Ανάσα δεν αφήνει αυτό το σύστημα να πάρουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Απ’ το πειθαρχικό στο δημόσιο, στον νόμο για τις διαγραφές φοιτητών και τα πειθαρχικά στα πανεπιστήμια, έως το νέο αντεργατικό «νομοσχέδιο Κεραμέως». Και δεν θα μας αφήσουν να πάρουμε άλλη ανάσα αν δεν τους σταματήσουμε εμείς. Αν δεν βγούμε στους δρόμους ν’ ανατρέψουμε την πολιτική τους και τα νέα μέτρα τους. Αυτή μπορεί να είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος για τα εκατομμύρια των εργαζομένων και λαού, οι οποίοι καλούνται να σκύψουν το κεφάλι και να πουν κι ευχαριστώ στην κυβέρνηση η οποία νομοθετεί «αυτά που ζητάνε οι εργαζόμενοι» (όπως λέει η κυβερνητική προπαγάνδα). Αυτή η επιλογή, της πάλης, της οργάνωσης και του αγώνα, είναι η μόνη επιλογή η οποία μπορεί να βάλει φραγμό στην ανεξέλεγκτη πορεία ισοπέδωσης των δικαιωμάτων και κάθε σταθερά που είχε ο εργαζόμενος λαός έως τώρα. Αυτή η επιλογή απαιτεί την όσο πιο πλατιά, μαζική και οργανωμένη παρουσία των εργαζομένων στην Απεργία την 1η του Οκτώβρη.
