Παλαιστίνη
Ωμός εκβιασμός για λουτρό αίματος και νέα Νάκμπα στη Ράφα
Θα διαβεί τον Ρουβίκωνα το σιωνιστικό Ισραήλ;
Τις τελευταίες εβδομάδες εντείνεται η ανησυχία για το ενδεχόμενο εισβολής του σιωνιστικού στρατού κατοχής στη Ράφα, στην οποία έχουν καταφύγει πάνω από 1,3 εκατομμύρια εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι, εκτοξεύοντας τον αριθμό των αμάχων που παλεύουν να επιβιώσουν στην περιοχή σε πάνω από 1,5 εκατομμύριο. Μια τέτοια βάρβαρη επιλογή θα δημιουργήσει τους όρους για μια απερίγραπτη σφαγή, για εκτοπισμό δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, ενώ παράλληλα θα προκαλέσει ισχυρές και απρόβλεπτες αναταράξεις σε όλη την περιοχή και τα καθεστώτα της. Από τις χώρες που θα δεχτούν τις σοβαρές επιπτώσεις μια τέτοιας επιλογής δεν πρέπει να εξαιρείται φυσικά ούτε η ίδια η σιωνιστική κατοχική οντότητα. Ευρύτερα αυτή η εφιαλτική προοπτική έχει επιτείνει τη διεθνή κατακραυγή εναντίον του φασιστικού Ισραήλ και των δυτικών προστατών του.
Ο διπλός σχεδιασμός της σιωνιστικής ηγεσίας
Φαίνεται ότι το φασιστικό Ισραήλ, έχοντας επικεφαλής την πιο ακροδεξιά -ναζιστικού χαρακτήρα- κυβέρνηση, εξελίσσει μέρα τη μέρα ένα διπλό σχέδιο ώστε να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη, χρησιμοποιώντας το αίμα του λαού της Παλαιστίνης.
Έτσι, από τη μια προχωρά τόσο στη Δυτική Όχθη όσο και κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας το σχέδιο για μαζικό εκτοπισμό του παλαιστινιακού λαού. Στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη το όργιο των δολοφονιών, των συλλήψεων και των βασανιστηρίων στις κατοχικές φυλακές, τα διαρκή πογκρόμ και οι κατεδαφίσεις σπιτιών Παλαιστινίων που πάνε μαζί με τις συνεχείς ανεγέρσεις νέων ισραηλινών εποικισμών κάνουν τη ζωή αβίωτη και θέλουν να σπρώξουν τον παλαιστινιακό λαό προς την Ιορδανία. Κλίμακες παραπάνω, στη Λωρίδα της Γάζας, κοντεύουν να κλείσουν πέντε μήνες καθημερινών ισραηλινών βομβαρδισμών που έχουν ισοπεδώσει ολόκληρα τετράγωνα κατοικημένων γειτονιών. Εισβολές και καταστροφές σε σχολεία, χώρους λατρείας, νοσοκομεία, τα έχουν μετατρέψει σε κρανίου τόπο, ενώ μέρα τη μέρα ο λαός της Γάζας οδηγείται στο θάνατο είτε από τις βόμβες είτε από την πείνα και τις αρρώστιες.
Με τη νέα χρονιά, η φασιστική ηγεσία έχει προχωρήσει στη συστηματική ισοπέδωση συγκεκριμένων περιοχών, που προβλέπεται να γίνουν «νεκρές αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες», ουσιαστικά ζώνες μέσω των οποίων το Ισραήλ θα επιβάλει καθεστώς ασφυκτικού ελέγχου και -ναζιστικού τύπου- επιτήρησης στα μελλοντικά παλαιστινιακά γκέτο. Αυτά στην καλύτερη των περιπτώσεων γιατί, εάν υλοποιηθεί το σχέδιο εισβολής του κατοχικού στρατού στη Ράφα, μαζί με το αδιανόητο λουτρό αίματος θα εξωθηθούν μεγάλα τμήματα του παλαιστινιακού λαού σε μια δεύτερη εξορία. «Ευχής έργο» θα ήταν γι’ αυτό το κράτος, που μόνο με το ναζιστικό κράτος της Γερμανίας μπορεί να συγκριθεί, να προκαλέσει μία δεύτερη «Νάκμπα» (Καταστροφή), μία δηλαδή μαζική εκτόπιση – εξορία των εκατομμυρίων κατοίκων της Λωρίδας προς το Σινά και την Αίγυπτο.
Το άλλο εν εξελίξει σχέδιο της σιωνιστικής ηγεσίας, πιο βραχυπρόθεσμο, είναι να χρησιμοποιηθεί αυτή η προοπτική ενός λουτρού αίματος και μίας δεύτερης Νάκμπα ως στοιχείο ενός ωμού εκβιασμού προς την Παλαιστινιακή Αντίσταση, για να παραδώσει τους ομήρους με μικρά ανταλλάγματα και έτσι η κυβέρνηση Νετανιάχου να αποφορτιστεί από την πίεση που δέχεται στο εσωτερικό του Ισραήλ και να ανακτήσει τμήμα του κύρους του φασιστικού κράτους και στρατού που ξεφτιλίστηκε στις 7 του Οκτώβρη.
Φυσικά η Παλαιστινιακή Αντίσταση, παρά την ισχυρή πίεση που δέχεται, δείχνει να αντέχει και να διατηρεί σημαντικό τμήμα της μαχητικής της ικανότητας, ενώ ο ηρωικός λαός της Λωρίδας της Γάζας εκφράζει τη συμπαράστασή του στους μαχητές της υπόθεσής του με όποιον τρόπο μπορεί, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από τα εκατοντάδες –απαγορευμένα στα επίσημα ΜΜΕ του «ελεύθερου» δυτικού κόσμου- ερασιτεχνικά βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Τόσο οι ανακοινώσεις των αντιστασιακών παλαιστινιακών οργανώσεων όσο και αυτές των συλλογικότητων που έχουν φτιάξει οι εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένων στη Ράφα μαρτυρούν ένα πράγμα: ο αδούλωτος λαός της Παλαιστίνης θα αντισταθεί με κάθε τρόπο στον αφανισμό του και στον εκτοπισμό του!
ΗΠΑ και Ισραήλ: φονιάδες στηρίζουν φονιάδες
Εδώ και καιρό έχουμε επισημάνει πως η ισραηλινή ηγεσία με την πολιτική που ακολουθεί ρίχνει στο καναβάτσο όλη τη μεσανατολική πολιτική των ΗΠΑ. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός θέλει να οικοδομήσει μια ευρύτερη συμμαχία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής ενάντια στο Ιράν και κατ’ επέκταση ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα. Έτσι, ενώ το Ισραήλ είναι το απαραίτητο και αδιαπραγμάτευτο προχωρημένο φυλάκιο και βάση στα χέρια της Ουάσιγκτον, ωστόσο δεν φτάνει από μόνο του για κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό χρειάζεται και η σύμπραξη Ισραήλ - αντιδραστικών αραβικών καθεστώτων με πιο κρίσιμη –σ’ αυτή τη φάση- τη σύμπραξη Ισραήλ - Σαουδικής Αραβίας. Ό,τι ακολούθησε την 7η Οκτώβρη έχει τουλάχιστον παγώσει όλους αυτούς τους σχεδιασμούς, ενώ έχει μεγαλώσει η δυσαρέσκεια των καθεστώτων αυτών αλλά και η ανησυχία τους για το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησής τους.
Ως στοιχείο της σύμπραξης αυτής, που αναγκαστικά προστέθηκε μετά την 7η Οκτώβρη, ήταν και η δρομολόγηση μιας διαδικασίας ενταφιασμού του παλαιστινιακού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος μέσω της «λύσης των δύο κρατών», δηλαδή ενός κράτους (Ισραήλ) και ενός προτεκτοράτου, μιας καρικατούρας κράτους (Παλαιστινιακή Αρχή) απόλυτα ελεγχόμενου από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Κατάρ). Οι πέντε περιοδείες του Μπλίνκεν στην περιοχή, οι επικριτικές δηλώσεις προς την ισραηλινή ηγεσία, οι προσπάθειες που γίνονται όλον αυτόν τον καιρό για αποπομπή του Νετανιάχου ή έστω των ακόμα πιο ακροδεξιών εταίρων του, ακόμη και το χλιαρό ψήφισμα που οι ΗΠΑ ήθελαν να καταθέσουν στον ΟΗΕ για μια απροσδιόριστη χρονικά προσωρινή εκεχειρία αντικατοπτρίζουν αυτές τις ανάγκες των ΗΠΑ και δεν συνιστούν απλά μια τυπική υποκριτική στάση ενός ιμπεριαλιστή.
Ωστόσο, φαίνεται πως η ηγεσία των ΗΠΑ έχει αρχίσει να εκτιμά –και από την πλευρά της πιθανά όχι άδικα- ότι μια μεγαλύτερη κλιμάκωση της πίεσης προς την ισραηλινή ηγεσία με κάποια από τα δραστικά εργαλεία εκβιασμού που έχει στα χέρια της (π.χ. στρατιωτική, οικονομική στήριξη) θα διακινδύνευε συνολικά τη σταθερότητα του κράτους – τρομοκράτη που έχει υπό την προστασία της και όχι απλά την επιβίωση της σημερινής κυβέρνησης Νετανιάχου. Είναι επίσης πιθανό, η άτεγκτη στάση Νετανιάχου να εδράζεται στις σχέσεις που έχει οικοδομήσει με τμήματα του αμερικανικού κατεστημένου.
Να σημειωθεί ότι μετά τις δηλώσεις Μπλίνκεν για τη λύση των δύο κρατών αλλά και του Μακρόν -στις συζητήσεις του με τον ιορδανό μονάρχη- πως είναι ανοιχτός στο ενδεχόμενο αναγνώρισης ενός παλαιστινιακού κράτους, ο Νετανιάχου κατέθεσε «δηλωτική απόφαση» που ψηφίστηκε ομόφωνα από το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ. Η απόφαση αυτή υπογράμμιζε πως η σημερινή σιωνιστική ηγεσία αντιτίθεται σε οποιαδήποτε μονομερή ανακήρυξη παλαιστινιακού κράτους και στη λύση των δύο κρατών. Οπότε είναι πιθανό, εν μέσω ολοένα και μεγαλύτερης όξυνσης της εσωτερικής αντιπαράθεσης στις ΗΠΑ, η διοίκηση Μπάιντεν να φοβάται ότι περαιτέρω ένταξη του Ισραήλ σ΄ αυτή την αντιπαράθεση θα τραυματίσει τη συνοχή του σιωνιστικού κράτους. Έτσι, την ίδια στιγμή που πιέζει το Ισραήλ να «ξανασκεφτεί» την εισβολή στη Γάζα, απελευθερώνει ακόμη ένα πακέτο 14 δισ. δολαρίων για στρατιωτική και όχι μόνο ενίσχυση του σιωνιστικού μαντρόσκυλου, ενώ βάζει για τρίτη φορά βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε ψήφισμα για κατάπαυση του πυρός.
Κινήσεις αραβικών χωρών και ιμπεριαλιστών
Είναι γεγονός πως τα αραβικά καθεστώτα, παρά το γεγονός πως δέχονται τα κύματα της αποσταθεροποίησης και ανησυχούν για το τι θα παράξουν αυτά, παράλληλα οδηγούνται, όπως η Αίγυπτος, σε βήματα προσαρμογής και προετοιμάζονται για παν ενδεχόμενο. Έτσι, το Κάιρο τονίζει ότι σε περίπτωση εισβολής μπορεί και να αναστείλει την ιστορική (και προδοτική για τον παλαιστινιακό αγώνα) συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ και δηλώνει από κοινού με το Παρίσι, που επιχειρεί από τη μεριά του να παίξει ρόλο στις εξελίξεις, σταθερά αντίθετο σε μια ισραηλινή εισβολή στη Ράφα. Παράλληλα, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα WallStreetJournal, η Αίγυπτος κατασκευάζει στα σύνορα με τη Γάζα μια περιφραγμένη με ψηλούς τσιμεντένιους τοίχους περιοχή για τη φιλοξενία 50 έως 100 χιλιάδων παλαιστινίων προσφύγων, ενώ έχει αυξήσει κατακόρυφα τον αριθμό των στρατευμάτων του στην περιοχή του Σινά. Απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει η κίνηση της κατά τα άλλα φειδωλής Ρωσίας να φιλοξενήσει σύνοδο παλαιστινιακών οργανώσεων. Χωρίς να έχει φύγει από την κυνική πολιτική, «αφήνουμε τη Δύση να απονομιμοποιείται στη Μέση Ανατολή», μάλλον βρίσκει ευκαιρία να χωθεί στις εξελίξεις. Ενώ και η ΕΕ, κυρίως με την επιμονή του γαλλικού ιμπεριαλισμού και αγκομαχώντας, τρέχει να δηλώσει το στρατιωτικό και το πολιτικό της «παρών» στα τεκταινόμενα στην περιοχή.
Οι επόμενες μέρες και εβδομάδες μέχρι την αρχή του Ραμαζανιού στις 10 Μάρτη, που έδωσε διορία ο Νετανιάχου, θα είναι πολύ κρίσιμες για το τι μέλλει γενέσθαι στη ματωμένη και ηρωική Γάζα αλλά και ευρύτερα στο καζάνι της Μέσης Ανατολής.
