Εκπαιδευτικοί: Υστερία τρομοκρατίας και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!
Η μαχητική διαδήλωση της Πέμπτης 21 Μάρτη στον Πειραιά δείχνει τον δρόμο!
- Χοντροκομμένη προσπάθεια τρομοκράτησης της ΕΛΜΕ Χανίων που κήρυξε απεργία-αποχή.
- Με τρεις νέες διώξεις συνεχίζεται η στοχοποίηση αγωνιστών εκπαιδευτικών στη ΔΔΕ Πειραιά. Υπό διωγμό όποιος αντιστέκεται.
Προσφυγή ενάντια στην κήρυξη απεργίας-αποχής από την ΕΛΜΕ Χανίων έκανε το ΥΠΑΙΘ, στην οποία εκτός από πρόστιμα (5 έως 10 χιλιάδες ευρώ την ημέρα για την ΕΛΜΕ!), η κυβέρνηση απαιτεί και τη φυλάκιση του Προέδρου της ΕΛΜΕ!
Η προσφυγή εκδικάστηκε εν μέσω μαζικής συγκέντρωσης έξω από τα Δικαστήρια. Η απόφαση ήταν η αναμενόμενη, καθώς η απεργία-αποχή κρίθηκε παράνομη και επιδικάστηκε ημερήσιο πρόστιμο 2.000 ευρώ την ημέρα στο σωματείο!
Στη ΔΔΕ Πειραιά, η φρενίτιδα των διώξεων σε αγωνιστές συναδέλφους κλιμακώνεται με πρωτοφανείς ρυθμούς και επιθετικότητα. Συγκεκριμένα, μέσα σε λιγότερο από 10 μέρες, ενεργοποιήθηκαν 3 νέες ΕΔΕ. Η πρώτη στρέφεται εναντίον της συναδέλφισσας Χρύσας Χοτζόγλου και η δεύτερη εναντίον του αναπληρωτή συναδέλφου Δημήτρη Χαρτζουλάκη, μέλους του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά. Αφορούν πετυχημένη κινητοποίηση που έγινε στο σχολείο της συναδέλφισσας, με τη συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση. Οι δύο συνάδελφοι είναι μέλη της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής (ΕΑΑ) και των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών. Η τρίτη εγκαλεί τον συνάδελφο Γιώργο Καββαδία, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά και μέλος της Αντίστασης Ανατροπής (ΕΑΑ) και των Παρεμβάσεων και αποτελεί τη συνέχεια της κλήσης του σε έγγραφες εξηγήσεις για τη δημόσια διατύπωση άποψης.
Είναι χαρακτηριστική η… ιδιαίτερη «αδυναμία» της ΔΔΕ Πειραιά στα μέλη της ΕΑΑ. Οι 8 από τους δέκα συναδέλφους που διώκονται, μέχρι στιγμής, είναι μέλη της, φορτωμένοι με πλήθος «αδικημάτων» με πειθαρχικές και ποινικές συνέπειες. Δεν μας κάνει εντύπωση. Το σύστημα εξοργίζεται και στοχοποιεί όποιον χαλάει τη σούπα της κανονικότητας και «φωνασκεί» (διαπράττοντας αδίκημα σύμφωνα με τον Νέο Ποινικό Κώδικα) σπάζοντας το κλίμα τρομοκρατίας που με τόσο κόπο και τόσες εγκυκλίους παλεύει να επιβάλλει.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική, αν και επίσης αναμενόμενη, είναι η στάση της πλειοψηφίας του ΔΣ, με την επιλογή της να διαχωρίζει τη θέση της από τις αυτονόητες κινητοποιήσεις ενάντια στην αξιολόγηση (όταν ο συνάδελφος «θέλει» να αξιολογηθεί και δεν συμμετέχει στην απεργία-αποχή!), δίνοντας ουσιαστικά το «πράσινο φως» στη διοίκηση να συνεχίσει το αγαστό της έργο. Αλλά εκεί οδηγείται κανείς, με μαθηματική ακρίβεια, όταν συνδιαλέγεται με τους διώκτες των συναδέλφων του, παρουσιάζει ως νίκες τις υποκριτικές δεσμεύσεις του Προϊστάμενου περί ανύπαρκτου «παγώματος» των διώξεων και αντιμετωπίζει με «σεβασμό» τις απεργοσπαστικές νοοτροπίες. Γίνεται ο καλύτερος θεματοφύλακας του συστήματος! Η στάση αυτή αποκαλύφθηκε με ηχηρό τρόπο στη Γ.Σ. προέδρων ΕΛΜΕ το περασμένο Σάββατο 30 Μάρτη, όταν οι εκπρόσωποι της ΑΣΕ στην ΕΛΜΕ Πειραιά, προκειμένου να στηρίξουν ψήφισμα αλληλεγγύης στους διωκόμενους, επέμεναν να γραφτεί ότι «δεν παρεμπόδισαν» την αξιολόγηση! Δεν έχουν δηλαδή οι εργαζόμενοι δικαίωμα να περιφρουρούν τις απεργίες τους. Αυτή είναι η αγωνιστική τους παρακαταθήκη για τις μελλοντικές μάχες! Ευτυχώς, η δήλωση υποταγής, προσβλητική για κάθε αριστερό άνθρωπο, δεν πέρασε, αφού τελικά και μετά από πραγματική μάχη, υπερψηφίστηκε το ψήφισμα της ΕΑΑ.
Είναι πλέον παραπάνω από προφανές ότι οι διώξεις δεν αφορούν μόνο τους εκπαιδευτικούς. Αποτελούν κεντρική πολιτική επιλογή του συστήματος, προκειμένου να επιβληθούν οι νόμοι που διαλύουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας και να φιμωθεί κάθε φωνή που αντιστέκεται. Οι συλλήψεις των αγωνιστών φοιτητών, οι τρομοκρατικές απολύσεις (όπως του συμβασιούχου εργαζομένου του ΕΚΠΑ, Δ. Αντωνίου) και οι διώξεις εργαζομένων από άλλους κλάδους δείχνουν ποιος είναι ο δρόμος που έχει επιλέξει το σύστημα απέναντι στον λαό. Με «αναβαθμισμένο» το νομικό τους οπλοστάσιο, έχοντας στα χέρια τους έναν χουντικής εμπνεύσεως Νέο Ποινικό Κώδικα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των νέων αντιδραστικών νόμων, έτσι ώστε να ποινικοποιείται ακόμα και η… αγωνιστική αναπνοή, οι διαχειριστές της εξουσίας έχουν πλέον «το ελεύθερο» να διώκουν ακόμα και την πιο στοιχειώδη συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Τα πανό, τα συνθήματα (οι «φωνασκίες» που προαναφέρθηκαν), το δικαίωμα στην απεργία και την υπεράσπισή της, το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και στην προπαγάνδιση της αγωνιστικής δράσης. Αυτοί είναι οι «εξτρεμισμοί» που ποινοικοποιούνται.
Είναι, λοιπόν, καθήκον του κινήματος, άμεσο και αναγκαίο, να ανοίξει το ζήτημα και να σπάσει το κλίμα σιωπής και υποταγής που επιχειρείται να επιβληθεί. Σε αυτό το καθήκον προσπάθησε να ανταποκριθεί και η πορεία της 21ης Μάρτη στον Πειραιά. Και δεν υπάρχει αμφιβολία πως ήταν η καλύτερη απάντηση -η μόνη απάντηση- στο εμμονικό στήσιμο διώξεων, αλλά και στις συστηματικές προσπάθειες υποβάθμισης του ζητήματος. Η επιτυχία της κινητοποίησης βασίστηκε σε μια πρωτοβουλία της ΕΑΑ για κοινή δράση με άλλους αγωνιστές και δεν στηρίχτηκε από την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά (ΑΣΕ, ΣΥΝΕΚ). Είναι χαρακτηριστικό ότι μιλάμε για τη μεγαλύτερη απογευματινή κινητοποίηση μελών της ΕΛΜΕ Πειραιά και ενώ η Διοίκηση του Σωματείου ήταν απούσα! Οι περίπου 500 εκπαιδευτικοί και αλληλέγγυοι που πλημμύρισαν την πλατεία Δημοτικού Θεάτρου φώναξαν δυνατά πως η τρομοκρατία δεν θα περάσει! Πως απέναντι στον αυταρχισμό του συστήματος, στο ξεπούλημα των συνδικαλιστικών ηγεσιών και στις ρεφορμιστικές προσπάθειες ειρηνικής συνεννόησης με όσους διώκουν αγωνιστές, εμείς δεν θα σωπάσουμε! Θα συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις και με όπλο τη δύναμη που μας δίνει το δίκιο μας, η εμπιστοσύνη των συναδέλφων και οι συναγωνιστικές σχέσεις αλληλεγγύης, τον αγώνα ενάντια στις διώξεις, την υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία, της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης. Και ας επαναλαμβανόμαστε καμιά φορά: Για να ζήσουμε, πρέπει ν’ αγωνιστούμε! Η δημοσιοποίηση του ζητήματος, αλλά και η επιτυχημένη κινητοποίηση της 21ης Μάρτη έπαιξαν σημαντικό ρόλο, τόσο στην ψήφιση του ψηφίσματος αλληλεγγύης από τη συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ, όσο και στην «επανεμφάνιση» του ΔΣ της ΕΛΜΕ σε κινητοποίηση έξω από το σχολείο που κατέθεσε στην ΕΔΕ ο σ. Δημήτρης Χαρτζουλάκης.
Στην κατεύθυνση συνέχισης ανάδειξης του ζητήματος, οι ίδιες συλλογικότητες που προετοίμασαν τη διαδήλωση αυτή, αποφάσισαν την πραγματοποίηση κεντρικής εκδήλωσης στη Νομική την Πέμπτη 25 Απρίλη. Ταυτόχρονα, έχει συζητηθεί η κατεύθυνση πραγματοποίησης κεντρικής διαδήλωσης στην Αθήνα.
