Η ψευδαίσθηση που δίνει για τη δυνατότητα μοναχικής και αυτόνομης προσωπικής αλλά και επαγγελματικής ζωής.
Η ψευδαίσθηση ότι το υποκείμενο μπορεί να είναι μέρος ενός ευρύτερου συνόλου ψηφιακών νομάδων που ζουν και εργάζονται σε συνθήκες ελευθερίας. Αυτό είναι διάσπαρτο σήμερα στα νέα παιδιά.
Η ανάγκη για μια συμβαντική αντίληψη της ζωής και η προετοιμασία για την επαναστατική ανατροπή του συστήματος.
Η ανάγκη για την επαναστατική πρωτοπορία να είναι έτοιμη να αναλάβει τον ρόλο της.
Οι πιθανότητες ανατροπής ακόμα και σε τέτοιες εποχές υποχώρησης είναι έξω εκεί αντικειμενικές και πραγματικές.
Η συνειδητοποίηση θα έρθει μέσα από την επαναστατική πράξη.
Η αντίθεση μας με την θεωρία σταδίων του ΚΚΕ που στέκεται ρεφορμιστικά αλλά και παραπλανητικά για την εργατική τάξη. Με την σημασία που δίνει στις αστικές εκλογές και όχι στην επαναστατική ανατροπή κράτα ένα κομμάτι αριστερών στον ύπνο πως μπορούμε να αλλάξουμε μέσα από μια πλειοψηφία στον αστικό κοινοβουλευτισμό.
Η μεγάλη ανάγκη ΤΩΡΑ για να ξαναφέρουμε μπροστά τα μεγάλα επαναστατικά προτάγματα της κατάργησης της ιδιοκτησίας και του κομμουνισμού.
Η εποχή που ζούμε φέρνει με θόρυβο το δίλημμα:
Κομμουνισμός ή εξαθλίωση.
Χρήστος Στεργίου
Αθήνα
