Εκδικάστηκε στις 30/10 στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιά η Αίτηση Ακύρωσης της Υπουργικής Απόφασης, για τη δυνητική αργία της αγωνίστριας εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου. Θα κατατεθούν γραπτώς υπομνήματα και αναμένεται η απόφαση μέσα στους επόμενους μήνες. Ως τότε η Χρύσα θα εξακολουθεί να βρίσκεται στο απαράδεκτο καθεστώς της Δυνητικής Αργίας.
Μέσα σε αυτή τη μεγάλη μάχη που δίνεται εδώ και έναν χρόνο και απέναντι σε μια ολοφάνερα κυβερνητική επιλογή, οφείλουμε να σημειώσουμε τα εξής:
- Για άλλη μια φορά, οι δυνάμεις του αγώνα μέσα στα σχολεία -και όχι μόνο- κατάφεραν αυτό που μερικές μέρες πριν ίσως φαινόταν αδύνατον: σε ένα δυσμενές πολιτικό περιβάλλον να επιβάλουν άλλη μια μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης, αναγκάζοντας μέχρι και τους απρόθυμους να δηλώσουν -έστω και με ψηφίσματα- τη συμπαράστασή τους στη Χρύσα. Για άλλη μια φορά, τα συνθήματα ενάντια στις διώξεις, για να γυρίσει η Χοτζόγλου στη δουλειά, στη συγκέντρωση και στη διαδήλωση που ακολούθησε έδωσαν τον παλμό και δημιούργησαν πίεση -και είμαστε σίγουροι και εκνευρισμό- τόσο στον μηχανισμό του Διοικητικού Εφετείου, όσο και στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αποδεικνύοντας τις δυνατότητες ύπαρξης αντιστάσεων και αγώνων στο σήμερα! Η παρουσία των μαθητών του σχολείου της Χρύσας με μαζικό τρόπο έδειξε και τις δυνατότητες που υπάρχουν να στηθούν συμμαχίες που εκνευρίζουν την κυβέρνηση και τη διοίκηση.
- Ο αγώνας αυτός, πέρα από έμπνευση και συγκίνηση που μπορεί να προκαλεί, οφείλει να αφήνει αγωνιστικές παρακαταθήκες, αλλά και αντίστοιχες πιέσεις στον κεντρικό αγώνα ενάντια στις διώξεις στην εκπαίδευση και όχι μόνο. Στο πώς «πρέπει να κινηθούν» οι χιλιάδες διωκόμενοι αγωνιστές, αλλά και οι εκπαιδευτικοί για να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία που εφορμάει στα σχολεία: Μαζική αντίσταση, άνοιγμα στον λαό, ξεπέρασμα στα μπλοκαρίσματα που μπαίνουν από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.
- Οι διώξεις και οι απολύσεις στο δημόσιο σχολείο αποτελούν κεντρική κυβερνητική επιλογή, που απαιτεί και την ανάλογη και αντίστοιχη απάντηση από μεριάς κινήματος. Δεν είναι απλά ένα «βολικό» κυβερνητικό αφήγημα (την πέφτει εκεί που θεωρεί ότι μπορεί να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό), ούτε σίγουρα «μίσος απέναντι στους εκπαιδευτικούς». Έχει να κάνει με τις επιδιώξεις του συστήματος για την επιβολή ολοκληρωτικής σιγής νεκροταφείου τόσο συνολικά στον λαό, όσο και ειδικά στους νέους και στους μαθητές.
- Εξακολουθούμε να έχουμε μπροστά μας μια μακρά και μεγάλη μάχη σε ό,τι αφορά τόσο την αργία και την πειθαρχική δίωξη της Χρύσας όσο και συνολικά για το ζήτημα των διώξεων. Είμαστε άλλωστε οι τελευταίοι που θα πούμε ότι «έχουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη» και άρα θα είμαστε στην αναμονή της τελεσίδικης απόφασης για την αργία. Για αυτό η πίεση που ασκήθηκε στη συγκέντρωση στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιά, αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις, με πρωτοβουλίες είτε σωματείων είτε συλλογικοτήτων, πρέπει να συνεχιστεί. Όχι μόνο γιατί η ετεροχρονισμένη απόφαση απομακρύνει αντικειμενικά την πίεση που άσκησαν οι κινητοποιήσεις, αλλά και γιατί αποτελεί τη μόνη διέξοδο στην επίθεση που δεχόμαστε.
Οι μάχες είναι ακόμα μπροστά μας. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες πρέπει να πιεστούν και να ξεπεραστούν, για να πλατύνει και άλλο το μέτωπο ενάντια στις διώξεις και για να γυρίσει η Χρύσα στο σχολείο. Είναι φανερό ότι η δίωξη αυτή έχει ενεργοποιήσει ένα ευρύτερο και πλατύτερο αγωνιστικό δυναμικό, που έχει καταφέρει να απλώσει την αλληλεγγύη πλατιά. Εξακολουθούν, βέβαια, να απουσιάζουν εκείνες οι μαζικές διαδικασίες που θα ανέβαζαν την αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική σε άλλο επίπεδο, που θα έκαναν πλατύτερα τον κόσμο που εκφράζει τη συμπαράστασή του ακόμα πιο ενεργό υποκείμενο στην πάλη. Είναι και οι επιδιωκόμενες, άλλωστε. Αυτό επιδιώκεται να απαντηθεί και με τις διάφορες πρωτοβουλίες και ανοικτές συνελεύσεις ανά τις πόλεις. Αυτή την κατεύθυνση οφείλουν να υπηρετήσουν οι αγωνιστικές δυνάμεις το επόμενο διάστημα.
