Το σπάσιμο όλων των ρεκόρ το τελευταίο διάστημα στους δείκτες της πανδημίας στη χώρα μας θα πρέπει να προκαλεί μεγάλη ανατριχίλα σε κάθε πολίτη. Ο κίνδυνος για την υγεία και τη ζωή μας μεγεθύνεται καθημερινά, με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα να ξεπερνούν πλέον τα 22.500. Το νέο ημερήσιο μακάβριο δεδομένο θανάτων να βρίσκεται στους 13, το σύνολο των νεκρών να οδεύει ταχύτατα προς τους 500, τους διασωληνωμένους στις κλίνες ΜΕΘ να έχουν φτάσει τους 100.
Το … “μέγιστο” μέτρο της χρήσης μάσκας που υιοθετήθηκε ως πρότυπο, φορτώνοντας στο λαό, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία την ευθύνη που το καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό σύστημα, τα κράτη του και οι κυβερνήσεις του αρνούνται πεισματικά να αναλάβουν, αποδεικνύεται ατελέσφορο ως προς το αποτέλεσμα. Το μαρτυρούν οι κοντά στο 1.100.000 καταγεγραμμένοι πεθαμένοι παγκόσμια. Τα πάνω από 37.500.000 κρούσματα. Τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων του λαού που εκτίθενται συνειδητά απ’ το σύστημα στο κίνδυνο. Όσοι πολλοί ακόμη αναμένεται να χάσουν τη μάχη σ’ όλο το κόσμο, ιδιαίτερα στο βόρειο ημισφαίριο, με την έλευση του χειμώνα.
Παρά την κούρσα και τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών χωρών, των κρατών και των μονοπωλίων τους για το εμβόλιο, η σημερινή χρήση μιας μελλοντικής εύρεσής του δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από “παρηγοριά στον άρρωστο” για να μην αντιδρά και παλεύει για τη ζωή του με την ... προσμονή καλύτερων ημερών. Μόνο που οι νεκροί δεν μπορούν να περιμένουν και μας καλούν να αναλάβουμε δράση, για να μη βρεθούμε στη θέση τους, οργανωμένα, συλλογικά και αποφασιστικά ΣΗΜΕΡΑ.
Οι χώροι μαζικής εργασίας, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και τα σχολεία αποτελούν τους βασικούς χώρους υπερμετάδοσης του ιού. Και όμως, το σύστημα, η κυβέρνηση, όλα τα αστικά και μεταρρυθμιστικά κόμματα και τα διατεταγμένα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, στρέφουν τους προβολείς αλλού, συναινώντας στο χτύπημα της νεολαίας, των συγκεντρώσεων και των διαδηλώσεων, κάθε εκδήλωσης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής που αμφισβητεί τις πολιτικές επιλογές που έχουν γίνει και προσπαθεί να δώσει ανάσες σ’ ένα κόσμο μπουχτισμένο από το σύνολο των αντιλαϊκών, αντεργατικών, αντιδημοκρατικών και αντιυγειονομικών μέτρων.
Γνωρίζουν πολύ καλά τι θα έπρεπε να κάνουν. Έχουν τους επιστήμονές τους που, αν δεν είναι πλήρως εξωνημένοι όπως κάτι πρωτοκλασάτοι της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων που κυνικά μας λένε ότι “το υγειονομικό σύστημα δεν έχει άπειρες εφεδρείες και δυνατότητες” και μπιζάρουν την επιλογή “ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει για ένα κρεβάτι ΜΕΘ”, τους ενημερώνουν για τα δεδομένα. Μόνο που μια άλλου τύπου αντιμετώπιση του Covid-19 κοστίζει και ο καπιταλισμός δεν είναι διατεθειμένος να επωμιστεί κανένα “πρωτογενές” κόστος. Είναι κυνικός και αποφασισμένος να το φορτώσει, χωρίς πολλά πολλά και όπως πάντα, στον ίδιο το λαό και, γιατί όχι, να βγάλει και κέρδος, όπως γίνεται και στη χώρα μας με τη μονιμοποίηση των δήθεν έκτακτων κι επειγουσών μέτρων σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων του λαού (δουλειά, περίθαλψη, εκπαίδευση, σύνταξη, δημοκρατικές ελευθερίες κλπ). Ο δρόμος προς την οπισθοδρόμηση, τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, βρήκε άλλη μια δικαιολογία και πρόσχημα.
Δεν υπάρχουν ευκολίες και όσοι νομίζουν ότι θα τη σκαπουλάρουν συντασσόμενοι ανοιχτά ή καλυμμένα με το συστημικό αφήγημα ή εκστομίζοντας μισόλογα είναι βαθειά γελασμένοι. Ο λαός μπορεί να αργεί αλλά βρίσκει τον τρόπο στο τέλος να χρεώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρει. Οικονομική και υγειονομική κρίση αναδιατάσσουν αξίες και προτεραιότητες στους πάντες. Το ζήτημα για μας είναι να βρισκόμαστε πάντοτε με το μέρος των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων μαζών, κερδίζοντας μέσα στην αέναη ταξική πάλη τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και χαράζοντας την προοπτική που έχει ανάγκη η κοινωνική πλειοψηφία. Για να γίνει αυτό, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ενίσχυση της κατεύθυνσης της αντίστασης και της διεκδίκησης, με ορίζοντα την αναμέτρηση με τις δυνάμεις του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Αυτό το σάπιο σύστημα μόνο εκμετάλλευση, καταπίεση, φτώχεια, ανεργία, αρρώστια, αμορφωσιά, καταστολή, πόλεμο και θάνατο έχει να μας προσφέρει.
Θα κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας για να πάρει ο λαός μας κυριολεκτικά τη ζωή του στα χέρια του! Να παλέψει για να έχει δουλειά και εισόδημα που να καλύπτουν το κόστος της ζωής. Ν’ αγωνιστεί για δωρεάν μέτρα και μέσα προστασίας παντού και για όλους. Να υπερασπιστεί το αναφαίρετο δικαίωμά του ν’ αγωνίζεται, ν’ αντιστέκεται και να διεκδικεί όλα όσα δικαιούται και του ανήκουν. Να βαδίσει, εν τέλει, έναν δικό του ανεξάρτητο από το σύστημα δρόμο. Να κερδίσει έναν ολόκληρο κόσμο!
