Τετάρτη 3 Φλεβάρη 2016
Κοινό Δελτίο Τύπου εξέδωσαν χτες οι ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μετά από συνάντηση αντιπροσωπειών τους, στο οποίο ανακοινώνουν τη συμφωνία τους να συνεργαστούν ώστε να συμβάλλουν «στην κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο».
Δεν ξέρουμε αν ακόμα δεν κατάφεραν να συντονιστούν, αλλά προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ενώ χαρακτηρίζουν την απεργία στις 4 Φλεβάρη ως αφετηρία αγώνων, οι προσυγκεντρώσεις σε αυτήν παραμένουν χωριστές: Σταδίου και Σανταρόζα η ΛΑΕ, Μουσείο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν πρόκειται για έναν απλό χωροταξικό σχεδιασμό, γιατί ειδικά το «μπλοκ του Μουσείου» χρόνια τώρα περηφανεύεται για τον πολιτικό του διαχωρισμό από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, κοντά στους οποίους εξακολουθεί να θέλει να συγκεντρώνεται η ΛΑΕ!
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι θέσεις των δύο οργανώσεων, ειδικά στο ασφαλιστικό, είναι πολύ κοντά και είναι αυτές ακριβώς με τις οποίες διαφωνήσαμε όταν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απεύθυνε το κάλεσμά της για κοινή δράση πάνω σε αυτό. Θέσεις που αποπροσανατολίζουν και συσκοτίζουν τον ταξικό χαρακτήρα της επίθεσης στην κοινωνική ασφάλιση, παραμένοντας πεισματικά στην ακατάσχετη προτασεολογία προς το σύστημα για τη λύση του προβλήματος. Θέσεις που πηγάζουν από το «δόγμα» του μεταβατικού προγράμματος, του οποίου σημαιοφόρος υπήρξε ο ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο κατέρρευσε με πάταγο μέσα σε λίγους μήνες «αριστερής» διακυβέρνησης.
Αντιλαμβανόμαστε, επίσης, ότι η ΛΑΕ είναι αμετάπειστη σε αυτό το δρόμο και γι’ αυτό δε θέλει να ξεκόψει τελείως από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Γιατί δεν το χώνεψε ακόμα ότι ο δρόμος αυτός είναι αδιέξοδος και καταστροφικός για το λαϊκό κίνημα. Όπως αντιλαμβανόμαστε ότι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει σε αυτόν, παρουσιαζόμενη ως η δύναμη που μπορεί να τον εγγυηθεί, γιατί όχι και σε συνεργασία με τη ΛΑΕ. Άλλωστε η απόφαση για αυτόνομη κάθοδο στις προηγουμενες εκλογές δεν ήταν εύκολη, ενώ και το αποτέλεσμα που άφησε τη ΛΑΕ έξω από τη Βουλή για λίγες ψήφους (τις οποίες θα μπορούσε να συμβάλλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε μια κοινή κάθοδο) δεν ήταν ευκολοχώνευτο.
Εκείνο που μας κάνει εντύπωση είναι η ευκολία με την οποία η κοινή δράση χρησιμοποιείται ως «η κολυμβήθρα του Σιλωάμ», που …εξαγνίζει όλους από το παρελθόν τους, τις αμαρτίες τους, τις ίδιες τους τις θέσεις. Από τον απολογισμό της δράσης τους μέσα στο κίνημα τον οποίο ποτέ δεν έκαναν, αλλά πάντα …έκρυβαν κάτω από το χαλάκι και πίσω από μεγαλοστομίες και ηγεμονισμούς που περισσότερο κακό έκαναν παρά βοηθούσαν.
Η μάχη του ασφαλιστικού είναι πολύ σοβαρή και έχει τεράστια σημασία η κοινή δράση για να μην περάσει το νέο αυτό αντιασφαλιστικό τερατούργημα. Κοινή δράση, όμως, στη βάση ακριβώς αυτής της ανατροπής και όχι στη βάση της πρότασης ενός άλλου διαχειριστικού μοντέλου. Πολύ, δε, περισσότερο, κοινή δράση που δε θα συγκαλύπτει θέσεις και προθέσεις, που θα είναι απαλλαγμένη από κοινοβουλευτικές αυταπάτες, που θα στοχεύει στην ανάπτυξη κινήματος και όχι στην πολιτική επιβίωση των συμμετεχόντων, με όποιο κόστος.
Βουλευτικές Εκλογές 2023
Αντίσταση - Οργάνωση
