1. Νομοθετούν τη βαρβαρότητα, κηρύττουν το μίσος
2. Μετανάστης ή πρόσφυγας; ΑΝΘΡΩΠΟΣ κατατρεγμένος!
3. Από την κόλαση των πολέμων και των δουλεμπόρων στον «πολιτισμό» της Δύσης
4. Ο ιμπεριαλισμός γεννά πολέμους, εξαθλίωση και ξεριζωμό
Η κυβέρνηση προχωρά τη πολιτική της φασιστικοποίησης με επίκεντρο το μεταναστευτικό. Με αφορμή την αύξηση των καραβιών των απελπισμένων στην Κρήτη το τελευταίο διάστημα, προχωράει σε σκληρά μέτρα για το άσυλο και τους μετανάστες, ενώ έχει αναβαθμίσει την ακροδεξιά, ρατσιστική ρητορική σε επίσημο κυβερνητικό λόγο.
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση πέρασε έκτακτη νομοθετική τροπολογία που παγώνει τις διαδικασίες αίτησης ασύλου για 3 μήνες για όσους φτάνουν από τη Βόρεια Αφρική μέσω θάλασσας. Είναι μια ρύθμιση που τσαλαπατάει στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα που ακόμα και το περιλάλητο «διεθνές δίκαιο»’ είναι αναγκασμένο να αναγνωρίζει, αφού επιβάλλει τρίμηνη κράτηση σε ανθρώπους που έρχονται από εμπόλεμες ζώνες πριν μπορέσουν να αιτηθούν άσυλο. Η κυβέρνηση έφτασε να επικαλείται στη Βουλή ότι υπάρχει «δημόσιος κίνδυνος που απειλεί τη ζωή του έθνους» για να στηρίξει το πάγωμα ασύλου.
Επίσης, νέο νομοσχέδιο (έμπνευσης του προκατόχου τού Πλεύρη, Βορίδη) μπήκε σε διαβούλευση την Πρασκευή, το οποίο μεταχειρίζεται χωρίς προσχήματα τους κατατρεγμένους που φτάνουν στη χώρα ως εγκληματίες. Περιλαμβάνει παράταση της διοικητικής κράτησης έως 2 χρόνια, απαγόρευση νομιμοποίησης επ’ αόριστον και σε όσους απορρίπτεται η αίτηση ασύλου ποινή φυλάκισης 3 χρόνων και 10.000 ευρώ πρόστιμο.
Τα παραπάνω συμπληρώνονται με το πλασάρισμα της ακροδεξιάς ρητορικής στην πρώτη γραμμή του δημόσιου λόγου. Οι μετανάστες, στοιβαγμένοι από τους διακινητές σε κουρελόβαρκες, κάνουν ‘’εισβολή’’, ενώ χαρακτηρίζονται ως ‘’λαθρομετανάστες’’. Αυτά δεν γράφονται σε κάποια φασιστική ψεκασμένη φυλλάδα αλλά είναι ψωμοτύρι στα χείλη υπουργών και βουλευτών. Ο υπουργός Μετανάστευσης... αποκαλύπτει στα κανάλια το ‘’σχέδιο της αντικατάστασης πληθυσμού’’ της Ευρώπης, ενώ απειλεί τους κατατρεγμένους με φυλακίσεις και κόψιμο μερίδων φαγητού. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής επανέφερε την ακροδεξιά ρητορική των γεγονότων του Έβρου το 2020. Όλα αυτά θα είχαν και μια γελοία πλευρά, αν δεν κανονικοποιούσαν τον φασιστικό λόγο στην πολιτική ζωή της χώρας.
«Γνωρίζουμε τα σχέδια που ανακοίνωσε η ελληνική κυβέρνηση. Πρόκειται για μια εξαιρετική κατάσταση», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα μετανάστευσης, Μάρκους Λάμερτ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που υποτίθεται οι δικές της νόρμες παραβιάζονται από το πάγωμα των αιτήσεων ασύλου, έτρεξε να καλύψει την τροπολογία της κυβέρνησης. Η ΕΕ άλλωστε τα προηγούμενα χρόνια φρόντισε να θεσμοθετήσει ένα σκληρό αντιμεταναστευτικό πλαίσιο μέσω των Συμφωνιών του Δουβλίνου για την απόδοση ασύλου και τις επαναπροωθήσεις. Σε κοινή πορεία με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου η διοίκηση Τραμπ έχει εξαπολύσει πογκρόμ στους μετανάστες που διαμένουν στις ΗΠΑ, συναντώντας τις μαζικές αντιστάσεις στο Λος Άντζελες και αλλού.
Όσον αφορά την αστική αντιπολίτευση, οι κριτικές που καταγράφηκαν είτε από κομμάτι της ΝΔ είτε η παρέμβαση Βενιζέλου περί αντισυνταγματικότητας (και με βάση αυτήν κινήθηκαν ΠΑΣΟΚ, Ζωή, ΣΥΡΙΖΑ) δεν εμπίπτουν σε κάποια ευαισθησία τους. Άλλωστε έχουν και αυτοί την προϋπηρεσία τους στην προώθηση ανάλογων πολιτικών. Εκφράζουν τις αγωνίες της άρχουσας τάξης για τις σοβαρές ανατροπές που συμβαίνουν στη γειτονιά της και τις αντικρουόμενες πιέσεις των αφεντικών της (ΕΕ και ΗΠΑ).
Κοινός τόπος κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, ότι τα μέτρα έχουν συμβολικό χαρακτήρα και δεν θα ανακόψουν τις ροές. Από τη μία οι αιτίες που επιβάλλουν σε εκατομμύρια ανθρώπους να ξεριζωθούν από τον τόπο τους παραμένουν ενεργές. Από την άλλη, οι προσφυγικές ροές αξιοποιούνται από τους ιμπεριαλιστές και από διάφορους εγκάθετους τυχοδιώκτες σαν εργαλείο εκβιασμών και διαμόρφωσης ερεισμάτων στη περιοχή.
Το δεδομένο είναι ότι η κλιμάκωση της φασιστικοποίησης και στα λόγια και στις πράξεις από τη μεριά της κυβέρνησης ανοίγει τους πλέον επικίνδυνους δρόμους. Ακριβώς επειδή εντάσσεται σε μια πορεία συνολικότερης πολεμικής προετοιμασίας και αντιλαϊκής καταιγίδας.
Απέναντι στους κατατρεγμένους που φτάνουν στον τόπο μας γλιτώνοντας από τα σαπιοκάραβα και θα πρέπει να υποστούν τον εγκλεισμό τους στα άθλια κέντρα κράτησης που παίζουν το ρόλο της φυλακής. Ιδιαίτερα το πάγωμα των αιτήσεων για άσυλο παρατείνει το μαρτύριο σε όσους προέρχονται από χαρακτηρισμένες εμπόλεμες ζώνες.
Απέναντι στους μετανάστες που δουλεύουν ήδη εδώ είτε με χαρτιά είτε χωρίς χαρτιά και που μπαίνουν στο στόχαστρο της τρομοκρατίας μέσω της ρητορικής μίσους για να συνεχίσουν να εργάζονται με τους χειρότερους όρους, γκετοποιημένοι και υπό την απειλή της απέλασης.
Απέναντι συνολικά στο λαό και τη νεολαία που πρέπει να σιωπήσουν μπροστά ‘’στον κίνδυνο για την δημόσια ασφάλεια’’ που συνιστούν ‘’οι εισβολείς’’. Και αύριο να δεχτούν να θυσιάσουν και να θυσιαστούν για τα μεγάλα αφεντικά.
Η επιτάχυνση της δεξιάς πορείας του πολιτικού σκηνικού με εργαλείο το μεταναστευτικό δίνει χώρο σε φασιστικές γκρούπες να βγουν από τις τρύπες τους, όπως έγινε στο Ρέθυμνο όπου επιτέθηκαν σε μετανάστες.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι εισβολείς, αλλά θύματα της ιμπεριαλιστικής ληστείας και των επεμβάσεων που ρημάζουν και καταστρέφουν τις πατρίδες τους. Σε όποιον τόπο καταλήξουν οι ξεριζωμένοι δεν προσθέτουν οικονομικά βάρη αλλά αντίθετα γίνονται αντικείμενα υπερεκμετάλλευσης στις δυσκολότερες εργασίες συνήθως με ανύπαρκτα δικαιώματα.
Η εργατική τάξη και ο λαός συνδέονται με τους κατατρεγμένους με κοινά συμφέροντα. Αντιμετωπίζουν κοινούς εχθρούς. Η κλιμάκωση της φασιστικοποίησης απέναντι στους μετανάστες αφορά και τους ντόπιους. Οι απαντήσεις από την πλευρά του κινήματος πρέπει να αναζητηθούν στο έδαφος της κοινής πάλης ντόπιων και ξένων και σε συνάρτηση με την ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής αντιπολεμικής κατεύθυνσης. Η διεκδίκηση ασύλου, ανθρωπίνων συνθηκών διαβίωσης, δικαιωμάτων για τους μετανάστες, η εναντίωση στην εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, η ενίσχυση της φιλίας και αλληλεγγύης με τους γειτονικούς λαούς είναι ανάγκη να προταχτούν.
Μια σύντομη επίσκεψη στον εκθεσιακό χώρο της Αγυιάς, κατ’ ευφημισμό χώρος «φιλοξενίας» για τους πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν τις τελευταίες μέρες στα Χανιά, φτάνει για να καταλάβει κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος ότι καμιά σημασία δεν έχει να ονομάσεις κάποιον πρόσφυγα ή μετανάστη. Αυτοί που διακινδυνεύουν την ίδια τους τη ζωή, γνωρίζοντας ότι χιλιάδες έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο, δεν φεύγουν απλά για μια καλύτερη ζωή. Φεύγουν για την ίδια τη ζωή.
Πάνω από 500 νέοι, κατά βάση, άνθρωποι κάθονται κατάχαμα σε μια κουβέρτα εδώ και κάμποσες μέρες, περιμένοντας να μεταφερθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα. Τις προηγούμενες μέρες έφτασαν τους 900, πριν ξεκινήσει η μεταφορά τους σταδιακά κάθε βράδυ με το καράβι, χωρίς να είναι βέβαιο πόσοι θα παραμείνουν και για πόσο σ’ αυτό το χώρο κλεισμένοι. Χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας, αφού τα κινητά τους έχουν αφαιρεθεί, παραμένουν για μέρες στον ίδιο κλειστό χώρο, με μία είσοδο για αερισμό, κάποιες χημικές τουαλέτες σε μια πλευρά και δυο τέντες στην απέναντι πλευρά που περικλείουν αυτό που ονομάζουν ντουζιέρες. Ένα λάστιχο σε μια βρύση και μια ξύλινη παλέτα για να μην πατάς στο δάπεδο. Αυτές τις άθλιες συνθήκες ονομάζουν οι κυβερνώντες «φιλοξενία» για τους κατατρεγμένους, την ίδια ώρα που κάνουν τεμενάδες στους αμερικανονατοϊκούς ράμπο, που έχουν μετατρέψει την πόλη σε σύγχρονη Τρούμπα.
Σε μια γωνιά κάθονται οι γυναίκες, ενώ καμιά εικοσαριά παιδιά, βρέφη και λίγο μεγαλύτερα, κουρνιάζουν δίπλα τους. Κοιτώντας τες προσπαθείς να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση τους. Πόση απόγνωση και πόσο θάρρος ταυτόχρονα μπορεί να έχει μια μάνα που μαζί με τα παιδιά της μπαίνει σε μια βάρκα για το άγνωστο, ρισκάροντας τη ζωή τους! Μόνο μία μιλάει λίγα αγγλικά. Οι περισσότερες είναι από το Σουδάν. Αυτή έχει 3 παιδιά. Δίπλα της ένα βρέφος μηνών και το μεγαλύτερο περίπου 10. Σε κοιτάει με αξιοπρέπεια.
Λίγοι μαρκαδόροι και μπλοκ ζωγραφικής μαζεύουν τα μικρά παιδιά γύρω σου. Δεν είναι εύκολη η «δίκαιη» μοιρασιά. Μόλις η γυναίκα πήρε είδηση ότι κάποιο παιδί δεν πρόλαβε, άνοιξε το κουτί του δικού της γιου και τα μοίρασε.
Κυριακή βράδυ θα έφευγαν όλες οι γυναίκες με τις οικογένειές τους.
Οι δημοσιογράφοι περιγράφουν καθημερινά ότι υπάρχουν εντάσεις. Μα πώς να μην είναι σε ένταση ένας άνθρωπος που δεν έχει επικοινωνία με τον έξω κόσμο, είναι τόσες μέρες έγκλειστος, υποχρεωμένος να κάθεται κάτω χωρίς να κάνει κάτι και να περιμένει μέσα στην αβεβαιότητα;
Οι μεταναστευτικές ροές από τη Λιβύη δεν αποτελούν φαινόμενο του τελευταίου μήνα. Από το 2023 πύκνωσαν τα καραβάνια των ξεριζωμένων, που με αφετηρία κυρίως το Τομπρούκ της Ανατολικής Λιβύης φτάνουν στη Γαύδο και την Κρήτη. Το 2024 οι αφίξεις στο νησί εξαπλασιάστηκαν (800 το 2023 σε 4.900 το 2024), ενώ από τις αρχές του 2025 έχουν φτάσει τις 9.000.
Με αφορμή την άφιξη 1.000 μεταναστών σε μια μέρα, έσπευσε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ να δώσουν τον τόνο πως η Κρήτη «πνίγεται». Το ντόπιο εξαρτημένο αστικό σύστημα «ασφυκτιά» από τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, ενώ ταυτόχρονα υποδέχεται «μετά βαΐων και κλάδων» τους φονιάδες τους.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΜΚΟ «Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο», από τις αρχές του 2025, περίπου το 45% των κατατρεγμένων που έφτασαν στην Κρήτη είναι αιγυπτιακής καταγωγής, το 28,3% από το Σουδάν, το 19% από το Μπανγκλαντές, ενώ έχουν καταγραφεί και ξεριζωμένοι με υπηκοότητα από το Πακιστάν, την Ερυθραία, τη Συρία, το Αφγανιστάν και την Υεμένη. Όλοι από χώρες που ρήμαξε ο ιμπεριαλισμός.
Στοιβαγμένοι στα σαπιοκάραβα των διακινητών, πληρώνουν μια περιουσία που, ανάλογα την εθνικότητά τους, μπορεί να φτάσει και τα 8.500 ευρώ. Μέχρι να μεταφερθούν στα παράλια της Λιβύης για το επικίνδυνο ταξίδι, κρατούνται από τους δουλεμπόρους σε άθλιες συνθήκες μέσα σε αποθήκες μέχρι και για ένα μήνα.
Καταφθάνουν ξυπόλυτοι και εξαθλιωμένοι για να αντιμετωπίσουν τη «φιλοξενία» των ελληνικών αρχών. Απέναντι στους κατατρεγμένους η κυβέρνηση έχει παρατάξει φρεγάτες, αποκαλώντας τους «εισβολείς». Στοιβαγμένοι στα γκαράζ των πλοίων μεταφέρονται προσωρινά στο νησί μέχρι να σταλθούν στις κλειστές δομές-φυλακές της ενδοχώρας. Οι «τυχεροί» κατευθύνονται στον κλειστό χώρο της Αγυιάς όπου μόλις πριν λίγες μέρες μπήκαν κάποιες ντουζιέρες.
Σύσσωμη η τοπική αυτοδιοίκηση, την ίδια ώρα που υποδέχεται, παρέχοντας κάθε διευκόλυνση, τους αμερικανονατοϊκούς και ισραηλινούς ράμπο να «ξεκουράζονται» μετά από γενοκτονίες, δηλώνει αναρμόδια να λύσει το πρόβλημα, κάνοντας τους πρόσφυγες μπαλάκι. Όπως στην περίπτωση των 442 ξεριζωμένων, ανάμεσά τους 15 παιδιά, που ενώ είχαν φτάσει στα Χανιά, κατέληξαν στο λιμενοβραχίονα του Ρεθύμνου να κοιμούνται στα τσιμέντα σε συνθήκες καύσωνα με μία μόνο παροχή νερού. Ενώ, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, 250 πρόσφυγες βρίσκονται στις εγκαταστάσεις του παλιού ψυγείου στο λιμάνι Ηρακλείου, σε ένα χώρο χωρίς νερό, φυσικό φωτισμό ή κατάλληλο αερισμό όπου υπήρξε και περιστατικό λιποθυμίας.
Επιπλέον, το ακροδεξιό-φασιστικό παραλήρημα της κυβέρνησης αλλά και όλου του αστικού εσμού έχει δώσει αέρα σε ρατσιστικά φαινόμενα. Στις 21/6, 500 πρόσφυγες δέχθηκαν επίθεση με φωτοβολίδες από ακροδεξιούς φασίστες στο ανοικτό γήπεδο στο Τσεσμέ Ρεθύμνου. Ενώ, στην Αγία Γαλήνη, εμπόδισαν 150 μετανάστες να επιβιβαστούν σε λεωφορεία. Αποκορύφωμα, η συγκέντρωση που καλέστηκε από ακροδεξιούς στο λιμάνι της Σούδας παρουσία του πρώην βουλευτή της Νίκης, Παπαδόπουλου.
Ο λαός μας δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου. Η συγκέντρωση αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά στις 12/7 καταγράφεται στα θετικά αντανακλαστικά, που χρειάζεται να ενισχυθούν στην κατεύθυνση της από κοινού πάλης ντόπιων και μεταναστών ενάντια στο βάρβαρο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Οι νέες εικόνες προσφύγων και μεταναστών από χώρες της Αφρικής που καταφτάνουν στην Κρήτη το τελευταίο διάστημα και οι άθλιες συνθήκες κράτησης φέρνουν ξανά στο προσκήνιο τη βάρβαρη πραγματικότητα που διαμορφώνει το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα: εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους, ξεριζωμός. Αυτές οι συνθήκες οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους να αναζητούν μια καλύτερη μοίρα, ρισκάροντας τις ζωές τους στα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων και στις «φυλακές» των κέντρων υποδοχής.
Στην πραγματικότητα, όλοι αυτοί οι κατατρεγμένοι άνθρωποι που προκλητικά και με δόλο αποκαλούνται «εισβολείς» και «λαθραίοι» είναι τα θύματα της δολοφονικής και εκμεταλλευτικής δράσης των ιμπεριαλιστών και των κάθε λογής υποτακτικών τους. Οι ιμπεριαλιστές, είτε αυτοπροσώπως είτε δι’ αντιπροσώπων, ρημάζουν τους τόπους τους με λεηλασία του φυσικού πλούτου, πραξικοπήματα, υποδαύλιση εμφυλίων συγκρούσεων, ώς και ανοιχτές στρατιωτικές επεμβάσεις.
Η Αφρική και ειδικότερα η Ζώνη του Σαχέλ και η Υποσαχάρια Αφρική μπαίνουν με τη σειρά τους στην «αρένα» του οξυμένου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Οι ιμπεριαλιστές των Η.Π.Α., Ευρώπης, Ρωσίας και Κίνας ενισχύουν την παρουσία και τις κινήσεις τους στη μαύρη ήπειρο, στα πλαίσια της διαπάλης τους για το ξαναμοίρασμα των αγορών και σφαιρών επιρροής, για τον έλεγχο και λεηλασία πλουτοπαραγωγικών πηγών αλλά και για την κατάχτηση περιοχών γεωστρατηγικής σημασίας.
Στη Λιβύη, οι βομβαρδισμοί ακόμα και των ίδιων των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών κομμάτιασαν τη χώρα, αφήνοντας ένα ολόκληρο λαό κατεστραμμένο και τον έλεγχο της χώρας σε ντόπιους πολέμαρχους με εμφανείς διασυνδέσεις με τους διάφορους ιμπεριαλιστές και περιφερειακές δυνάμεις. Το Σουδάν, που σπαρασσόταν από πολυετείς και αιματηρούς εμφύλιους πολέμους και πραξικοπήματα, τελικά διχοτομείται το 2011 σε δύο «ανεξάρτητες» χώρες, με κάθε χώρα να εξαρτάται από διαφορετικούς ιμπεριαλιστές (ΗΠΑ-Δύση και Ρωσία). Σε μια σειρά χώρες επίσης στη ζώνη του Σαχέλ (Νίγηρας, Μάλι, Γουινέα, Τσαντ, Σουδάν, Μπουρκίνα Φάσο) εκδηλώθηκαν σε όλες στρατιωτικά πραξικοπήματα μέσα σε λίγα χρόνια (2020 – 2023), αποδεικνύοντας τη μετατροπή ολόκληρης της περιοχής σε πεδίο άγριου ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών.
Δίπλα στις γεωπολιτικές επιδιώξεις, σημαντική είναι και η λεηλασία του τεράστιου ορυκτού πλούτου της Αφρικής, με τα σημαντικά ενεργειακά και ορυκτά κοιτάσματα να τα λυμαίνονται οι ιμπεριαλιστές με αποικιοκρατικούς όρους και συμφωνίες σε βάρος των ντόπιων πληθυσμών οι οποίοι ζουν μέσα στην εξαθλίωση. Η διαχρονική οπισθοδρόμηση και οικονομική καθυστέρηση της πλειονότητας των χωρών της αφρικανικής ηπείρου, ένεκα του δουλεμπορίου και της αποικιοκρατίας, αλλά και η υποχώρηση των αντιαποικιακών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων συνέβαλαν επίσης στη διαμόρφωση μιας ζωής αβίωτης για εκτεταμένους πληθυσμούς της Αφρικής.
Η ευθύνη λοιπόν για το διαρκές έγκλημα του ξεριζωμού και της προσφυγιάς βρίσκεται στους ιμπεριαλιστές και στην παρόξυνση των ανταγωνισμών τους. Οι οποίοι, εργαλειοποιώντας το προσφυγικό ζήτημα που οι ίδιοι προκαλούν, προωθούν αντιπροσφυγικές νομοθεσίες και καλλιεργούν την ξενοφοβία και το ρατσισμό για να τρομοκρατήσουν όλους τους λαούς. Στο κάδρο των ευθυνών συμπεριλαμβάνονται φυσικά και οι εξαρτημένες αστικές τάξεις, όπως και της χώρας μας, οι οποίες «αλυσοδένουν» τις χώρες και τους λαούς τους στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, διευκολύνουν και στηρίζουν τις επεμβάσεις τους, ενώ συμπεριφέρονται σε πρόσφυγες και μετανάστες με απάνθρωπους τρόπους. Απέναντι σε όλους αυτούς απαιτείται από τους λαούς αλληλεγγύη αλλά και οικοδόμηση κοινού μετώπου πάλης ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό!