Άγρια κυβερνητική επίθεση «στήριξης» των αδυνάτων, ενώ η αντιπολίτευση ασκεί κριτική στη Βουλή…
Στον δρόμο, λαέ, μπορείς να τους νικήσεις!
Η κυβερνητική προπαγάνδα δεν κάνει καμιά οικονομία στη διαστροφή της πραγματικότητας. Σύμφωνα με την προπαγάνδα αυτή η κυβέρνηση «κάνει ό,τι μπορεί» για να «στηρίξει τους αδύναμους» απέναντι σε μια κρίση και σε μια κατάσταση που «έρχεται απ' έξω» και για την οποία η κυβέρνηση «δεν έχει καμιά ευθύνη». Και επιπλέον, λένε στον λαό πως σε αυτό «που ήρθε απ' έξω» πήραν θέση στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» και πως αυτή η θέση «εκφράζει τα συμφέροντα του λαού και της χώρας».
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν περισσότερα ψέματα στην περιγραφή της πραγματικότητας! Ας ξεκινήσουμε από τα πιο άμεσα και τελευταία. Η κυβερνητική πολιτική αφενός όλο το προηγούμενο διάστημα συνέχισε να σφίγγει τη θηλιά στα πιο στοιχειώδη εργατικά-λαϊκά-νεολαιίστικα δικαιώματα. Με μια καταιγίδα μέτρων και νόμων, συνέχισε και κλιμάκωσε την πολιτική του συστήματος που είχε πριν τη φθινοπωρινή έκρηξη της ακρίβειας και βέβαια πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχοντας διαμορφώσει εκτεταμένες συνθήκες ανέχειας και έχοντας επιβάλει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα και τσαλαπατήματος των πιο στοιχειωδών κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού. Αλλά και τώρα, με τον λαό να αντιμετωπίζει άμεσα το φάσμα της εξαθλίωσης, η πολιτική αυτή συνεχίζεται και γίνεται πιο άγρια.
H τροπολογία για τις συντάξεις που διαφημίζεται ως «fast track» διαδικασία του «επιτελικού κράτους» ορίζει ως υπεύθυνο τον ασφαλισμένο, για να του αναγνωριστούν τα δικαιώματά του που τα έχει πληρώσει, τον απειλεί με μεγάλες χρηματικές ποινές και βάζει το ιδιωτικό κεφάλαιο να έχει ρόλο ελεγκτή και εισπράκτορα στην όλη διαδικασία! Ακόμα χειρότερα, το νομοσχέδιο κατάργησης του ΟΑΕΔ με τον εξοργιστικό τίτλο «Δουλειές Ξανά» συγκροτεί στη θέση του μια …επιχείρηση (ΔΥΠΑ) που θα εκβιάζει τους ανέργους να αποδεχτούν τις με όποιους εργασιακούς όρους ελαστικές θέσεις εργασίας, απειλώντας τους με ποινές και διαγραφή τους από τα μητρώα των ανέργων. Επιπλέον, η ΔΥΠΑ στο όνομα της ενίσχυσης των ανέργων, θα χρηματοδοτεί την εργοδοσία και τις επιχειρήσεις! Όλα αυτά σερβίρονται ξανά με τα γνωστά χυδαία και αντιδραστικά επιχειρήματα: Για να παταχθούν οι «προνομιούχοι» και «πλασματικοί» άνεργοι, όταν τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως μόνο 1 στους 12 ανέργους παίρνει το άθλιο επίδομα των 400 ευρώ!
Αυτά τα τελευταία μέτρα… υπέρ των αδυνάτων έρχονται να προστεθούν στην προώθηση του αντεργατικού τερατουργήματος Χατζηδάκη, στην πλήρη διάλυση του δικαιώματος στη δωρεάν περίθαλψη με το «νέο ΕΣΥ», στην προώθηση του νέου νόμου-πλαίσιο στα ΑΕΙ και στο πέταγμα χιλιάδων φοιτητών του ΔΙΠΑΕ στον δρόμο στη Θεσσαλονίκη, στην προώθηση με κάθε τρόπο του σφαγείου της Τράπεζας Θεμάτων στα Λύκεια και ο κατάλογος δεν έχει τέλος…
Ο απολογισμός… Πάιατ
Αυτή η αδίστακτη αντιλαϊκή πολιτική δεν είναι (μόνο) η πολιτική της ΝΔ, είναι η πολιτική του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Αυτή η πολιτική πάει χέρι-χέρι με την πολιτική που έχει μετατρέψει τη χώρα σε προπύργιο της αμερικανοΝΑΤΟϊκής περικύκλωσης της Ρωσίας και έχει βάλει τον λαό μας στην πρώτη γραμμή όλων των κινδύνων που ο πόλεμος στην Ουκρανία φέρνει. Από την καθαυτή πολεμική απειλή ως την επισιτιστική και ενεργειακή κρίση και εξαθλίωση. Γιατί η Ελλάδα «ανήκει στη Δύση» και «πρέπει» να συνταχθεί σε όλα τα προστάγματά της. Από την προβολή των ναζιστικών ταγμάτων-υπηρετών των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, από το βήμα της Βουλής, ως τα κηρύγματα για την υπεράσπιση κάθε ίντσας «ΝΑΤΟϊκού εδάφους» και «συμμαχικού εναέριου χώρου», όπως δηλώνει ξανά και ξανά με την ορολογία των αφεντικών του ο υπουργός Άμυνας, ξεκαθαρίζοντας όλο και περισσότερο γιατί θα «χύσουμε το αίμα μας για τους Αμερικάνους».
Οπότε και γεωπολιτικά αλλά και με τη συμμετοχή στον πόλεμο των κυρώσεων, η κυβέρνηση της ΝΔ και μαζί της ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κάθε άλλο παρά «αμέτοχοι» είναι σε αυτό που «ήρθε από έξω». Αντίθετα, όλοι αυτοί το υπηρέτησαν όσο τους αντιστοιχούσε για να έρθει το «απ' έξω» όλα τα προηγούμενα χρόνια και τώρα μέσα στην πολεμική κρίση, ρίχνουν -όσο τους απαιτείται και τους αντιστοιχεί- λάδι στη φωτιά. Αυτόν τον θετικό για τις ΗΠΑ απολογισμό έκανε και ο Πάιατ για την 5ετή θητεία του, απολογισμό που αφορά και την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ταυτόχρονα, με την «πρόσκληση» στον Μητσοτάκη για τη θέση που μπορεί να του βρει στις ΗΠΑ, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρειαστεί κυβερνητική αλλαγή. Πρόκειται για μια αλλαγή που μπορεί να χρειαστεί, αφού η ΝΔ είναι πιο «δύσκαμπτη» στις στροφές που ενδέχεται να υπάρξουν στις σχέσεις με την Τουρκία για τις ανάγκες της «συνοχής» της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Η «δυσκαμψία» αυτή εκδηλώθηκε ήδη με την αντίδραση Σαμαρά και άλλων στελεχών και εντύπων που αναφέρονται στη «δεξιά πολυκατοικία», ενώ από την άλλη ο «κοσμοπολίτικος» ΣΥΡΙΖΑ (όπως έδειξε και με τη συμφωνία των Πρεσπών) ίσως και με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, μπορεί να είναι πιο κατάλληλος για την προώθηση των νέων ιμπεριαλιστικών ρυθμίσεων που αναζητούνται και συζητούνται για τις ανάγκες του πολέμου, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο Κυπριακό. Ο Μητσοτάκης, που μίλησε με τη Νούλαντ, ξέρει περισσότερα για όλα αυτά, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι πιστός υπηρέτης των αφεντικών του και του συστήματος. Και η κλιμάκωση της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης που προωθεί, δίπλα στην απόλυτη προσήλωση στις επιταγές των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στα πλαίσια του πολέμου, είναι το έργο που έχει να επιδείξει σε όλα τα αφεντικά, είναι οι παρακαταθήκες που θέλει να διαμορφώσει για τη συνέχεια αυτού του συστήματος.
Η εγκληματική ελαφρότητα της υποτέλειας
Πολλά περισσότερα για την κυβερνητική προπαγάνδα του «δεν έχουμε καμιά ευθύνη για ό,τι συμβαίνει» θα μπορούσαμε να καταγράψουμε, αν κάναμε μια μικρή ή μεγαλύτερη αναδρομή στις πολιτικές των κυβερνήσεων τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή η προπαγάνδα ούτε λίγο ούτε πολύ μπροστά στην άμεση απειλή της εξαθλίωσης του λαού, όχι μόνο διεκδικεί την αθώωση, αλλά απαιτεί και τη δικαίωση μιας πολιτικής που εδώ και δεκαετίες ρημάζει παραγωγικά και οικονομικά τη χώρα και γκρεμίζει λαϊκά και εργατικά δικαιώματα.
«Είχαν πάντα δίκιο», λοιπόν, οι κυβερνήσεις του συστήματος! Από το 1980, όταν έβαζαν τη χώρα στην τότε ΕΟΚ για να ακολουθήσουν με τις προσταγές των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών οι πολιτικές δεκαετιών διάλυσης του πρωτογενούς τομέα, οι πολιτικές που μετέτρεψαν μια χώρα με σημαντικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων σε χώρα και διατροφικά εξαρτημένη! Είχαν «δίκιο» οι ηγέτες της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης από τον «μεγάλο» Καραμανλή και τον Α. Παπανδρέου ως τον πατέρα Μητσοτάκη, τον Σημίτη και όλους τους νεώτερους που προώθησαν για χάρη των αμερικάνικων και ευρωπαϊκών μονοπωλίων την αποβιομηχάνιση, τις προσταγές της ΟΝΕ, αλλά και τις απανωτές συμφωνίες για τις βάσεις και τα ατελείωτα εξοπλιστικά προγράμματα στα πάντα «ήρεμα νερά» της αδιαμφισβήτητης αμερικάνικης επικυριαρχίας.
Όλα αυτά είναι «καλώς καμωμένα» και μάλιστα δεν έχουν «καμιά σχέση» με το ότι ο λαός μας σήμερα απειλείται να μην μπορεί να αγοράσει ή και να βρει ψωμί και τρόφιμα! Όπως επίσης είχαν «δίκιο» όταν με τα μνημόνια γιγάντωσαν τη λεηλασία της χώρας και των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων για να διαμορφώσουν τη σημερινή εικόνα του εργασιακού και κοινωνικού κάτεργου.
Ή για να έρθουμε στα σημερινά, η κυβέρνηση της ΝΔ είχε «δίκιο» μόλις «προχθές», που έκλινε τα λιγνιτικά εργοστάσια και πέταγε στον δρόμο τους εργάτες χάριν των γερμανικών απαιτήσεων που ήθελαν να πουλήσουν φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες στο όνομα της «πράσινης ενέργειας» και οδηγούσε τη χώρα στην πιο βαθιά ενεργειακή εξάρτηση. Αλλά ταυτόχρονα, έχει «δίκιο» και σήμερα, που συντασσόμενη με τις αμερικάνικες απαιτήσεις, κόβει τις εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία και μπροστά στο φάσμα της ενεργειακής κρίσης, ανοίγει εκτάκτως ξανά κάποια λιγνιτικά εργοστάσια, ενώ ταυτόχρονα ο λαός θα πληρώνει στην ΕΕ και στο Βερολίνο πρόστιμο για την παραβίαση των «πράσινων κανόνων»!
Η πρόκληση που συνιστά για τον λαό μας αυτή η κυβερνητική προπαγάνδα στις σημερινές συνθήκες είναι απερίγραπτα χυδαία για την ίδια τη ζωή του! Και η πρόκληση αυτή αφορά ολόκληρη τη «μαύρη βίβλο» των κυβερνήσεων της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Είναι η πρόκληση της άρχουσας τάξης της εξάρτησης και της υποτέλειας, που με τις πλάτες των πατρώνων της απαιτεί ο λαός να αποδέχεται όλα της τα εγκλήματα και το πέλαγος των παλινωδιών της, που πλήττουν καίρια τη χώρα και τη ζωή του λαού, ως «υπεύθυνη ηγεσία», ως τη «σωστή πλευρά» της ιστορίας.
Η πρόκληση αυτή δεν αντιμετωπίζεται βέβαια με τις εκλογές και τις κοινοβουλευτικές «μάχες», όπως όχι μόνο η αστική αντιπολίτευση αλλά και η ηγεσία του ΚΚΕ προσπαθούν να πείσουν τον λαό μας. Αυτή η ηγεσία, αντιγράφοντας τον «καλό» ΣΥΡΙΖΑ και βαθαίνοντας την προσαρμογή της στα αστικά καλούπια, έφτασε στο σημείο να θέλει και «συγχαρητήρια» που δεν έμεινε στη Βουλή να ακούσει τον Ζελένσκι και τα ναζιστικά τάγματα, όταν ούτε που διανοείται να καλέσει σε κινητοποίηση τον λαό για να καταγγείλει και να αντισταθεί στην κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών απαιτήσεων!
Ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία της χώρας μόνο με τον αγώνα τους μπορούν να αντιμετωπίσουν τον μαύρο ορίζοντα που βρίσκεται μπροστά μας. Σε αυτό τον αγώνα για τη ζωή θα ανοίξουν και τον συνολικό λογαριασμό που έχουν να κάνουν με το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης και θα παλέψουν για τη χειραφέτησή τους από αυτό, από όλες τις πολιτικές του δυνάμεις, που όλες μαζί μετακινούνται όλο και πιο αντιδραστικά. Θα παλέψουν συγκροτώντας τη δική τους οργάνωση, τη δική τους πολιτική, τη δική τους επαναστατική προοπτική.
