Στο όνομα της εξάλειψης «της βίας και της παραβατικότητας», η κυβέρνηση στήνει έναν μηχανισμό καταγραφής, διαχείρισης και ελέγχου της συμπεριφοράς και της δράσης των μαθητών. Τα μέτρα κατά του bullying, που ανακοίνωσε τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση, λειτουργούν ως ένα ακόμα πολυεργαλείο επίθεσης, που χρησιμοποιεί για να τους καθυποτάξει και να ποινικοποιήσει τους αγώνες τους.
Ο όρος bullying, που μεταφράζεται ως «σχολικός εκφοβισμός», έχει μπει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Είναι ένα αντιδραστικό ιδεολογικό κατασκεύασμα, που συγκαλύπτει τα πραγματικά αίτια της βίας μεταξύ των παιδιών και των εφήβων. Τους καυγάδες μεταξύ των μαθητών που αυξάνονται, γίνονται όλο και πιο συχνοί και καταλήγουν σε συγκρούσεις, τους αντιμετωπίζει σαν «ενδοσχολική βία». Για τη βίαιη συμπεριφορά αναφέρεται αποκλειστικά με ψυχολογικούς όρους. Αποκρύπτει το γεγονός πως όσο αυξάνεται η καταπίεση που ασκεί στις μάζες το σύστημα εκμετάλλευσης, τόσο πυκνώνουν τα φαινόμενα βίας.
Με πλατφόρμες, εσωτερικούς κανονισμούς, ποινολόγια επιχειρεί να δέσει τους μαθητές χειροπόδαρα. Γνωρίζει από τις φετινές κινητοποιήσεις πως η οργή τους όχι μόνο δεν καταλαγιάζει, αλλά φουντώνει.
Στην πλατφόρμα stop-bullying.gov.gr. που παρουσίασε ο υπουργός Παιδείας, παρουσία του πρωθυπουργού, θα καταγράφονται-καταγγέλλονται περιστατικά βίας. Σε αυτή έχουν πρόσβαση οι μαθητές των γυμνασίων και των λυκείων και οι γονείς και κηδεμόνες μαθητών της δευτεροβάθμιας και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όλοι μπορούν να στραφούν εναντίον όλων. Γονείς εναντίον μαθητών κι εκπαιδευτικών, μαθητές εναντίον άλλων μαθητών και εκπαιδευτικών. Κάθε καταγγελία φτάνει στα σχολεία και σε μια τετραμελή ομάδα δράσης, στην αντίστοιχη διεύθυνση εκπαίδευσης, που μελετά κάθε περιστατικό βάσει πρωτόκολλων διαχείρισης που κατατάσσονται. Αυτά καθορίζουν αν θα κληθεί η αστυνομία ή ο εισαγγελέας.
«Οι αγώνες ασκούν bullying» και σε ποιον! Χαρακτηριστικά αναφέρεται «η παρεμπόδιση της ομαλής διεξαγωγής των μαθημάτων και ο βίαιος αποκλεισμός μαθητών είτε από την εκπαιδευτική διαδικασία είτε από τη συμμετοχή τους στην καθημερινή σχολική ζωή, καθώς και ο εν γένει κοινωνικός αποκλεισμός, οι απειλές και η ψυχολογική βία στις επαφές των μαθητών με τους συμμαθητές τους…». Είναι σαφές πως απαγορεύονται η κατάληψη, η αποχή, η διαμαρτυρία και κάθε είδους κινητοποίηση και ότι το πνεύμα του νόμου Χατζηδάκη διαχέεται παντού.
Αυξάνονται και πληθαίνουν οι ποινές. Με πρόφαση την πάταξη των περιστατικών βίας επιχειρεί η κυβέρνηση να τρομοκρατήσει και να τιμωρήσει τους μαθητές και τους αγώνες τους. Έτσι, από τη νέα χρονιά απαγορεύεται η διαγραφή απουσιών, παρά μόνο για πολύ σοβαρούς λόγους, όπως υγείας. Οι απουσίες θα πρέπει να δικαιολογούνται, ως δύο ημέρες από γονείς, για περισσότερες απαιτείται ιατρική διάγνωση. Επανέρχεται η 5νθήμερη αποβολή, που είχε απαγορευτεί. Ο σύλλογος διδασκόντων θα μπορεί να αποφασίζει εύκολα τη μετακίνηση του μαθητή σε άλλο τμήμα και θα περιοριστεί η γραφειοκρατία για αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Αν ένας μαθητής προκαλέσει φθορές στο σχολείο, το κόστος αποκατάστασης των ζημιών θα επιβαρύνει την οικογένειά του. Ο μαθητής που θα αποδειχτεί ένοχος και η οικογένειά του θα έρχονται αντιμέτωποι με τους νόμους. Θα συλλαμβάνονται, θα φυλακίζονται και θα τιμωρούνται.
Οι εσωτερικοί κανονισμοί λειτουργίας θα ρυθμίζουν τα πάντα από τη νέα χρονιά. Σε αυτούς θα καταγράφονται με κάθε λεπτομέρεια οι κανόνες που πρέπει να τηρούνται από όλους και οι ποινές που προβλέπονται για κάθε παράπτωμα. Στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, οι γονείς θα υπογράφουν ότι τους γνωρίζουν και συμφωνούν, διαφορετικά δεν θα εγγράφεται το παιδί τους στο σχολείο.
Βρισκόμαστε προς το τέλος της σχολικής χρονιάς, σε δυο μήνες θα γίνουν ευρωεκλογές και η επίθεση της κυβέρνησης δεν σταματάει, αλλά αγριεύει. Θέλει να βάλει τη σφραγίδα στη φετινή σχολική χρονιά και να διαμορφώσει οι συνθήκες για την πολιτική της την επόμενη. Παίζει με τη φωτιά. Τα μέτρα ενάντια στη «βία και την παραβατικότητα» προκαλούν τους μαθητές και θυμίζουν νοοτροπίες του περασμένου αιώνα. Είναι σκληρά και συντηρητικά. Μαζί με τα υπόλοιπα, που κόβουν την πρόσβαση στις σπουδές -τράπεζα θεμάτων, εθνικό απολυτήριο, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, αύξηση της ύλης κ.λπ.- δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στους μαθητές. Το κλίμα τρομοκρατίας που φέρνει η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η αγανάκτηση που προκαλούν οι απειλές και οι εκβιασμοί που εκτοξεύονται κατά των γονιών, φτιάχνουν ένα εκρηκτικό μείγμα.
Θα κάτσουν όλοι στα αυγά τους; Θα συμμορφωθούν με τις υποδείξεις; Θα αποδεχτούν όλοι τον σκληρό και άδικο κόσμο και θα συμβιβαστούν με την ιδέα πως επιβιώνει όποιος πατάει επί πτωμάτων, με την ελπίδα να καταγραφούν στους επιζώντες; Θα ακολουθήσουν τη συνδιαλλαγή και τα παζαρέματα με τον αντίπαλο, ενώ αυτός συνεχώς σκληραίνει; Δεν μπορούν να γίνουν πολλοί αυτοί που θέλουν να αντισταθούν, να αναμετρηθούν και να διεκδικήσουν;
Όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά και παρόλο που έχουν ήδη αρχίσει οι πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις αγωνιστών και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τη νεολαία, η κυβέρνηση δεν μπορεί να πει πως νίκησε. Αυτοί που διαλέγουν την αναμέτρηση, δεν έφυγαν ποτέ από τον δρόμο. Οι δρόμοι θα ξαναγεμίσουν νιάτα.
