Τα στοιχεία που πρόσφατα βγήκαν στο φως της δημοσιότητας -ανάμεσα σε τόσα και τόσα παρόμοια που έχουν εμφανιστεί στο παρελθόν και από διαφορετικές πλευρές- αποκαλύπτουν ένα μικρό μόνο τμήμα των αφόρητων συνθηκών εκτεταμένης εξαθλίωσης που ισχύουν ήδη για ένα σημαντικό κομμάτι των λαϊκών στρωμάτων, ενώ ταυτόχρονα επεκτείνονται με ραγδαίους ρυθμούς και απειλούν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Και αυτό, μάλιστα, διαμέσου του παραμορφωτικού φακού των «επίσημων στατιστικών», των κάθε λογής χειρισμών και των ποικίλων αναφορών και συμφερόντων που βρίσκονται πίσω από τις εκάστοτε εκθέσεις και μελέτες.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, λοιπόν, πέντε περιφέρειες της Ελλάδας -η Δυτική Ελλάδα, η Δυτική Μακεδονία, η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, το Βόρειο Αιγαίο και τα Ιόνια νησιά- κατατάσσονται στην υψηλότερη κατηγορία κινδύνου από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, η οποία περιλαμβάνει τις περιφέρειες της ΕΕ στις οποίες ο κίνδυνος αυτός αφορά πάνω από το 33% του πληθυσμού! Βάσει των ίδιων στοιχείων, η χώρα βρίσκεται στην τέταρτη θέση στα ποσοστά παιδικής φτώχειας, με ένα στα τρία παιδιά να διαμένουν σε «προβληματικές συνθήκες». Κόντρα σε όσους, μάλιστα, χρησιμοποιούν τις συγκρίσεις με την «πολιτισμένη Ευρώπη» για να τεκμηριώσουν την υποτέλεια στους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, όλα αυτά τα δεδομένα αποκαλύπτουν ξανά ότι το σάπιο ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν είναι παρά μια απέραντη… στεριά λιτότητας και ανέχειας, με τις καγκελαρίες του να εκπονούν ασταμάτητα σχέδια πολλών δισ. για την πολεμική προετοιμασία, την ίδια στιγμή που οι λαοί τους βουλιάζουν μέρα με τη μέρα όλο και πιο βαθιά στη στέρηση και την αθλιότητα.
Πάνω από 1 εκατομμύριο άστεγους στην ΕΕ καταγράφει ο σχετικός ευρωπαϊκός οργανισμός, Feantsa, με την ιμπεριαλιστική Γερμανία να αναδεικνύεται πρωταθλήτρια, ενώ οι αριθμοί βαίνουν διαρκώς αυξανόμενοι! Οι υποκριτικές διακηρύξεις των ευρωπαϊκών ελίτ για εξάλειψη της αστεγίας μέχρι το 2030, άλλωστε, είναι ασύμβατες με τη φύση του καπιταλισμού και την εποχή της γενικευμένης κρίσης του και των άγριων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Το μόνο που έμεινε για εκείνη τη χρονιά στο «σπίτι των λαών» τελικά είναι το… Readiness 2030 και ο ατελείωτος πολεμικός παροξυσμός των Ευρωπαίων για να διεκδικήσουν ρόλο και θέσεις στην κούρσα διαμόρφωσης των όρων του επόμενου Μεγάλου Πολέμου, που σέρνει η τριάδα των ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας.
Με φόντο τη θλιβερή αυτή στατιστική, ο δήμος Αθηναίων και οι εθελοντές του ανακοίνωσαν πρόσφατα ότι τουλάχιστον 1.000 άστεγοι καταγράφονται στην περιοχή ευθύνης τους. Ενώ η έκθεση του EAPN Greece κάνει λόγο για το 26,9% του πληθυσμού της χώρας (2,74 εκατομμύρια άτομα) που διαβιώνει σε συνθήκες κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, ποσοστό αυξημένο κατά 0,8 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Η πραγματικότητα αυτή, βέβαια, δεν έπεσε από τον ουρανό, ούτε αποτελεί απλώς ένα συγκυριακό φαινόμενο. Είναι αποτέλεσμα της πολύχρονης επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαών. Η επίθεση αυτή φτάνει στη χώρα μας πολλαπλασιασμένη βάσει της εξάρτησής της από τον ιμπεριαλισμό και έχει διανύσει ήδη πολλά «χιλιόμετρα», με την κυβέρνηση της ΝΔ εδώ και 6 χρόνια να σαρώνει με βάρβαρα μέτρα και νόμους κάθε εναπομείνασα λαϊκή κατάκτηση, συνεχίζοντας στον δρόμο που χάραξαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν, εξάλλου, δεν λένε τίποτα το καινούριο στον λαό, που βιώνει από πρώτο χέρι την αγριότητα της «κανονικότητας» των κυρίαρχων δυνάμεων. Με τους μισθούς που έχουν εξανεμιστεί προτού καν φτάσουμε στα μέσα του μήνα και την ακρίβεια να τσακίζει, ακόμα και αν η κυβέρνηση ανακοινώνει περιχαρής μείωση του πληθωρισμού και κατάργηση του «καλαθιού του νοικοκυριού», αναζητώντας νέες κινήσεις για να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων και της νεολαίας. Με το 13ωρο και την εργασιακή σκλαβιά που θεσμοθετείται κάθε φορά με όλο και πιο ταξικούς-αντεργατικούς νόμους, όπως ο πρόσφατα ψηφισμένος της Κεραμέως. Με την πρόσβαση στα διαλυμένα νοσοκομεία να γίνεται όλο και δυσκολότερη. Με τις εργοδοτικές δολοφονίες να είναι καθημερινότητα. Με την εκπαίδευση να γίνεται όλο και πιο απρόσιτη για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που εκδιώκονται από νωρίς στη μαθητεία και τη μαύρη εργασία ή πετιούνται εκτός πανεπιστημίου με τις επικείμενες διαγραφές. Με τη φτωχομεσαία αγροτιά να αγωνιά να επιβιώσει και να ξεκληρίζεται διαρκώς.
Και στο βάθος αυτού του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα, που κατάφεραν να διαμορφώσουν οι δυνάμεις του συστήματος στη βάση του αρνητικού ταξικού συσχετισμού για την εργατική τάξη και τον λαό, βρίσκεται ο πόλεμος! Για αυτόν προετοιμάζουν τους λαούς οι κυρίαρχοι, με ιδιαίτερη προσήλωση στη νεολαία, που της απαγορεύεται ακόμα και η πιο «ανώδυνη» έκφραση αμφισβήτησης, όπως συνέβη με τη μαθήτρια που εκδήλωσε την αλληλεγγύη της στον παλαιστινιακό λαό στη μαθητική παρέλαση. Η καθολική απαίτηση για σκύψιμο του κεφαλιού και η άγρια καταστολή, άλλωστε, η απαγόρευση των διαδηλώσεων, η εκδίωξη του λαού από τις πλατείες των αγώνων του, οι διώξεις, πάνε χέρι-χέρι με τη βάρβαρη επίθεση και την πολεμική προετοιμασία.
Σε αυτή τη σκοτεινή εποχή, οι αντιστάσεις και οι διεκδικήσεις των εργατών και του λαού, η συγκρότηση των λαϊκών δυνάμεων σε κάθε μέτωπο πάλης που προκύπτει, η γραμμή του ανυποχώρητου αγώνα είναι μονόδρομος για να μην ξοδευτεί η οργή σε νέες αυταπάτες, αλλά να ανοίξει δρόμους ελπίδας και προοπτικής.
