ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
ΑΘΗΝΑ: 10.30 π.μ. ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 10.30 π.μ. ΚΑΜΑΡΑ
Η Εργατική Πρωτομαγιά έχει χαραχθεί στην Ιστορία και στις συνειδήσεις της εργατικής τάξης και των λαών ως η μέρα που με το αίμα των εργατών του Σικάγο κερδήθηκε το 8ωρο. Ταυτόχρονα, όμως, σηματοδοτεί συνολικά τον αγώνα της εργατικής τάξης ενάντια στο κεφάλαιο και την εκμετάλλευση. Σηματοδοτεί το ότι η εργατική τάξη μόνο μέσα από τους αγώνες της και την οργάνωσή της σαν τάξη για τον εαυτό της, μπορεί να κατακτήσει δικαιώματα στο σήμερα, αλλά και να ανοίξει το δρόμο για την επαναστατική ανατροπή αυτής της σάπιας εκμεταλλευτικής κοινωνίας και την οικοδόμηση της δικής της κοινωνίας, του σοσιαλισμού.
Και σήμερα αυτό το μήνυμα, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ!
- Γιατί το σήμερα και το αύριο που επιφυλάσσει το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα για την εργατική τάξη και τους λαούς είναι ένας εφιάλτης φτώχειας, πείνας και πολέμου.
- Γιατί τα μεγάλα λόγια για τις δυνατότητες της καπιταλιστικής οικονομίας αποδείχτηκαν φούμαρα και έδωσαν τη θέση τους σε μια αξεπέραστη και ολόπλευρη κρίση.
- Γιατί οι θριαμβολογίες περί «παγκοσμιοποιημένης» οικονομίας έδωσαν τη θέση τους στους ανελέητους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον πόλεμο. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί στο πολεμικό σφαγείο της Ουκρανίας και η συνεχιζόμενη γενοκτονία του ηρωικού Παλαιστινιακού λαού, είναι μόνο η αρχή μπροστά στο γενικευμένο αιματοκύλισμα που ετοιμάζουν.
- Γιατί τα κηρύγματα για επικράτηση των δυνάμεων της «προόδου» και της «ελευθερίας» έδωσαν τη θέση τους στην αναβίωση των πιο μαύρων και αντιδραστικών ιδεών, των πιο οπισθοδρομικών σκοταδιστικών αντιλήψεων. Ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, η θρησκοληψία, ο σεξισμός, αποτελούν πλέον επίσημο πολιτικό λόγο από τα χείλη των κεντρικών επιτελείων αυτού του συστήματος. Λόγος που ουσιαστικά στρώνει το δρόμο προς το μαύρο μέλλον του πολέμου.
• Σε αυτήν την πραγματικότητα που μας επιβάλλουν, δεν έχουν καμία θέση τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, οι εργατικές κατακτήσεις, οι πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, όλα όσα κατέκτησε το εργατικό και λαϊκό κίνημα με τους αγώνες και την πάλη του.
Το 8ωρο, το 5ήμερο, η μόνιμη και σταθερή δουλειά, οι συλλογικές συμβάσεις, η ασφάλιση, η περίθαλψη, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, αποτελούν «βαρίδια» για το καπιταλιστικό σύστημα, «εμπόδια» στην τάση του για μεγαλύτερη κερδοφορία. Οι μισθοί και οι συντάξεις πρέπει να πετσοκοφτούν κι άλλο, να γίνουν θυσία στα νέα πολεμικά σχέδια που έχουν ήδη καταστρώσει οι ιμπεριαλιστές για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους. Κάθε κοινωνική δαπάνη θεωρείται «πολυτέλεια» μπροστά στην ανάγκη να υπηρετηθούν τα θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα που απαιτεί η ξέφρενη προετοιμασία προς τη γενίκευση του πολέμου. Κάθε εργατική και λαϊκή διεκδίκηση, κάθε αγώνας που πηγαίνει κόντρα σε αυτήν την καταστροφική πορεία, πρέπει να καταστέλλεται.
Θέλουν τους λαούς υποταγμένους, έτοιμους να θυσιαστούν στα νέα πολεμικά σφαγεία. Γιατί είναι οι μόνοι που μπορούν να βάλουν φραγμό στα αιματοβαμμένα σχέδιά τους.
Θέλουν την εργατική τάξη αποδυναμωμένη και αποσυγκροτημένη ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά. Γιατί είναι η μόνη που μπορεί να χαράξει το δρόμο και να ηγηθεί στην πορεία για την επαναστατική ανατροπή και τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Ο δικός μας δρόμος! Η δική μας προοπτική!
Μόνο που οι λαοί και η εργατική τάξη αναζητούν ήδη τη δική τους προοπτική. Παρά την ασταμάτητη συστημική προπαγάνδα και παρά το βάρος της ήττας του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος και των λαϊκών κινημάτων που φούντωσαν τον προηγούμενο αιώνα, οι μάζες των καταπιεσμένων σε όλο τον κόσμο βγαίνουν ξανά και μαζικά στους δρόμους. Αγωνίζονται, αντιστέκονται, διεκδικούν. Στέκονται απέναντι στις πολιτικές που δεν τους λογαριάζουν, που τους θεωρούν αναλώσιμους, που τους θυσιάζουν χωρίς δισταγμό. Ξεσηκώνονται για το μεροκάματο, για την περίθαλψη, για την εκπαίδευση, για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Στήνουν σωματεία και οργανώνουν την πάλη τους κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Αναμετριούνται με τις πολιτικές της βάναυσης καταστολής υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή. Αλλά και εκφράζουν μαζικά την αλληλεγγύη τους στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό και στην πάλη του ενάντια στη γενοκτονία του από τους ναζισιωνιστές.
Αυτήν την αναζήτηση και αυτές τις αγωνίες ανέδειξαν και οι μεγαλειώδεις, ιστορικές κινητοποιήσεις στις 26 Γενάρη και στις 28 Φλεβάρη στη χώρα μας. Κινητοποιήσεις που ταρακούνησαν το αστικό πολιτικό σύστημα. Κινητοποιήσεις που απέδειξαν τη δύναμη της μαζικής πάλης και έδειξαν νέους δρόμους, κόντρα στην απογοήτευση και την μοιρολατρία. Αλλά και κόντρα στις νέες κοινοβουλευτικές αυταπάτες που καλλιεργούνται από διάφορες πλευρές (δεξιές και «αριστερές») με στόχο να παγιδεύσουν τον λαό και να εξουδετερώσουν τις αγωνιστικές του διαθέσεις.
Βαδίζοντας σε αυτούς τους νέους δρόμους, η εργατική τάξη και οι λαοί θα συναντηθούν με τις ιδέες που κίνησαν τους εργάτες του Σικάγο, τους προλετάριους της Οκτωβριανής Επανάστασης, τους επαναστάτες στην Κίνα και όπου γης. Θα συναντηθούν με τις ιδέες που κίνησαν τους απεργούς του Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη, με τις ιδέες που όπλισαν τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής που όρθωσαν τα στήθη τους τον Μάη του ’44 ενάντια στον φασισμό. Θα συναντηθούν με ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΙΔΕΕΣ, για ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. Για την εκ νέου συγκρότηση της εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος. Για το δίκιο όλων αυτών που παράγουν τον πλούτο αυτής της κοινωνίας. Για την επανάσταση και τον σοσιαλισμό!
· ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
· ΖΗΤΩ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
· ΚΑΤΩ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!
· ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!
