Νοσοκομεία
Να δώσουμε την μάχη στους εργασιακούς Συλλόγους. Να δυναμώσουμε την κατεύθυνση της αντίστασης και του αγώνα.
Η επίθεση όπως εξελίσσεται στο χώρο της περίθαλψης στα νοσοκομεία και το πώς τοποθετούνται όλοι σε σχέση με αυτή διαμορφώνει μια συνθήκη που προσφέρει σειρά συμπερασμάτων. Το κυριότερο που τίθεται, ξανά και ξανά, είναι ότι η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και το δικαίωμα του λαού στην πλήρη και δωρεάν περίθαλψη δεν πρόκειται να σταματήσει και οι μοναδικοί με τη δυνατότητα και αρμοδιότητα να την ανασχέσουν είναι οι εργαζόμενοι κι ο λαός με τους αγώνες τους. Αυτό είναι το υποκείμενο και οι δυνατότητές του για αντίσταση και διεκδίκηση θα είναι το «ταμείο στο τέλος της ημέρας».
Τις τελευταίες δυο-τρεις εβδομάδες «συνέπεσαν» τα εξής. Από τη μία, η κατάθεση σε δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου Γκάγκα για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Ένα νομοσχέδιο ευθύ χτύπημα στο δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Θεσμοθετείται η μερική απασχόληση στους γιατρούς, η αξιολόγηση στους επικουρικούς γιατρούς, το πέρασμα της αρμοδιότητας των προσλήψεων στα νοσοκομεία, η εργασία γιατρών ΕΣΥ και στον ιδιωτικό τομέα. Στο ίδιο πλαίσιο θεσμοθετούνται και τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή (600 ευρώ) απ’ ευθείας από τον ασθενή με ταυτόχρονη παράκαμψη της λίστας.
Παρά την όποια επιχειρηματολογία απ’ την πλευρά της κυβέρνησης, ο αντεργατικός και αντιλαϊκός χαρακτήρας του νομοσχεδίου είναι σαφής. Αποτελεί τη συνέχεια του νήματος της πολιτικής που εφαρμόζεται στο χώρο των νοσοκομείων απ’ όλες τις κυβερνήσεις και με κλιμακούμενη ένταση απ’ την περίοδο των μνημονίων και ιδιαίτερα κατά την πανδημία. Μια πολιτική που έχει διαμορφώσει το μωσαϊκό εργασιακών συμβάσεων και την καθημερινότητα των υποστελεχωμένων, στην ουσία μη λειτουργικών, νοσοκομείων, των «εντέλλεσθε» μετακινήσεων, της τρομοκρατίας, της εντατικοποίησης, των αναστολών, και παράλληλα της όλο και χειρότερης πρόσβασης του λαού στην περίθαλψη με όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αυτή η πολιτική που μορφοποιείται απ’ την τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ ως «νέο ΕΣΥ» και περιλαμβάνει ΣΔΙΤ, μετατροπή ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ, κλεισίματα νοσοκομείων, προσωπικούς γιατρούς – φραγμούς, καθηκοντολόγια, αξιολογήσεις.
Απ’ την άλλη, έγιναν δύο σημαντικές εργατολαϊκές κινητοποιήσεις. Η πανεργατική απεργία στις 9 Νοέμβρη και η αντιμπεριαλιστική διαδήλωση της 17 Νοέμβρη. Βασικό στοιχείο των κινητοποιήσεων αποτέλεσε το ότι η μαζικότητά τους ήταν έκφραση των υπαρκτών διαθέσεων εργαζομένων και λαού για αγώνα. Τουλάχιστον σ’ έναν τέτοιο βαθμό που ξεχώρισαν σαφώς από κινητοποιήσεις της προηγούμενης περιόδου και που έκαναν αισθητή την ανυπαρξία της συνέχειάς τους. Ασχέτως του αν και πόσο συμμετείχαν οι υγειονομικοί εργαζόμενοι στις διαδηλώσεις, οργανωμένοι στους συλλόγους τους ή όχι, σίγουρα το κλίμα που διαμορφώθηκε είχε απήχηση και στους χώρους δουλειάς.
Αυτά τα στοιχεία θα αρκούσαν για να διαμορφώσουν στοιχεία μαζικών διαδικασιών στον κλάδο, με προσανατολισμό στον αγώνα και αιχμή το νομοσχέδιο. Αντ’ αυτού, ΠΟΕΔΗΝ και ΟΕΝΓΕ ανακοινώνουν ότι θα προκηρύξουν απεργία την ημέρα κατάθεσης του νομοσχεδίου, δηλαδή άγνωστο πότε και χωρίς καμιά ουσιαστική πρωτοβουλία για προετοιμασία του κλάδου. Προφανώς δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αποτελούν πολιτικό εμπόδιο, που η μαζική πάλη των εργαζομένων πρέπει να προσπεράσει. Θέλουμε ωστόσο ν’ αναδείξουμε την αναγκαιότητα της ενίσχυσης της κατεύθυνσης των εστιών αντίστασης. Την κατεύθυνση που κάθε αριστερός προοδευτικός εργαζόμενος πρέπει να στηρίξει μ’ όλες του τις δυνάμεις. Δίνοντας την καθημερινή πάλη, με εμπιστοσύνη στις εργατολαϊκές δυνάμεις, για να ενισχύονται οι συλλογικές διαδικασίες, οι γενικές συνελεύσεις σε κάθε νοσοκομείο, με στόχο αποφάσεις αγωνιστικών κινητοποιήσεων που θα εμπλέκουν μαζικά τους ίδιους τους εργαζόμενους. Η αναγκαία διαδρομή που πρέπει να περπατηθεί ώστε οι αγώνες να βρίσκουν τη συνέχειά τους και να μη μετατρέπονται σε τουφεκιές ή ν’ αποτελούν άλλο ένα στοιχείο προεκλογικής καμπάνιας.
Ο κλάδος των νοσοκομείων συνεχίζει να είναι συνδικαλιστικά οργανωμένος, συγκεντρώνοντας χιλιάδες εργαζόμενους. Το προηγούμενο διάστημα αναδείχτηκε ξανά η δυνατότητα διεξαγωγής γενικών συνελεύσεων και κινητοποιήσεων με συμμετοχή πολλών εργαζόμενων. Στις μαζικές διαδικασίες θα ξεδιαλύνουν και οι απόψεις που θ’ αποτελέσουν τα πολιτικά καύσιμα του αγώνα. Οι δυνάμεις της Ταξικής Πορείας πρέπει να δώσουν τη μάχη απέναντι στις προεκλογικές αυταπάτες που όλο και θα φουντώνουν τον επόμενο καιρό. Αναδεικνύοντας ότι ούτε οι εργαζόμενοι ούτε ο λαός θα παλέψει για το «ΕΣΥ» ως σύστημα και για το ποια κυβέρνηση θα το «ενισχύσει» και πώς, καθώς στο όνομα του «ΕΣΥ» θάβονται δικαιώματα και για την ενίσχυση του «ΕΣΥ» δηλώνει πως εισάγει τη μερική απασχόληση η σημερινή κυβέρνηση με το νομοσχέδιο. Οι εργαζόμενοι θα παλέψουν για τα εργασιακά τους δικαιώματα και, μαζί με το λαό, για το δικαίωμά του σε πλήρη και δωρεάν περίθαλψη.
