Ούτε στιγμή δεν αφήνουν οι πολιτικές του συστήματος και της κυβέρνησής του αναξιοποίητη. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο χτύπημα στα λαϊκά-εργατικά δικαιώματα, με σταθερά αυξανόμενη την ένταση των αντιδραστικών κηρυγμάτων. Σε κάθε «ευκαιρία», μια ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά αμερικανοΝΑΤΟϊκά βήματα. Όλα αυτά ντυμένα και παρουσιασμένα αντίθετα από ότι πραγματικά είναι. Η αντιδραστική γύμνια, η έφοδος στους όρους ζωής του λαού μασκαρεύεται σε «κεντρώα», ακόμα και «μεταρρυθμιστική» πολιτική! Η υποτέλεια και η εξάρτηση από τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και των ΗΠΑ παρουσιάζεται σαν «πρωταγωνιστικός ρόλος» της χώρας στην «ανάπτυξη» και στις αιματοβαμμένες εξελίξεις στην περιοχή.
Πρόκειται για μια ταξική αντιστροφή, σωστή και αναγκαία για τη μεγαλοαστική τάξη και το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Τα συμφέροντα αυτής της τάξης, αυτού του συστήματος, πράγματι «απελευθερώνονται» -ή πιο σωστά αποχαλινώνονται- τόσο περισσότερο όσο μπαίνουν χαλκάδες και σκλαβιές στη ζωή των μαζών, όσο τσαλαπατιούνται τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι και τα μέτρα κοροϊδία που εισηγήθηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη «απέναντι στην ακρίβεια». Μέτρα που όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός, απευθύνονται στο κεφάλαιο για «υγιή ανταγωνισμό», ώστε να μην λεγόμαστε «μπανανία» και που ουδόλως θα βελτιώσουν την άθλια κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Όταν το λάδι, το βρεφικό γάλα και άλλα προϊόντα άμεσης κατανάλωσης έχουν γίνει απλησίαστα, το να δηλώνει ο πρωθυπουργός ότι «τώρα καταλαβαίνει τους μηχανισμούς της αγοράς» και ότι με τα εξευτελιστικά βοηθήματα που προωθεί ως κυβέρνηση, μια οικογένεια θα περιμένει πότε θα αυτορυθμιστεί η καπιταλιστική αγορά για να δει μια αμελητέα μείωση τιμών, αποτελεί προσβολή της νοημοσύνης μας και πράσινο φως για πολυεθνικές και μονοπώλια να θησαυρίσουν από το υστέρημα των εργαζόμενων.
Η κατάσταση αυτή βαραίνει και «ματώνει» -ακόμα και κυριολεκτικά- όλο και περισσότερο τη ζωή του λαού. Αλλά η απάντηση στην κατάσταση αυτή δεν βρίσκεται σε κάποιο σοσιαλδημοκρατικό κυβερνητικό πρόγραμμα. Ένα τέτοιο πρόγραμμα δεν το έχουν, δεν τους επιτρέπεται να το έχουν, οι θεωρούμενες σαν «εναλλακτικές» δυνάμεις του συστήματος (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι ουρές τους) που παραδέρνουν στα δικά τους αδιέξοδα. Ένα τέτοιο πρόγραμμα το «έχει» -και όλο πιο «τολμηρά» το προβάλλει σε …τεύχη προτάσεων νόμου- η ηγεσία του ΚΚΕ. Αλλά το έχει για να αποφύγει και να διαστρέψει τις απαιτήσεις της πάλης που η ταξική, κοινωνική, πολιτική πραγματικότητα βάζει.
Η κατάσταση αυτή σε μια και μόνη κατεύθυνση μπορεί να απαντηθεί. Να βγουν οι μάζες του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας να διαδηλώσουν και να φωνάξουν τα δικά τους δίκια, τα δικά τους συμφέροντα. Να φωνάξουν, να διαδηλώσουν και να διεκδικήσουν ενάντια στην πολιτική της εξαθλίωσης, της εκμετάλλευσης, της φασιστικοποίησης και της υπηρέτησης των μεγάλων φονικών, των μεγάλων αφεντάδων. Εκεί και μόνο εκεί βρίσκεται η αρχή της απάντησης. Εκεί ανοίγει ο δρόμος της «καλής χρονιάς» για τον λαό και τη νεολαία.
Μαζικές φοιτητικές διαδηλώσεις στις 11/1
Να μην γίνουν τουφεκιά στον αέρα!
