Οι εκατοντάδες σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι, που παραβρέθηκαν στα δικαστήρια της Ευελπίδων την Δευτέρα 29 Νοέμβρη για την δίκη των 62 αγωνιστών, έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: οι πολιτικές διώξεις δεν θα περάσουν, οι διωκόμενοι να απαλλαγούν από όλες τις κατηγορίες!
Μας έχει συνηθίσει το σύστημα να κάνει αφιερώματα για να τιμήσει, να στιγματίσει ή να αναδείξει, πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Έτσι, απλώνει και οξύνει την προπαγάνδα του, χώνει τη σάπια ιδεολογία του παντού, αθωώνει πάντα τον εαυτό του τον οποίο παρουσιάζει ως λυτρωτή.
Να μείνει «όρθια και ανοιχτή» απέναντι στην πανδημία η οικονομία και η κοινωνία, διατάζουν ο Μητσοτάκης και το κυβερνητικό επιτελείο. Ο στόχος αυτός διακηρύσσεται ενώ τα νοσοκομεία έχουν πνιγεί και διαλυθεί, το προσωπικό τους έχει εξοντωθεί και ακόμα και οι (ει)δικοί τους δηλώνουν ότι «στήνονται ΜΕΘ μαϊμούδες»!
Τις προηγούμενες εβδομάδες, το δράμα των χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων στη «νεκρή ζώνη» των συνόρων Πολωνίας – Λευκορωσίας έδειχνε να οδηγείται σε μια επικίνδυνη γεωπολιτικά εξέλιξη.
Με ένα στημένο, έωλο, σαθρό και ανυπόστατο κατηγορητήριο, τα 12 μέλη και στελέχη του ΚΚΕ(μ-λ) -μεταξύ των οποίων και ο Γραμματέας του Κ.Ο.- σέρνονται στα δικαστήρια.
Ολοένα και πιο συχνά οι διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη αξιοποιούνται απ’ την εργοδοσία και την κυβέρνηση για την προώθηση της επίθεσης στα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού.
Σχεδόν δύο χρόνια έχουν περάσει από την έναρξη της πανδημίας και ο λαός μας μετρά πάνω από 17.000 θανάτους. Ο αριθμός αυτός γίνεται τρομακτικά μεγαλύτερος αν υπολογίσουμε τους θανάτους ανθρώπων με άλλα προβλήματα υγείας, που αποκλείστηκαν από το σύστημα περίθαλψης καθώς τα περισσότερα νοσοκομεία μετατράπηκαν σε νοσοκομεία μίας νόσου.
Μπροστά σε έναν μαύρο και βαρύ χειμώνα βρίσκεται ο λαός μας. Εκτεθειμένος και απροστάτευτος από την πανδημία, αντιμέτωπος με κύματα ακρίβειας, εξαθλίωσης, εργασιακής βαρβαρότητας.
Με την ένταση Σερβίας-Κοσόβου να σιγοκαίει στο παρασκήνιο και τους μεγαλοϊδεατισμούς Αλβανίας και Σερβίας να ενισχύονται, οι πυκνές εξελίξεις στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και κυρίως η πολιτική κρίση που ξέσπασε στη Βόρεια Μακεδονία ανέδειξαν τα νέα επίκεντρα των βαλκανικών αναταράξεων του τελευταίου διαστήματος. Που ίσως αποδειχθούν και οι αδύναμοι κρίκοι μιας υπό ανάφλεξη νέας βαλκανικής κρίσης.
Μια σειρά δικών βρίσκονται στο πολιτικό προσκήνιο αυτή την περίοδο. Πρόκειται για ποινικές διώξεις με ολοφάνερο πολιτικό υπόβαθρο και ακόμη πιο εξόφθαλμες πολιτικές επιδιώξεις.
Τα δεδομένα που βλέπουμε μέχρι στιγμής από την κόντρα των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση παράγουν σίγουρα νέα, δύσκολα καθήκοντα για τους εκπαιδευτικούς που θέλουν να συνεχιστεί η κατεύθυνση του αγώνα.
Η παιδική απλήρωτη εργασία εδραιώνεται και διευρύνεται. Έχει ήδη θεσμοθετηθεί από τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Θεσμοθετείται τώρα το ημερομίσθιο του μαθητευόμενου στα 27,59 ευρώ και οι μαθητές καλούνται στο τέταρτο έτος της φοίτησής τους στα ΕΠΑΛ να εργαστούν στο πλαίσιο της μαθητείας.
Η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει σχεδόν όλα τα Περιφερειακά Ιατρεία της 4ης Υγειονομικής Περιφέρειας, αφήνει τον Έβρο, τη Ροδόπη, τη Ξάνθη και τη Δράμα με αισθητά λιγότερες δομές περίθαλψης, για διάστημα δύο μηνών ή και παραπάνω.
Κηλίδες αίματος σε ένα φόντο όλο και πιο σκούρο. Νεκρός ο εργάτης στην Cosco μετά από 12ωρη δουλειά και ενώ καλούνταν σε κόντρα βάρδια. Νεκρός και ο νεαρός Ρομά στο Πέραμα μετά από αφηνιασμένη καταδίωξη από την Αστυνομία και καταιγισμό πυροβολισμών.
Ένα νέο εργοδοτικό έγκλημα αφαίρεσε τη ζωή ενός νέου εργάτη στο κάτεργο της COSCO το απόγευμα της 25ης Οκτωβρίου. Ακόμη μία εργοδοτική δολοφονία βαφτίστηκε “εργατικό ατύχημα”, όταν ο 46χρονος έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του αφού εγκλωβίστηκε στις ράγες που κινούνται οι γερανογέφυρες στην προβλήτα 2 του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά.
Νέες εξίσου ή και πιο επικίνδυνες σεισμικές δονήσεις προκαλεί στην Ανατολική Μεσόγειο η καινούρια φάση όξυνσης του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών. Καθοριστικό της στοιχείο είναι η επιμονή των ΗΠΑ να αναιρέσουν με κάθε τρόπο και μέσο τις επιτυχίες της Μόσχας στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, αλλά και να μετατρέψουν την περιοχή σε εφαλτήριο για την ακόμα μεγαλύτερη πίεση στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας.
