 
                    Η Κομισιόν στις 16 Οκτώβρη έδωσε στη δημοσιότητα τον «Οδικό Χάρτη για τη Διατήρηση της Ειρήνης – Ετοιμότητα 2030», ένα κείμενο που υιοθετήθηκε από το «Κολέγιο των Επιτρόπων» για να συζητηθεί στα πλαίσια της πρόσφατης συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Το κείμενο αυτό στην ουσία του αποτελεί το εγχειρίδιο της πολεμικής προετοιμασίας της ΕΕ και ιδιαίτερα των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στα πλαίσια της οικοδόμησης των όρων για μία παγκόσμια πολεμική σύγκρουση. Και είναι η «εξειδίκευση» των αποφάσεων του ΝΑΤΟ, τον Ιούνη του 2025 στη Χάγη, όπου επισφραγίστηκε, κατόπιν απαίτησης των ΗΠΑ και της διοίκησης Τραμπ, η αύξηση των λεγόμενων αμυντικών δαπανών στο 5% (3,5% για εξοπλισμούς και 1,5% για υποδομές) του ΑΕΠ της κάθε χώρας – μέλους. «Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη το 2025, οι Σύμμαχοι δεσμεύτηκαν να επενδύουν το 5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) ετησίως σε βασικές αμυντικές ανάγκες και δαπάνες που σχετίζονται με την άμυνα και την ασφάλεια έως το 2035. Θα διαθέτουν τουλάχιστον το 3,5% του ΑΕΠ ετησίως, βάσει του συμφωνημένου ορισμού των αμυντικών δαπανών του ΝΑΤΟ έως το 2035, για την κάλυψη των βασικών αμυντικών αναγκών και την επίτευξη των Στόχων Δυνατότητας του ΝΑΤΟ».
Ο επίτροπος της Κομισιόν για θέματα άμυνας Άντριους Κουμπίλιους, παρουσιάζοντας τον «οδικό χάρτη», έκανε μία σημαντική δήλωση που αλλάζει δραματικά το χρονοδιάγραμμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων: «Για να επιτύχουμε την Αμυντική Ετοιμότητα 2030 (σ.σ. ReArmEU – Readiness 2030), πρέπει να επιτύχουμε νέους στόχους ικανότητας του ΝΑΤΟ πριν από το 2030». Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι λεγόμενοι «στόχοι ικανότητας» αφορούν τους πολεμικούς εξοπλισμούς των οποίων οι δαπάνες πρέπει να φτάσουν στο 3,5% του ΑΕΠ σύμφωνα με την απόφαση της συνόδου του ΝΑΤΟ τον προηγούμενο Ιούνιο. Μόνο που αυτή η καινούρια οδηγία – κατεύθυνση σημαίνει ότι στα επόμενα πέντε χρόνια – για να πιαστεί ο στόχος του 3,5% για τους εξοπλισμούς - πρέπει να δαπανηθούν 2,8 τρισ. (!!!) ευρώ στο σύνολο της ΕΕ.
Είναι ήδη ειλημμένη η απόφαση της ΕΕ για τη διάθεση 800 δισ. ευρώ (650 δισ. ευρώ απευθείας από τα κράτη και 150 δισ. από το χρηματοδοτικό πρόγραμμα SAFE) για τα επόμενα πέντε χρόνια, με ορόσημο το 2030. Χρονική περίοδος που θεωρείται στρατηγικά κρίσιμη, καθώς υπάρχουν εκτιμήσεις ότι «η Ρωσία μέχρι το 2030 θα μπορεί να αντιμετωπίσει στρατιωτικά το ΝΑΤΟ συνολικά».
Η απόσταση που υπολογίζεται ότι πρέπει να καλύψει η ΕΕ για να πετύχει τους στόχους αυτούς είναι της τάξης του 1 τρισ. ευρώ καθώς ήδη με διάφορα χρηματοδοτικά εργαλεία (αδιάθετα Ταμείου Ανάκαμψης, αναθεώρηση του τρέχοντος Κοινοτικού Προϋπολογισμού κ.ά.) προσδοκούν να καλύψουν περί τα 900 δισ.
Πώς θα καλυφτεί αυτή η «τρύπα»; Ας δούμε την απάντηση από την πρόεδρο της Κομισιόν σε επιστολή διαμαρτυρίας προς την ΕΕ του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων να μη χρησιμοποιηθούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων για «επενδύσεις» σε πολεμικούς εξοπλισμούς. «Η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, απάντησε (15/09), διά του αντιπροσώπου της, στο Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων υπογραμμίζοντας ότι λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες του Δικτύου, σημειώνοντας όμως ότι στο πλαίσιο ενός ειρηνευτικού εγχειρήματος σε αυτούς τους περίπλοκους και επικίνδυνους καιρούς, ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η ειρήνη είναι μια αξιόπιστη και ικανή αποτροπή, γεγονός που επιβάλλει την προτεραιότητα στην άμυνα, όπως καθίσταται δυνατή από το Σχέδιο ReArm Europe» («Οικονομικός Ταχυδρόμος» 28/09).
«Προτεραιότητα στην άμυνα» σημαίνει ότι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων μπορούν να «επενδύσουν» στη λεγόμενη αμυντική βιομηχανία της κάθε χώρας-μέλους, η οποία παρουσιάζει αυτήν την περίοδο σημαντικές κερδοφορίες λόγω των τεράστιων παραγγελιών. Παίρνοντας υπόψη ότι με βάση στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (EIOPA), τα επαγγελματικά συνταξιοδοτικά ταμεία στο τέλος του 2023 είχαν συνολικά αποθεματικά 2,7 τρισ. ευρώ – ποσό που αντιστοιχεί στο 25% του ΑΕΠ της ΕΕ, είναι φανερό ότι δεν θα διστάσουν για την «αξιοποίησή» τους, για να «διασφαλιστεί η ειρήνη».
Από την άλλη πλευρά, αναζητούνται πηγές χρηματοδότησης της πολεμικής βιομηχανίας και των εξοπλιστικών προγραμμάτων ακόμα και από κεφάλαια της λεγόμενης «εταιρικής ευθύνης» (ESG) για τα οποία υποτίθεται τίθενται κριτήρια περιβαλλοντικά, κοινωνικά και διακυβέρνησης για την αξιολόγηση της βιωσιμότητας και του κοινωνικού αντικτύπου μίας επένδυσης. Σύμφωνα με το Bloomberg, «Η Κομισιόν δήλωσε ότι επιθυμεί να υποστηρίξει μια «καλύτερη κατανόηση και αναγνώριση» της «δυνατότητας του αμυντικού τομέα να συμβάλει στην κοινωνική βιωσιμότητα» και διευκρίνισε επίσης ότι το πλαίσιο βιώσιμης χρηματοδότησης της ΕΕ «δεν θέτει όρια» στους τομείς στους οποίους μπορούν να διοχετευθούν χρήματα ESG».
Ο αμυντικός τομέας, σύμφωνα με την Κομισιόν, «συμβάλλει στην κοινωνική βιωσιμότητα», οπότε επενδυτικά κεφάλαια ESG μπορούν ανεμπόδιστα να κατευθυνθούν προς αυτή την πλευρά και, αν πάρουμε υπόψη ότι τα κεφάλαια αυτά σε επίπεδο ΕΕ αντιπροσωπεύουν περιουσιακά στοιχεία περίπου 9 τρισ. δολάρια (Bloomberg Intelligence), γίνεται αντιληπτό ότι αποτελούν μία τεράστια πηγή χρηματοδότησης των πολεμικών εξοπλισμών κάτω από το πέπλο της λεγόμενης «εταιρικής ευθύνης».
Όμως οι ιθύνοντες της ΕΕ δεν σταματούν να αναζητούν νέες πηγές χρηματοδότησης της πολεμικής οικονομίας, κόβοντας δαπάνες ακόμα και από προγράμματα διεθνούς βοήθειας για την υγεία. Όπως αποκαλύπτει το Euractiv στο έγγραφο που συντάχθηκε από τον επίτροπο Διεθνών Συνεργασιών της ΕΕ, Γιόζεφ Σίκελα, αναφέρεται ότι το μπλοκ θα πρέπει να «δώσει μεγαλύτερο βάρος σε τομείς όπου η ΕΕ μπορεί πραγματικά να διαμορφώσει τη διακυβέρνηση». Από την πλευρά της η ΕΕ, στο έγγραφό της, σύμφωνα με το Euractiv, προτείνει την αναθεώρηση της μελλοντικής αναπτυξιακής βοήθειας στο εξωτερικό και την εισαγωγή ρητρών λήξης για «επικαλυπτόμενες» πρωτοβουλίες, όπως το Gavi (πρόγραμμα εμβολιασμών) και το Παγκόσμιο Ταμείο (καταπολέμηση AIDS, φυματίωσης, ελονοσίας).
Ποιος είπε ότι για το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν ισχύουν οι δηλώσεις του υπουργού προπαγάνδας του χιτλερικού καθεστώτος, Γκέμπελς, το 1936 ότι «μπορούμε να κάνουμε χωρίς βούτυρο, δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς κανόνια»;
Μπαίνουμε έτσι, πιο σωστά έχουμε μπει ήδη, σε μία κούρσα πολεμικών εξοπλισμών όπου το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό κόστος θα το πληρώσουν οι λαοί και ιδιαίτερα των εξαρτημένων από τους ιμπεριαλιστές χωρών, όπως η δική μας. Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο Μητσοτάκης πρωταγωνιστούν και προπορεύονται στους πολεμικούς εξοπλισμούς από τη μία για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών επικυρίαρχων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και από την άλλη για να βελτιώσουν τη θέση τους στον αντιδραστικό ανταγωνισμό με την τούρκικη αστική τάξη και το καθεστώς Ερντογάν.