Επιμένουμε στην άρνηση της πολιτικής του συστήματος και της κυβέρνηση του, που με εργαλείο το φόβο, την ίδια ώρα που αφήνει αβοήθητο στην επιδημία το λαό, προωθεί αντιδραστικές απαγορεύσεις και μεθοδεύσεις.
Ο πολιτικός καμβάς πάνω στον οποίο αναπτύσσεται η παρέμβασή μας είναι μια διπλή άρνηση: ΟΧΙ στην εγκατάλειψη του λαού που του ζητούν να μείνει αβοήθητος και μόνος για να αντιμετωπίσει ατομικά και σε καραντίνα την επιδημία. ΟΧΙ σε όλα τα μέτρα που χάριν «της σωτηρίας του λαού» προωθούνται καθημερινά, θεσμικά ή άτυπα, και σφαγιάζουν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Τι είδους και μεγέθους συσπείρωση θα πυροδοτήσει η επιθετικότητα των ΗΠΑ, (είτε μέσου του «απρόβλεπτου» Τραμπ ή είτε κάποιου άλλου «προβλέψιμου» προέδρου) στις γεωπολιτικές ισορροπίες;
Καμιά συναίνεση δεν μπορεί να υπάρξει με αυτούς που μας κουνάνε το δάχτυλο μιλώντας περί «ατομικής ευθύνης» την ώρα που θυσιάζουν τις ζωές και το μέλλον εκατομμυρίων εργαζομένων. Όσο και αν θέλουν να μας κρατήσουν απομονωμένους και φοβισμένους, ώστε να κάνουν τα αίσχη τους, εμείς θα ετοιμάζουμε τους όρους –από σήμερα κιόλας– για να μην μείνει τίποτε αναπάντητο. Γιατί το αντίδοτο στον θανατηφόρο ιό του καπιταλισμού ήταν, είναι και θα είναι οι αγώνες της εργατικής τάξης και των εργαζομένων.
Οι κομμουνιστές και οι προοδευτικοί άνθρωποι από τις δύο πλευρές του Αιγαίου οφείλουν από τη μια να βρουν τρόπους ενδυνάμωσης της κοινής πάλης με τους ξεριζωμένους και από την άλλη να διατηρήσουν αμείωτο το μέτωπο ενάντια στον πόλεμο, το μέτωπο ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τις εξαρτημένες αστικές τάξεις, το μέτωπο δηλαδή ενάντια στους πραγματικούς εχθρούς της εργατικής τάξης και των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Το διάγγελμα Μητσοτάκη με την ανακοίνωση του τρίτου πακέτου μέτρων εκφράζει και αντανακλά τις βαθιές ανησυχίες της ντόπιας κεφαλαιοκρατικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, για τις αρνητικές επιπτώσεις και συνέπειες του κορωνοϊού στην οικονομία της χώρας. Αποτελεί στον πυρήνα του ένα μήνυμα προς το ντόπιο κεφάλαιο ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί τη κρίση.
η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει ως φιλολαϊκά τα μέτρα επιβίωσης ενός μήνα (και αν) για το λαό που απολύεται, που δεν πληρώνεται από το αφεντικό του, που δεν θα μπορεί να διαγνωστεί, που δεν έχει να πληρώσει το νοίκι, που ξέρει ότι μετά από τόσα χρόνια διάλυσης, το σύστημα Υγείας δεν θα μπορεί να τον σώσει.
• Μπροστά σε αυτήν την ζοφερή και πρωτόγνωρη κατάσταση το ΚΚΕ(μ-λ) αναζητά δρόμους ώστε να εκφραστεί και να εκδηλωθεί:
- Η αγωνία και η απαίτηση του λαού μας να έχει την περίθαλψη που πρέπει για να παραμείνει ζωντανός.
- Η αλληλεγγύη του λαού μας σε όσους νοσούν, κι όσους πλήττονται από τα εξουθενωτικά ωράρια, τις απολύσεις, την ανεργία.
- Η αντίθεση των εργαζομένων στα αντιλαϊκά μέτρα «εκτάκτου σκοπού» που η κυβέρνηση θέλει να παγιώσει.
