Στόλος προς τη Γάζα. Παρεμβάσεις, επιθέσεις, απειλές και η τελική επίθεση του Ισραήλ
Ιταλία. BLOCCHIAMO TUTTO! Συγκλονιστική απεργιακή κινητοποίηση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη!
Σιωνιστικό κράτος και Μοσάντ ενάντια σε έλληνες αγωνιστές. Δεν θα περάσει η τρομοκράτησή τους!
Γάζα. Σχέδιο 20 σημείων Τραμπ-Νετανιάχου. Φέρετρο με 20 καρφιά για την Παλαιστίνη!
Ωμός (και) ο ρώσικος ιμπεριαλισμός!
Στόλος προς τη Γάζα. Παρεμβάσεις, επιθέσεις, απειλές και η τελική επίθεση του Ισραήλ
Την Τετάρτη 1/10/25 το βράδυ ξεκίνησε, όπως αναμενόταν, η επιχείρηση του ισραηλινού στρατού κατά του στολίσκου Global Sumud Flotilla (παγκόσμιος στόλος ανθεκτικότητας) που πλησίαζε τις ακτές της Γάζας.
Ο στολίσκος πριν καλά καλά φτάσει στα όρια της Γάζας είχε ήδη δεχτεί μια σειρά από επιθέσεις, ενώ οι εκπρόσωποι του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ είτε στο εσωτερικό (υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης και του στρατού) είτε στο εξωτερικό (πρέσβεις), προχώρησαν σε παρεμβάσεις προς τα ξένα κράτη –συνεταίρους τους- που πολίτες τους συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή ή ακόμα και σε απευθείας απειλές προς τους ακτιβιστές-μέλη του στόλου.
Χαρακτηριστική ήταν η «πειρατική» επίθεση τρομοκράτησης των μελών του στόλου με drones 30 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Κρήτης, σε μια περιοχή διεθνών υδάτων όπου ανήκει στην Ελλάδα η ευθύνη έρευνας και διάσωσης. Συγκεκριμένα, μέσα σε διάρκεια 2,5 ωρών τα drones προχώρησαν σε 11 επιθέσεις απέναντι σε 9 σκάφη του στολίσκου με εκρηκτικούς μηχανισμούς και χημικά, που προκάλεσαν υλικές ζημιές στα σκάφη και παρεμβολές στις επικοινωνίες, ενώ συνολικά είχαν καταγραφεί ώς τότε 14 συνολικά επιθέσεις. Σοβαρή ήταν ακόμα μια προσπάθεια εκφοβισμού των μελών του στόλου από στρατιωτικό σκάφος του Ισραήλ έξω από τα θαλάσσια σύνορα της Γάζας, που έκανε επικίνδυνους ελιγμούς κοντά σε 2 από τα μεγαλύτερα σκάφη του στόλου, προκαλώντας παράλληλα ζημιές στα συστήματα επικοινωνίας.
Επίσης χαρακτηριστική ήταν και η «συναίνεση» του ελληνικού κράτους στην επίθεση νότια της Κρήτης, το οποίο «φρόντισε» να «λείπει» κάθε σκάφος του λιμενικού ή της Frontex την ώρα της επίθεσης από την περιοχή. Είναι πέρα για πέρα δεδομένο ότι το λιμενικό και η Frontex που «προστατεύουν» τα σύνορα της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κάνουν μόνο απέναντι σε μετανάστες και κάθε λογής κατατρεγμένο από την πολιτική και τους πολέμους του ιμπεριαλισμού, και μάλιστα με τόσο υπερβάλλοντα ζήλο που καμιά φορά συμβαίνουν και «ατυχήματα» και πνίγονται μερικές εκατοντάδες από αυτούς, ενώ απέναντι σε επιθέσεις «εταίρων και συμμάχων» τους ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο.
Άδικα χαλούσαν το σάλιο τους οι εκπρόσωποι των κοινοβουλευτικών κομμάτων που ζητούσαν από την κυβέρνηση να προστατεύσει τα μέλη του στόλου, πόσο μάλλον όταν εγκαλούσαν την κυβέρνηση να βρεθεί επιτέλους στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, όπως έκανε η γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Αριστεράς. Η κυβέρνηση και η ελληνική άρχουσα τάξη, όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κ.ο.κ., βρίσκονται στη «σωστή πλευρά» που έχουν επιλέξει και αυτό δεν το θέτουν σε αμφισβήτηση. Ακόμα και η αποστολή για συνοδεία μερικών ημερών πολεμικών πλοίων (που φυσικά δεν είχαν την εντολή να εμπλακούν σε αντιπαράθεση με ισραηλινά) από τη μεριά της Ισπανίας και της Ιταλίας, αν και προφανώς θέλει να δείξει μια άλλη στάση από την τόσο «φιλική» του ελληνικού συστήματος, δεν έχει άλλα χαρακτηριστικά από αυτά που περιγράφει τόσο εύστοχα η λαϊκή φράση «για τα μάτια του κόσμου». Ενώ βασικό ρόλο περιφρούρησης έχουν διαδραματίσει οι ολοένα και πιο μαζικές και συχνές λαϊκές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού, σε ολόκληρο τον κόσμο, που έφτασαν στην Ιταλία να καλεστεί γενική απεργία αλληλεγγύης, με πολύ μαζικές διαδηλώσεις σε κάθε πόλη της χώρας, με τον κόσμο να αντιστέκεται σθεναρά στις προσπάθειες καταστολής τους.
Στην αλληλεγγύη και τους αγώνες των λαών μπορεί μόνο να στηριχθεί ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού απέναντι στο σιωνιστικό κράτος και τη γενοκτονία που θέλει να κάνει με την «τελική λύση» του ζητήματος. Στο παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης των λαών θα κριθεί ώς ένα βαθμό και η πάλη για να βρεθεί ο παλαιστινιακός λαός ελεύθερος στον τόπο του, σε ένα κράτος ενιαίο από τη θάλασσα ώς τον ποταμό, όπου θα ζουν ειρηνικά όλοι οι λαοί της περιοχής. Αυτοί οι αγώνες παίζουν σημαντικό ρόλο και στη διασφάλιση των μελών του στόλου. Γιατί οι παρεμβάσεις από τα κράτη, τους βουλευτές και τις κυβερνήσεις των χωρών, στις οποίες ευελπιστούσαν διάφορα μέλη της αποστολής, γίνονται προς όφελος της «πλευράς της Ιστορίας» που έχουν διαλέξει οι άρχουσες τάξεις αυτού του κόσμου.
Αρκετές ήταν και οι πολιτικές παρεμβάσεις διαφόρων εκπροσώπων του κράτους- δολοφόνου του Ισραήλ, που προσπάθησαν να εμφανίσουν τον Στόλο αλληλεγγύης προς τον λαό της Γάζας ως στόλο της Χαμάς. Τέτοια ήταν και η δήλωση του πρέσβη του Ισραήλ στην Ελλάδα, που έφτασε σε σημείο να εγκαλεί τα μέλη του στόλου που δεν δέχονται να παραδώσουν την ανθρωπιστική βοήθεια στα χέρια του Ισραήλ, για να μεταφερθεί «ειρηνικά» μέσω της μαρίνας Ασκελόν.
Φυσικά και δεν έχει ίχνος ντροπής, αλλά προκαλεί πέρα για πέρα, να εμφανίζεται ως εγγυητής της ανθρωπιστικής βοήθειας το κράτος που, πέρα από τις συνεχόμενες δολοφονίες, έχει επιβάλει τον αποκλεισμό της Γάζας με χιλιάδες λαού, και μάλιστα παιδιά, να πεινάνε και να πεθαίνουν καθημερινά από τις ελλείψεις στα πιο βασικά αγαθά.
Στην ίδια «γραμμή», με περισσότερες απειλές κινήθηκαν και οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ που, συνδέοντας το στόλο με την τρομοκρατία και χαρακτηρίζοντάς τον ως πολιτική πρόκληση (αντίθετα με δηλώσεις σε προηγούμενες προσπάθειες, που τις χαρακτήριζε ως «κρουαζιέρες» για να βγάλουν φωτογραφίες οι συμμετέχοντες), δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει τη διέλευσή του (σε ζώνη μάχης) και το σπάσιμο του αποκλεισμού της Γάζας, που για τον ίδιο και το σιωνιστικό κράτος αποτελεί «νόμιμη άσκηση αυτοάμυνας» του Ισραήλ, για να αποφύγει την παράδοση… όπλων στη Χαμάς. Η αντιστροφή της πραγματικότητας που εμφανίζει το κράτος-τρομοκράτη ως θύμα και τον λαό που βιώνει τη γενοκτονία ως θύτη και τρομοκράτη δεν είναι καινούργια, αλλά οι λαοί όλου του κόσμου, που δείχνουν με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους, δεν σιωπούν μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις.
Ιταλία. BLOCCHIAMO TUTTO! Συγκλονιστική απεργιακή κινητοποίηση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη!
Στις 22 Σεπτέμβρη, μια μεγαλειώδης γενική απεργία έλαβε χώρα στη γειτονική Ιταλία. Η απεργία αυτή είχε κεντρικό στόχο την καταδίκη της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη από το Ισραήλ. Παράλληλα, απαιτούσε το σταμάτημα κάθε είδους στρατιωτικής βοήθειας που προωθείται στο σιωνιστικό στρατό όχι μόνο από τις ΗΠΑ αλλά και από ευρωπαϊκές χώρες. Οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές μπορεί να «διαφοροποιούνται» από τον Τραμπ και να ζητάνε από τον Νετανιάχου «αυτοσυγκράτηση», αλλά πρόκειται για λόγια του αέρα, αφού η υλική στήριξη στο Ισραήλ συνεχίζεται κανονικά!
Η γενική απεργία, που ονομάστηκε «blocchiamo tutto» (να τα μπλοκάρουμε όλα), προκηρύχτηκε από την Ένωση Συνδικάτων Βάσης (USB -Unione Sindicale di Base) και στη συνέχεια αγκάλιασε ένα μεγάλο μέρος των εργατικών συνδικάτων βάσης. Η πρωτοβουλία είχε πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο από τον αναμενόμενο, αυτό συνετέλεσε στο να αποφασίσει συμμετοχή και η CGIL (Confederazione Generale Italiana del Lavoro) -κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή- μόλις την Παρασκευή 19/9. Η CGIL είναι η μεγαλύτερη συνδικαλιστική ομοσπονδία στην Ιταλία, πρόσκειται στο Δημοκρατικό Κόμμα, διάδοχο του ΚΚΙ!
Η απεργία ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη, ειδικά στα σχολεία και στις τοπικές συγκοινωνίες. Αξιοσημείωτη ήταν η μαζική προσέλευση στις διαδηλώσεις των πόλεων και στους αποκλεισμούς των λιμανιών, με δεκάδες χιλιάδες νέους, πολλοί από τους οποίους διαδήλωναν για πρώτη φορά, και πολλούς εργαζόμενους!
Καταμετρήθηκαν κινητοποιήσεις σε πάνω από 80 ιταλικές πόλεις! Ενδεικτικά:
- Στη Ρώμη, οι συμμετέχοντες στην κινητοποίηση μπλόκαραν την πρόσβαση στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης "Στατσιόνε Τέρμινι".
- Στο Μιλάνο οι διαδηλωτές προσπάθησαν να μπουν στον κεντρικό σταθμό της ιταλικής συμπρωτεύουσας. Η αστυνομία επιτέθηκε και υπήρξαν εκτεταμένες συγκρούσεις και συλλήψεις. Ομάδα διαδηλωτών έκαψε σημαίες του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών.
- Στη Βενετία, η αστυνομία έκανε χρήση αντλιών νερού για να σταματήσει διαδηλωτές που ήθελαν να αποκλείσουν το λιμάνι της Μαργκέρα.
- Στο Μπάρι, μέλη των συνδικάτων ολοκλήρωσαν την πορεία τους έξω από το προξενείο του Ισραήλ, με συνθήματα όπως "δολοφόνοι" και "ντροπή".
- Στην Μπολόνια, στην πορεία των εργαζομένων πήραν μέρος φοιτητές και μαθητές, με πανό "θα μπλοκάρουμε τα πάντα, ελεύθερη Παλαιστίνη".
- Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στην πόλη Τρέντο "για να τερματιστεί η σφαγή στη Γάζα".
Οι κινητοποιήσεις και οι δράσεις των διαδηλωτών ήταν ενάντια σε επιχειρήσεις που συνεργάζονται με το Ισραήλ, σε πολεμικές βιομηχανίες (όπως ο κολοσσός Leonardo S.p.a., που ανήκει κατά 30% στο ιταλικό κράτος και παράγει και προμηθεύει στο Ισραήλ τα μαχητικά F-35), σε αμερικανικές και ΝΑΤΟϊκές βάσεις, καθώς και με μπλοκαρίσματα στα μεγαλύτερα ιταλικά λιμάνια, σε πλοία που μετέφεραν οπλισμό προς το Ισραήλ.
Η δυναμική των κινητοποιήσεων της απεργίας στις 22/9 είχε σαν αποτέλεσμα οι κινητοποιήσεις αυτές να συνεχιστούν. Το Σάββατο 27/9 σε σχεδόν 50 ιταλικές πόλεις χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν ξανά στους δρόμους για να υποστηρίξουν τον παλαιστινιακό λαό και να διαμαρτυρηθούν για τη συνενοχή της ιταλικής κυβέρνησης στη γενοκτονία στη Γάζα.
- Στην Πάδοβα, χιλιάδες συμμετείχαν στη διαδήλωση, καταλαμβάνοντας τον περιφερειακό δρόμο.
- Στο Τορίνο, χιλιάδες συγκρούστηκαν με την αστυνομία, ενώ προσπαθούσαν να φτάσουν στο αεροδρόμιο.
- Στην Μπρέσια, πάνω από 000 διαδήλωσαν στον περιφερειακό δρόμο, κατευθυνόμενοι προς τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας όπλων Leonardo Spa.
- Στη Σπέτσια, χιλιάδες διαδήλωσαν κατά της έκθεσης όπλων Seafuture, καταλαμβάνοντας την Piazza Chiodo μπροστά από το στρατιωτικό οπλοστάσιο.
- Στη Γένοβα, οι λιμενεργάτες εμπόδισαν τη φόρτωση πολεμικού υλικού στο πλοίο Zim New Zealand, καταλαμβάνοντας τον τερματικό σταθμό Spinelli και κηρύσσοντας άμεση απεργία. Το βράδυ, μια πορεία με περισσότερους από 25.000 διέσχισε την πόλη.
- Στον Τάραντα, οι λιμενεργάτες και τα συνδικάτα μπλόκαραν το πλοίο Seasalvia, το οποίο μετέφερε 30.000 τόνους αργού πετρελαίου με προορισμό την ισραηλινή πολεμική αεροπορία.
Κλείνοντας να αναφέρουμε πως νέες απεργιακές κινητοποιήσεις είχαν ήδη αποφασιστεί για τις 3 και 4 Οκτώβρη. Η αναχαίτιση του Στόλου της αλληλεγγύης, εν των μεταξύ, από τον ισραηλινό στρατό τούς έδωσε νέο αέρα!
Σιωνιστικό κράτος και Μοσάντ ενάντια σε έλληνες αγωνιστές. Δεν θα περάσει η τρομοκράτησή τους!
Με απειλές, φακέλωμα, καταγραφή, εκφοβισμό, προπαγάνδα που υποτιμά τη νοημοσύνη του λαού και πολλές άλλες ανάλογες μεθόδους προσπαθούν το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ και οι μηχανισμοί του να τρομοκρατήσουν αγωνιστές που στέκονται αλληλέγγυοι στον παλαιστινιακό λαό, στη χώρα μας. Φυσικοί σύμμαχοι των σιωνιστών, η ντόπια άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση και τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά των ΗΠΑ και της ΕΕ. Έτσι, σε μια χαφιέδικη έκθεση 22 σελίδων, που εξέδωσε και δημοσίευσε το ισραηλινό υπουργείο «Διασποράς και Καταπολέμησης Αντισημιτισμού» (!), κατονομάζονται πρόσωπα και συλλογικότητες που συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό στην Ελλάδα, (BDS Greece, March to Gaza Greece, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ), ενώ παρατίθενται βιογραφικά και φωτογραφίες προσώπων.
Oι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, φυσικά, χαρακτηρίζονται ως «αντισημιτικές», ενώ με διάφορους ταχυδακτυλουργικούς και γελοίους ψευτο-συλλογισμούς («φίλος» του «φίλου», σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης) υποτίθεται πως… «τεκμηριώνεται» (!!!) η σχέση του κινήματος αλληλεγγύης με τη Χαμάς και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Αυτό βέβαια που έχει θορυβήσει, στην πραγματικότητα, τους σιωνιστές δολοφόνους είναι η έκφραση της πλατιάς και αμέριστης αλληλεγγύης της νεολαίας, των εργαζόμενων και του λαού, στη χώρα μας, στον ηρωικό και μαχόμενο παλαιστινιακό λαό και η καταγγελία της γενοκτονίας και της λιμοκτονίας που διεξάγουν καθημερινά. Με διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις. Χαρακτηριστικά, η 10η Αυγούστου, ημέρα μαζικών διαμαρτυριών σ’ ολόκληρη τη χώρα, ενάντια στα πλοία με τους ισραηλινούς φαντάρους – «τουρίστες», έχει ονομαστεί «ημέρα οργής» απ΄ τους σιωνιστές.
Πέρα όμως από την ασφαλίτικη και χαφιέδικη αυτή δραστηριότητα του σιωνιστικού κράτους - έξω απ΄ τα σύνορά του - και τη σοβαρότητά της, έχουμε και πιο «χοντρά» περιστατικά. Έτσι, σύμφωνα με καταγγελία της Εναλλακτικής Κίνησης Δικηγόρων Αθήνας, που δημοσιοποιήθηκε, υπήρξαν συνεχείς τηλεφωνικές απειλές κατά της ζωής, μαζί με ύβρεις και άλλες προσβλητικές, εμετικές και σεξιστικές φράσεις, στη δικηγόρο Έφη Δούση. Αυτήν που, μαζί με άλλους, έχει αναλάβει την εκπροσώπηση των τριών Παλαιστίνιων που δέχθηκαν το Σάββατο 13/9 επίθεση απ΄ τον ισραηλινό λοχία της Ταξιαρχίας Γκολανί του IDF και μια άλλη γυναίκα, στο Σύνταγμα. Οι απειλές έγιναν, σύμφωνα με την καταγγελία, από κάποιον «ανώνυμο έλληνα εβραϊκής καταγωγής», που ανέφερε πως υπηρετεί στη μονάδα ειδικών επιχειρήσεων των IDF “Σαγιερέτ Ματκάλ 13”. Μια μονάδα που διεξάγει επιχειρήσεις «εκτός συνόρων» του Ισραήλ. Κι αυτήν την ανέφερε για να τονίσει τη «βαρύτητα» αυτών που εκπροσωπεί.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που απειλούνται έλληνες δικηγόροι για την υποστήριξή τους στον παλαιστινιακό λαό. Είχε συμβεί επίσης στην Άννυ Παπαρούσσου και στον Θανάση Καμπαγιάννη. Η τρομοκρατική αυτή επιχείρηση έχει την… αμέριστη στήριξη της κυβέρνησης και της ντόπιας άρχουσας τάξης, που έχει - και θεωρεί - το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ σύμμαχό της. Από την εποχή των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ (με τους τριμερείς άξονες, των οποίων υπεραμύνθηκε, εμμέσως πλην σαφώς, ο Κώστας Ζαχαριάδης τον περασμένο Μάη) και των προηγούμενων μέχρι τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Με τον Φλωρίδη να επαναλαμβάνει αυτό που εφαρμόζει με συνέπεια η ντόπια διαχείριση, πως «το Ισραήλ αποτελεί τον μεγαλύτερο στρατηγικό σύμμαχο της Ελλάδας». Ούτε όμως ο λαός μας ούτε το πλήθος των νέων ανθρώπων που επιμένουν να διαδηλώνουν υπέρ του παλαιστινιακού λαού, σ’ ολόκληρη τη χώρα, ούτε οι συγκεκριμένοι «αποδέκτες» πρόκειται να τρομοκρατηθούν απ΄ όλη αυτή την επιχείρηση.
Γάζα. Σχέδιο 20 σημείων Τραμπ-Νετανιάχου. Φέρετρο με 20 καρφιά για την Παλαιστίνη!
Η πολυαναμενόμενη Σύνοδος του ΟΗΕ, η οποία θα «αναγνώριζε» παλαιστινιακό κράτος, διέλυσε κάθε αυταπάτη. Έπειτα από σύσκεψη του Τραμπ με ηγεσίες ορισμένων κρατών και της Τουρκίας και συζητήσεις με τον Νετανιάχου, ανακοινώθηκε σχέδιο «ειρήνης» για τη Γάζα, που στην πραγματικότητα είναι σχέδιο ενταφιασμού του απελευθερωτικού αγώνα των Παλαιστινίων. Αυτό που φέρνει είναι συνέχιση της κατοχής, των εκτοπισμών και της αργής γενοκτονίας. Άλλωστε οι βομβαρδισμοί αυτές τις ημέρες εντάθηκαν. Δεν θα ήταν υπερβολή αν το χαρακτηρίζαμε «φέρετρο με 20 καρφιά» για τον λαό της Παλαιστίνης.
Η αντίσταση, δηλαδή οι ένοπλες οργανώσεις του παλαιστινιακού λαού, με τη Χαμάς σε αυτή τη φάση επικεφαλής, αποτελούν τη μοναδική απειλή όχι μόνο για τους ισραηλινούς κατακτητές, αλλά και για τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα. Ο πόλεμος θα σταματήσει, αρκεί οι Παλαιστίνιοι να αποδεχτούν τους όρους των σιωνιστών και των ΗΠΑ. Κυριολεκτικά με το μαχαίρι στο λαιμό και με ασφυκτική προθεσμία τεσσάρων ημερών, μόνο για τους νικημένους (έτσι αντιμετωπίζονται), η Χαμάς θα πρέπει να αποδεχτεί τη συμφωνία και να απελευθερώσει όλους τους ομήρους, να αφοπλιστεί, να παραιτηθεί από κάθε πολιτική και στρατιωτική δράση. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε ο Τραμπ όχι μόνο δεν θα συγκρατήσει, αντίθετα θα υποστηρίξει με κάθε μέσο τον σύμμαχο Νετανιάχου και τη σιωνιστική στρατιωτική μηχανή να «κάνουν αυτό που πρέπει», να ισοπεδώσουν την ήδη κατεστραμμένη Λωρίδα της Γάζας.
Από την άλλη, αν το σχέδιο γίνει αποδεκτό, τι έχουν να περιμένουν οι Παλαιστίνιοι; Θολό και ασαφές το μέλλον μόνο για όποιον εθελοτυφλεί. Εποπτεία και έλεγχος από ένα διεθνές μεταβατικό όργανο, το «Συμβούλιο Ειρήνης» με προεδρεύοντα τον ίδιο τον Τραμπ, με συμμετοχή του έτερου διεθνούς εγκληματία, πρώην βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ και αρχηγούς κρατών (μήπως αυτών που ήθελαν να αναγνωρίσουν ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος …κόντρα στον Τραμπ;). Ασαφές παραμένει το αν και πότε θα αποχωρήσει ο IDF από τη Λωρίδα της Γάζας. Μπορεί να λείπει ο όρος «Ριβιέρα», προβλέπεται, όμως, δημιουργία «ειδικής οικονομικής ζώνης με προνομιακά δασμολογικά και τιμολογιακά ποσοστά» για τις συμμετέχουσες χώρες. Εμπειρογνώμονες, επενδυτές με «συναρπαστικές» ιδέες θα εξασφαλίσουν έναν επίγειο παράδεισο, τον οποίο κανείς δεν θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει και ο οποίος θα εξασφαλίζει απεριόριστο πεδίο για κερδοφορία! Πάνω στις πλάτες των Παλαιστίνιων, πάνω στα ερείπια της Λωρίδας της Γάζας…
Θετική ήταν η υποδοχή του σχεδίου από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ειδικά ο Μακρόν έκανε λόγο για «δέσμευση του Τραμπ να θέσει τέλος στον πόλεμο στη Γάζα». Τουρκία, Αίγυπτος, Κατάρ και λοιπές αραβικές χώρες χαιρέτισαν το σχέδιο και ετοιμάζονται να αναλάβουν ρόλο. Αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις όλων. Με στυγνό τρόπο εκμεταλλεύτηκαν τον παλαιστινιακό λαό, το αίμα, τους αγώνες, τις θυσίες του, για να παζαρέψουν καλύτερες θέσεις στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Αφήνουμε τελευταίο τον Αμπάς. Η ομιλία του, το ξεπούλημα της ηρωικής παλαιστινιακής αντίστασης, καλυμμένο με το «κατηγορώ» στη Χαμάς, αποτελεί μνημείο δουλικότητας. Ζητιανεύει ψίχουλα υποστήριξης από τον αραβικό κόσμο, αλλά κυρίως από τους Αμερικάνους. Ξεχνάει, όμως, πως τον προδότη δεν τον αγάπησε κανείς…
Η υποδοχή του σχεδίου από τους κυβερνητικούς εταίρους του Νετανιάχου δεν ήταν τόσο ένθερμη. Τείνουμε να υποθέσουμε πως αυτό έγινε για ίδιο πολιτικό όφελος. Τον κατηγόρησαν πως αναγνωρίζει παλαιστινιακό κράτος. Ο ίδιος, βέβαια, αρνείται ότι ενέδωσε! Ο Τραμπ «ίδρωσε» να τον πείσει! Η αντιπολίτευση σχολίασε πως, έστω και καθυστερημένα, οι όμηροι θα επιστρέψουν. Όπως και να ΄χει, ο Νετανιάχου θα συνεχίσει να νιώθει πίεση από πολλές πλευρές -πολλοί αναλυτές εκτιμούν πως το πολιτικό τέλος του πλησιάζει- όμως προς το παρόν απολαμβάνει την πλουσιοπάροχη στήριξη των ΗΠΑ. Ο Τραμπ προωθεί νομοσχέδιο στο Κογκρέσο για νέα πώληση στρατιωτικού υλικού 6,4 δισ. δολαρίων.
Η Χαμάς παρέλαβε το σχέδιο και δήλωσε πως θα το μελετήσει «καλή τη πίστει», κάτι που από πολλούς ερμηνεύτηκε ως «θετική αποδοχή». Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν έχει γίνει γνωστή η τελική και επίσημη απάντησή της. Ζητά επιπλέον χρόνο για να διευκρινιστούν πτυχές του σχεδίου. Ορισμένα δημοσιεύματα αναφέρουν πως «πιθανότατα» να το απορρίψει, καθώς δεν αποδέχεται την παράδοση των ομήρων σε μία φάση και τον αφοπλισμό του κινήματος, με δεδομένο ότι οι σιωνιστές δεν θα σταματήσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Επίσης κάνει λόγο για νέα μορφή κατοχής από τη διεθνή δύναμη σταθεροποίησης. Η Παλαιστινιακή Τζιχάντ και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης εξέφρασαν ήδη τις αντιρρήσεις τους. Ανεξάρτητα από το τι θα αποφασίσουν οι «από πάνω», αυτό που σε τελική ανάλυση έχει σημασία είναι τι θα αποφασίσει αργά ή γρήγορα ο λαός.
Ένας από τους «όρους» του σχεδίου κάνει λόγο περί «διαδικασίας διαθρησκευτικού διαλόγου με στόχο την αλλαγή της νοοτροπίας και της ρητορικής των Παλαιστινίων». Με απλά λόγια, οι Παλαιστίνιοι πρέπει όχι μόνο να παραδώσουν τα όπλα τους, πρέπει να υποταχθούν πλήρως και να υποστούν πλύση εγκεφάλου. Να ξεχάσουν ότι οι σιωνιστές έχουν κλέψει τη χώρα τους, ότι ζουν στη σκλαβιά. Πρέπει να ξεχάσουν τους 240 νεκρούς δημοσιογράφους, τους 1.800 νεκρούς γιατρούς, τους 66.000 επίσημα καταμετρημένους νεκρούς, τους 168.000 τραυματίες. Να διαγράψουν από τη μνήμη τους την πείνα, τις αρρώστιες, τις κακουχίες, τους συνεχόμενους εκτοπισμούς. Να μην δίνουν σημασία στα ερείπια που τους περιτριγυρίζουν, τα γκρεμισμένα σπίτια, τα κατεστραμμένα νοσοκομεία, τα ισοπεδωμένα σχολεία. Τα δηλητηριασμένα πηγάδια, τα ξεριζωμένα δέντρα, τα χέρσα χωράφια. Οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης πρέπει να κατεδαφίζουν μόνοι τους τα σπίτια τους, να αποδέχονται τη ληστεία, τους ξυλοδαρμούς, την τρομοκρατία από τους εποίκους. Οι μάνες να δέχονται τα παιδιά τους να πεινούν, να φυλακίζονται, να δολοφονούνται. Τα παιδιά να συνηθίσουν το θόρυβο των drones, τους βομβαρδισμούς. Οι γονείς να μάθουν να θάβουν τα παιδιά τους, τα παιδιά να μάθουν να μεγαλώνουν στην ορφάνια.
«Προκειμένου να επιτευχθεί μια λογική συμφωνία και για τις δύο πλευρές, και οι δύο πλευρές πρέπει να δώσουν κάτι και μπορεί να φύγουν από το τραπέζι λίγο δυσαρεστημένες, αλλά αυτό είναι στην τελική το πώς πρόκειται να τερματίσουμε αυτή τη σύγκρουση», δήλωσε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Λέβιτ. Αυτό το «κάτι» που απαιτούν ΗΠΑ και σιωνιστές είναι οι Παλαιστίνιοι να «δώσουν» την πατρίδα τους. Ποιος λαός που αγωνίζεται όπως αγωνίζονται οι Παλαιστίνιοι δεκαετίες τώρα θα το δεχόταν;
ΓΣ του ΟΗΕ: Ανταγωνισμοί και ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις στις πλάτες του παλαιστινιακού λαού. Η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους και η «λύση των δύο κρατών». Ποιος πόνος έπιασε τον Μακρόν;
Θέμα που «έπαιξε» πολύ στη ΓΣ του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, το σχέδιο Γαλλίας - Σαουδικής Αραβίας και η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους από Γαλλία, Βρετανία, Καναδά, Αυστραλία, Βέλγιο, Πορτογαλία, Μεξικό και κάποιες μικρότερες χώρες. Ο Μακρόν αποφάσισε ότι ήρθε η μεγάλη ώρα και ωρίμασαν οι συνθήκες μετά από 35 χρόνια από τις πρώτες 90 αναγνωρίσεις το 1988-89, και έτσι τώρα… ο αριθμός ανέβηκε στα 157 από τα 193 μέλη του ΟΗΕ! Η ΕΕ παρουσιάστηκε ξανά διχασμένη και η Ελλάδα σταθερά στην πλευρά ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ. Μικρή λεπτομέρεια ότι όλα αυτά τα χρόνια κανένας πρακτικός και ουσιαστικός αντίκτυπος δεν υπάρχει, αφού είναι συμβολικές αναγνωρίσεις ενός παλαιστινιακού κράτους χωρίς σύνορα!
Κίνηση εντυπωσιασμού και δημοφιλίας; Καθόλου! Χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ως ένα διπλωματικό και πολιτικό εργαλείο από μια σειρά ιμπεριαλιστικά κράτη για να διεκδικήσουν λόγο και ρόλο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μέσω αυτής γίνεται προσπάθεια συντήρησης της «λύσης των δύο κρατών» και νεκρανάστασης ενός αφηγήματος που ιστορικά και από την ίδια την πραγματικότητα έχει χρεοκοπήσει.
Ειδικότερα, οι Γάλλοι και Βρετανοί, ως γνήσιοι αποικιοκράτες της περιοχής, είχαν επιπλέον λόγους να ανησυχούν σε μια συγκυρία που ο Νετανιάχου, πλήρως αποχαλινωμένος από τις αμερικάνικες πλάτες και προχωρώντας τα σχέδια για το μεγάλο Ισραήλ, ζητούσε από τον Τραμπ την έγκριση των ΗΠΑ για την προσάρτηση της Δυτικής Όχθης ή τμημάτων της. Κάτι τέτοιο θεωρήθηκε παράβαση ορίων, ενώ τα αραβικά καθεστώτα το έθεσαν ως υπέρβαση «κόκκινης γραμμής».
Έτσι, μέσω της αναγνώρισης στοχοποιείται η τακτική Τραμπ-Νετανιάχου ότι προκαλεί βλάβη σε συμμάχους των ΗΠΑ και οδηγεί τελικά στην υπονόμευση της ίδιας της σιωνιστικής οντότητας του Ισραήλ, που είναι και πρέπει να λειτουργεί ως στήριγμα συνολικά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας των Δυτικών και όχι ως πηγή προβλημάτων. Προβλήματα που δίνουν χώρο σε άλλους ιμπεριαλιστές εξ Ανατολών να χωθούν. Αυτό εννοούν, εξάλλου, όταν μιλάνε για «αποσταθεροποίηση» και για «ειρηνευτικά σχέδια»: τη διασφάλιση των συμφερόντων τους, αδιαφορώντας πλήρως για τη γενοκτονία και αναζητώντας άλλες διόδους για να μπει ταφόπλακα στο Παλαιστινιακό.
Στο λογαριασμό μπήκε η δυσφορία από το σύμμαχο με τις ΗΠΑ Κατάρ (μετά και το ισραηλινό πλήγμα της 9ης Σεπτεμβρίου), από την Αίγυπτο που ονόμασε για πρώτη φορά εχθρό το Ισραήλ, από τα Η.Α. Εμιράτα που εφάρμοσαν διπλωματικά αντίποινα και βέβαια από τη Σαουδική Αραβία που η προοπτική προσχώρησής της στις Συμφωνίες του Αβραάμ έχει πάει αρκετά βήματα πίσω. Η τελευταία, στις 17 Σεπτέμβρη, υπέγραψε με το Πακιστάν συμφωνία στρατηγικής αμυντικής συνεργασίας, υπενθυμίζοντας τους ανοιχτούς διαύλους που διατηρούν οι Σαουδάραβες με το Ιράν και τις σχέσεις που έχουν με την Κίνα.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο έντονου προβληματισμού για το αν μπορούν οι αραβικές ηγεσίες να βασίζουν την ασφάλειά τους στις ΗΠΑ όπως άλλοτε, εκδηλώθηκε και η πρωτοβουλία που παρουσίασαν ο Μακρόν και οι Σαουδάραβες.
Μια πρωτοβουλία που ονομάστηκε «ανταμοιβή στη Χαμάς» από τον Τραμπ και χαρακτηρίστηκε «τσίρκο» και επιβράβευση της τρομοκρατίας από τον Νετανιάχου, τονίζοντας ότι «κανένα παλαιστινιακό κράτος δεν θα δει το φως της ημέρας»! Εύλογα θα αναρωτιόταν κανείς πού βρισκόταν εκείνο το ένταλμα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σύλληψής του για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όταν του δόθηκε βήμα να μιλήσει στον ΟΗΕ! Βήμα για να ξεστομίσει όσα προκλητικά και κυνικά ξεστόμισε κατά της Παλαιστίνης! Αλλά ας μην παραπονιόμαστε, κάποιοι τον… γιουχάρανε!
Αξιοθρήνητος μέσα σε όλα αυτά ο προδότης Μαχμούντ Αμπάς της Παλαιστινιακής Αρχής, που για ακόμα μια φορά παρουσιάστηκε στο βήμα του ΟΗΕ, μέσω βίντεο, στο ρόλο του πρόθυμου εντολοδόχου και φερέφωνου των ιμπεριαλιστικών αφεντικών του. Κάποιο κόκαλο θα του πετάξουν…
Εκβιασμοί Τραμπ: Από τη Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής στο Σχέδιο των 20 σημείων
Η απάντηση του Τραμπ δεν άργησε να έρθει. Παρουσίασε το δικό του σχέδιο «ειρήνευσης», του Στιβ Γουίτκοφ, σε κλειστή συνάντηση στον ΟΗΕ με τη συμμετοχή Τουρκίας, Σ. Αραβίας, Αιγύπτου, Ιορδανίας, Εμιράτων, Κατάρ, Πακιστάν και Ινδονησίας.
Σχέδιο που έρχεται να σφραγίσει εκ νέου την αμερικανική κυριαρχία στη Μ. Ανατολή, να διαχειριστεί τα προβλήματα δίνοντας διέξοδο στον Νετανιάχου, καθώς και ρόλο σε Άραβες και Ευρωπαίους για την επόμενη μέρα υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ. Τα κύρια σημεία του σχεδίου παρουσιάζουν μια παραλλαγή της «Ριβιέρας» χωρίς τον εκτοπισμό των δυο εκατομμυρίων Παλαιστινίων και περιγράφουν τη Γάζα ως «αποριζοσπαστικοποιημένη και ελεύθερη από τρομοκρατία ζώνη» . Επίσης μιλούν για τη σταδιακή αντικατάσταση των ισραηλινών δυνάμεων στη Λωρίδα από διεθνή στρατιωτική «δύναμη σταθεροποίησης», κυβέρνηση παλαιστίνιων τεχνοκρατών υπό την εποπτεία διεθνούς οργάνου που τον πρώτο λόγο θα έχουν οι ΗΠΑ και καταστροφή όλων των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Χαμάς, η οποία δε θα έχει κανένα ρόλο στη διακυβέρνηση της Γάζας.
Ο Τραμπ στοιχίζει πίσω από το δικό του σχέδιο αραβικά και μουσουλμανικά καθεστώτα, μένοντας πιστός στην επιδίωξη της αποκατάστασης των σχέσεών τους με το Ισραήλ, που είναι και παραμένει το βασικό του στήριγμα. Παράλληλα παρουσιάζεται ως ο απόλυτος επικυρίαρχος που μοιράζει ρόλους σε άλλους ιμπεριαλιστές κάτω από τη δική του επίβλεψη.
Ξεριζώνεται το παλαιστινιακό αγκάθι;
Στα διάφορα σχέδια των ιμπεριαλιστών, σ‘ αυτή την υπερπροσφορά «λύσεων» του Παλαιστινιακού υπάρχει μια βασική κοινή συνισταμένη. Το ξερίζωμα του αγκαθιού της παλαιστινιακής Αντίστασης! Ο αφοπλισμός και η υποταγή του παλαιστινιακού λαού! Η παγίδευσή του μέσα σε διάφορες παραλλαγές αποικιοκρατικών συμφωνιών και ο συμβιβασμός του με το ισραηλινό καθεστώς κατοχής και απαρτχάιντ! Αλλιώς, να πάψει να υπάρχει!
Να τι βρίσκεται πίσω από τη λύση δύο κρατών, να τι εννοούν όταν λένε ειρηνική συνύπαρξη, να τι σημαίνει ανοικοδόμηση της Γάζας! Όμως οι δεκαετίες εθνοκάθαρσης, σφαγών και εποικισμού από το σιωναζιστικό μαντρόσκυλό τους δεν μπορούν να καλυφθούν πίσω από ψέματα! Γιατί η αντίθεση μεταξύ κατακτητή και κατακτημένου, καταπιεστή και καταπιεσμένου, γενοκτόνου και του θύματός του, μεταξύ ιμπεριαλισμού και λαών είναι αγεφύρωτη και ασυμφιλίωτη!
Στο πλευρό του παλαιστινιακού εθνικοαπελευθερωτικού, αντικατοχικού αγώνα στέκονται όλοι οι λαοί του κόσμου. Και όσο αυτός θα υπάρχει ηρωικά, κόντρα σε «θεούς και δαίμονες», τόσο θα δυναμώνει την πάλη των λαών, που θα πλημμυρίζει δρόμους και πλατείες και θα γίνεται η ασπίδα των Παλαιστινίων αλλά και το δόρυ τους. Μέχρι την απελευθέρωση όλης της γης της Παλαιστίνης, από τον Ιορδάνη ώς τη Μεσόγειο. Μέχρι την αληθινή αναγνώριση μιας πατρίδας που θα χωρά και θα σέβεται όλες τις εθνότητες και τους λαούς στα εδάφη της. Μέχρι την αληθινή νίκη!
Ωμός (και) ο ρώσικος ιμπεριαλισμός!
«Η Ρωσία υποστηρίζει και χαιρετίζει πάντα οποιεσδήποτε προσπάθειες του Τραμπ που αποσκοπούν στον τερματισμό της τραγωδίας που εκτυλίσσεται αυτή τη στιγμή». Αυτά δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Πεσκόφ, σχετικά με το σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα. Και πρόσθεσε: «Και, φυσικά, θέλουμε να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο και να βοηθήσει στην ειρηνική ολοκλήρωση των γεγονότων στη Μέση Ανατολή».
Επιπλέον, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Βερσίνιν, δήλωσε τηλεφωνικά στον αντιπρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Χουσεΐν αλ-Σέιχ ότι η Ρωσία υποστηρίζει «οποιαδήποτε βήματα που θα διευκολύνουν τον τερματισμό της αιματοχυσίας», ανέφερε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.
«Εκφράστηκε η ελπίδα ότι η επιτυχής εφαρμογή της νέας αμερικανικής πρωτοβουλίας θα επιτρέψει μια βιώσιμη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, την απελευθέρωση ομήρων και κρατουμένων και την απρόσκοπτη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στην περιοχή», ανέφερε το υπουργείο.
Ανεξάρτητα από το τι εκτιμά η Μόσχα για τη βιωσιμότητα του σχεδίου μετατροπής της Γάζας σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ και με στερεωμένη σε αυτή την κατοχή των σιωναζιστών, η δημόσια θέση τους, που δεν τηρεί ούτε τα «ανθρωπιστικά προσχήματα», ούτε τα προσχήματα του λεγόμενου «διεθνούς δικαίου», είναι χαρακτηριστική της ιμπεριαλιστικής ωμότητας. Ας τα βλέπουν όσοι επιμένουν να σπέρνουν τις πιο ολέθριες αυταπάτες για τον «άξονα της αντίστασης» που καθοδηγεί η Ρωσία… υπέρ των συμφερόντων των λαών, όσοι παρουσιάζουν την «ήττα του ΝΑΤΟ» από τον ρώσικο ιμπεριαλισμό σαν τη μεγάλη ελπίδα σωτηρίας των λαών από τον άγριο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό!
Από τις συμφωνίες του Όσλο στο εποικιστικό σχέδιο Ε1. Μια ιστορία άρνησης του δικαιώματος των Παλαιστινίων σε ελεύθερη γη και πατρίδα
«Η κυβέρνηση του κράτους του Ισραήλ και η παλαιστινιακή ομάδα που εκπροσωπεί τον παλαιστινιακό λαό συμφωνούν […] να τεθεί τέλος σε δεκαετίες αντιπαράθεσης και σύγκρουσης […] και να αγωνιστούν για ειρηνική συνύπαρξη, αμοιβαία αξιοπρέπεια και ασφάλεια για την επίτευξη μιας δίκαιης, διαρκούς και συνολικής ειρηνευτικής διευθέτησης και ιστορικής συμφιλίωσης…»
Με αυτή την παραπλανητική πρόταση ξεκινούσε το κείμενο της πρώτης Συμφωνίας του Όσλο που υπογράφηκε στην Ουάσινγκτον το 1993 μεταξύ του Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Μια δεύτερη συμφωνία υπογράφηκε στην Τάμπα της Αιγύπτου το 1995. Έμειναν, όμως, στην ιστορία ως οι Συμφωνίες του Όσλο αφού οι διαπραγματεύσεις έγιναν μυστικά στη νορβηγική πρωτεύουσα. Με βάση αυτές, μέχρι το 1999 θα δημιουργούνταν παλαιστινιακό κράτος, με νέες διαπραγματεύσεις και συμφωνίες, υπό την επίβλεψη των αμερικάνων ιμπεριαλιστών.
Πέρα, όμως, από τα παχιά λόγια για «ειρήνη» και «δικαιοσύνη», ας δούμε πιο συγκεκριμένα τι περιελάμβαναν αυτές οι Συμφωνίες.
Εγκαθιδρύθηκε η Παλαιστινιακή Αρχή για να «κυβερνήσει» την κατεχόμενη από τον πόλεμο του 1967 Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας. Η αποχώρηση του ισραηλινού στρατού μετατέθηκε για το μέλλον.
Η Δυτική Όχθη χωρίστηκε σε τρεις περιοχές. Η ζώνη Α (18% των εδαφών) υπό παλαιστινιακή διοίκηση, η ζώνη Β (22%) με ένα είδος μεικτής διοίκησης (παλαιστινιακή πολιτική διοίκηση και η εσωτερική ασφάλεια στους Ισραηλινούς) και η ζώνη Γ (60%) υπό ισραηλινή διοίκηση. Ο ισραηλινός στρατός είχε το δικαίωμα να ελέγχει και να παρεμβαίνει και στις τρεις ζώνες.
Στην πράξη η Παλαιστινιακή Αρχή συνεργάστηκε με το κράτος του Ισραήλ για να καταστείλει τις αντιδράσεις των Παλαιστινίων και των αντιστασιακών οργανώσεων. Μια προδοτική στάση που σύντομα έφερε τον παλαιστινιακό λαό σε πολύ δυσχερέστερη θέση.
Στα όρια της Δυτικής Όχθης είναι και η Ανατολική Ιερουσαλήμ μαζί με την Παλιά Πόλη που, ενώ κατοικείται κυρίως από Παλαιστινίους, έχει προσαρτηθεί από το Ισραήλ και στις Συμφωνίες του Όσλο δεν υπάρχει κάποια ρητή διάταξη για το μέλλον της. Άλλωστε το Ισραήλ θεωρεί την Ιερουσαλήμ ενιαία και αδιαίρετη πρωτεύουσά του.
Το Ισραήλ, που ουσιαστικά ήθελε να αποτρέψει τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, από την επομένη κιόλας των Συμφωνιών προχώρησε σε νέο εποικισμό της Δυτικής Όχθης και όχι μόνο στην περιοχή Γ (ο εποικισμός της είχε αρχίσει από το 1967, από το ξεκίνημα δηλαδή της ισραηλινής κατοχής μετά και τον πόλεμο των 6 ημερών με τον οποίο την κατέλαβε και την απέσπασε από τη διακυβέρνηση της Ιορδανίας). Μάλιστα, η τακτική του ήταν, μέσω των οικισμών που δημιουργούσε για τους εποίκους, να αποτρέπει την εδαφική ενότητα των παλαιστινιακών εδαφών, περιορίζοντας τελικά σε μικρούς θύλακες τους Παλαιστινίους. Γύρω από αυτούς, εκτός από τους οικισμούς των ισραηλινών εποίκων δημιουργήθηκαν πολλές διάσπαρτες στρατιωτικές βάσεις και φυλάκια (υποτίθεται για την άμυνα του Ισραήλ) καθώς και πολλά σημεία ελέγχου (περίπου 500) που έκαναν υπερβολικά δύσκολες τις μετακινήσεις των Παλαιστινίων. Έτσι οι παλαιστίνιοι εργαζόμενοι, αγρότες και μαθητές δυσκολεύονταν να πάνε στις δουλειές τους, σπαταλώντας ατελείωτες ώρες καθημερινά στα σημεία ελέγχου αλλά και απίστευτους εξευτελισμούς από τους ισραηλινούς στρατιώτες.
Ταυτόχρονα, το Ισραήλ προέβη σε κατεδαφίσεις χιλιάδων σπιτιών και κτηρίων, καταστροφές καλλιεργειών αλλά και ολόκληρων παλαιστινιακών κοινοτήτων με πρόσχημα τη δημιουργία νέων υποδομών, δρόμων, πάρκων κ.λπ. Ενώ δεν έδινε ποτέ οικοδομικές άδειες στους Παλαιστίνιους για την ανέγερση νέων σπιτιών, κατεδάφιζε όσα αυτοί έχτιζαν, αφού όλα ήταν «παράνομα». Συστηματικά εδώ και δεκαετίες κλέβουν την παλαιστινιακή γη και με τον εποικισμό αλλοιώνουν την πληθυσμιακή σύνθεση. Παράλληλα, οι ισραηλινές φυλακές έχουν γεμίσει Παλαιστινίους που οι περισσότεροι κρατούνται για χρόνια, ακόμα και χωρίς συγκεκριμένες κατηγορίες. Επίσης, δεκάδες Παλαιστίνιοι δολοφονήθηκαν από εποίκους και εκατοντάδες από τον ισραηλινό στρατό μέχρι το 2000, οπότε και ξέσπασε η 2η Ιντιφάντα.
Αντίθετα, οι έποικοι (φερμένοι κυρίως από άλλες χώρες) που έχουν φτάσει στις μέρες μας να αποτελούν το 10% του ισραηλινού πληθυσμού, απολαμβάνουν πολλά προνόμια. Δεν έχει νόημα να γίνει καμιά σύγκριση για το επίπεδο διαβίωσης των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών, αφού οι περιοχές όπου ζούσαν οι πρώτοι είχαν αφεθεί στην τύχη τους, χωρίς βασικές υποδομές και με τεράστιες ελλείψεις σε υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης κ.λπ.
Όσο για τα στοιχεία του εποικισμού, οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: Μεταξύ 1992 και 2023 ο πληθυσμός των εποίκων στη Δυτική Όχθη σχεδόν πενταπλασιάστηκε (από 100.000 σε 500.000). Σ’ αυτούς να προσθέσουμε και άλλους 200.000 στην Ανατολική Ιερουσαλήμ όπου το 35% του εδάφους της έχει περάσει σε Ισραηλινούς. Η Παλιά Πόλη είναι κάτω από τον πλήρη έλεγχο του ισραηλινού στρατού, αν και οι έποικοι σε αυτήν είναι λίγες εκατοντάδες.
Γύρω από την Ανατολική Ιερουσαλήμ το Ισραήλ έχτισε έναν τεράστιο δακτύλιο κατοικιών εποίκων, ώστε και αυτή σχεδόν να αποκοπεί από τη Δυτική Όχθη. Ένα τεράστιο τσιμεντένιο τείχος μήκους 700 χιλιομέτρων και ύψους 8 μέτρων χτίστηκε για να χωρίσει τη Δυτική Όχθη από το υπόλοιπο Ισραήλ, διχοτομώντας την παλαιστινιακή γη αλλά και υπενθυμίζοντας στους Παλαιστινίους τα όλο και στενότερα όριά τους. Φυσικά, είναι σχεδόν αδύνατη η επικοινωνία μεταξύ Δυτικής Όχθης και Γάζας.
Τέλος, από το 2007 το ισραηλινό κράτος επέβαλε ναυτικό αποκλεισμό στη Λωρίδα της Γάζας, ολοκληρώνοντας το σχέδιό του να μετατρέψει τις περιοχές όπου ζούσαν οι Παλαιστίνιοι σε τεράστιες φυλακές, χωρίς δυνατότητα διαφυγής.
Το τελευταίο διάστημα οι επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στη Δυτική Όχθη έχουν ενταθεί. Το εποικιστικό σχέδιο Ε1 για τη Δυτική Όχθη και η εθνοκάθαρση στη Γάζα θέλει να βάλει ταφόπλακα σε οτιδήποτε θυμίζει Παλαιστίνη. Με το σχέδιο Ε1 το κράτος του Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει νέους οικισμούς σε μεγάλο βάθος μέσα στη Δυτική Όχθη, να την κατακερματίσει ακόμη περισσότερο ώστε να μην υπάρχει οποιαδήποτε σκέψη για μελλοντική κρατική δομή και τελικά να νομιμοποιήσει την προσάρτησή της, δημιουργώντας ένα νέο Απαρτχάιντ.
Αν το εποικιστικό σχέδιο Ε1 υλοποιηθεί, η Ανατολική Ιερουσαλήμ θα αποκοπεί πλήρως από την υπόλοιπη Δυτική Όχθη. Έτσι, τελικά, μέσω του σχεδίου αυτού, το σιωνιστικό καθεστώς καταργεί κάθε εδαφική ενότητα μεταξύ των παλαιστινιακών εδαφών και επιχειρεί να ενταφιάσει οποιαδήποτε σκέψη για να γίνει η Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους. Ταυτόχρονα, απαγορεύει οριστικά ακόμα και την πρόσβαση των Παλαιστινίων στα ιστορικά και θρησκευτικά τους μνημεία.
Τι έμεινε τελικά από τις Συμφωνίες του Όσλο; Επέκταση του εποικισμού, δραστική συρρίκνωση και κατακερματισμός των παλαιστινιακών εδαφών. Ακόμα και η περιβόητη «λύση των δύο κρατών» που προτάθηκε με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και πάνω σε αυτήν στηρίχτηκαν οι «συμφωνίες του Αβραάμ» έχει απορριφθεί από το Ισραήλ.
Η πρόσφατη και προκλητική ομιλία του Νετανιάχου στον ΟΗΕ, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, είναι από την ανάποδη αποκαλυπτική για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει το απελευθερωτικό παλαιστινιακό κίνημα: η συντριβή αυτού του τερατώδους μηχανισμού εποικισμού, κατοχής και απαρτχάιντ που λέγεται κράτος του Ισραήλ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία ενός κράτους μέσα στο οποίο θα μπορούν να ζουν ισότιμα όλες οι εθνότητες και οι μειονότητες στην περιοχή της ιστορικής Παλαιστίνης. Η δε πρόκληση Νετανιάχου- σιωνιστών έγινε μεγαλύτερη με την τοποθέτηση ισχυρών μεγαφώνων στη Λωρίδα της Γάζας ώστε οι Παλαιστίνιοι να ακούσουν υποχρεωτικά την ομιλία του. Όπως ακριβώς έκαναν οι Ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
