Τελικά αυτή η χώρα που «βαδίζει στην ανάπτυξη», που έχει τους πιο ισχυρούς «συμμάχους», θα ήταν -σύμφωνα με την κυβερνητική-συστημική προπαγάνδα- «θαύμα» να μην καίγεται η μισή κάθε καλοκαίρι! Θα ήταν «θαύμα» να υπάρχουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις σε μόνιμο προσωπικό, μέσα πυρόσβεσης, μέτρα πρόληψης και πυροπροστασίας, ώστε οι πυρκαγιές να αντιμετωπίζονται πριν κατακάψουν τα δάση, το βιος και τα σπίτια των ανθρώπων!
Αυτός ο κυνισμός της εγκατάλειψης, ο κυνισμός μιας πολιτικής που ρημάζει τη χώρα και βυθίζει σε αδιέξοδα τον λαό μας, είναι ο κυνισμός του κέρδους και της αρπαχτής. Είναι ο κυνισμός που απαιτεί από τον λαό να «μάθει να ζει» μέσα στην κόλαση, χωρίς καμιά προσδοκία, χωρίς καμιά απαίτηση. Μοιραία και αναπόφευκτη –μας λένε- η καταστροφή, εξάλλου συμβαίνει σε όλη τη Μεσόγειο! Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι η εντολή «εκκενώστε», αυτός ο θρίαμβος της ψηφιακής προστασίας που αφήνει πίσω του εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στάχτη και έναν λαό απελπισμένο να χρεώνεται την καταστροφή.
Πίσω από τις φλόγες και μέσα στον καύσωνα μαίνεται η εργασιακή και κοινωνική βαρβαρότητα. Επώνυμα θύματά της οι τελευταίοι σκοτωμένοι στην Πάτρα, στην Καλλιθέα, στη Χαλκίδα, θύματα της αδηφαγίας του κεφαλαίου και της εργοδοσίας. Δίπλα σε αυτούς, μια στρατιά ανώνυμων της βιοπάλης που, σε οριακές συνθήκες για την ίδια την επιβίωσή τους, παλεύουν για το άθλιο μεροκάματο.
Αυτή την πραγματικότητα επιχειρούν να συγκαλύψουν και να φτιασιδώσουν η κυβερνητική προπαγάνδα και τα κάθε λογής κανάλια του συστήματος. Αυτή η πραγματικότητα χρειάζεται να βρει τη δική της φωνή, τον δικό της ρόλο στην ταξική πάλη! Εκεί μπορεί και χρειάζεται να βάλει στην άκρη τους κοινοβουλευτικούς καθωσπρεπισμούς και με μαζικούς αγώνες να διεκδικήσει τα δίκια της.
Το επόμενο φύλλο της ΠΣ θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη
