Και πώς να χωρέσει μία ολόκληρη ζωή σε ένα…κουτί; Τα βάσανα, η απελπισία αλλά και τα όνειρα και οι αγώνες ενός ολόκληρου λαού;
Την Δευτέρα μετά τις εκλογές τα ίδια και χειρότερα στην δουλειά για όποιον έχει το «προνόμιο» να δουλεύει στις μέρες μας. Και όποιος μιλήσει για εξαθλίωση και πόνο θα τον πούνε λαϊκιστή οι καλοπληρωμένοι, από το σύστημα, δημοσιολόγοι.
Πολλές οι συμβουλές και οι συμβουλάτορες- σωτήρες καλούν τον λαό να μην…εκτονωθεί αλλά με περίσκεψη να προσέλθει στις κάλπες της 6 Μάη.
Περίοδος μεγάλων ευκαιριών ακούγεται από πολλούς που στηρίζουν, υποτίθεται, τα λαϊκά συμφέροντα. Πρόσεξε, έχεις ευθύνη, ή τώρα ή ποτέ, βγάλε συμπεράσματα και άλλα τέτοια ακούει ο εργαζόμενος λαός αυτές τις μέρες.
Μέρες δύσκολες για τον κάθε εργάτη, υπάλληλο, συνταξιούχο, νέο και νέα.
Μέρες που ο λαός προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του που διέλυσαν οι ξένοι και ντόπιοι ολιγάρχες.
Σε κάθε εκλογές είναι ο «κυρίαρχος λαός» και ας του ανοίγουν το κεφάλι τα ΜΑΤ στις διαδηλώσεις και στις απεργίες εκεί που φωνάζει «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».Εκεί που παλεύει για το δικαίωμα στην ζωή που του στερούν οι «ιδιοκτήτες» του κόσμου. Οι νέοι αποικιοκράτες και οι υποτελείς τους.
Κάθε μέρα μαθαίνει ότι τίποτα δεν χαρίζεται και όλα καταχτιούνται με αγώνες, οργάνωση , αλληλεγγύη αλλά και όλα χάνονται χωρίς αυτά. Είναι καιρός για νέους αγώνες, για να ξαναβρεθεί η περπατησιά της αντίστασης που χάθηκε σκεπασμένη από την σκόνη της ήττας. Καιρός για πραγματική ενότητα στην βάση του κόσμου και όχι για εμπόριο ελπίδων και ανάγκης. Εκεί θα κριθούμε όλοι. Έξω από την πύλη του εργοστασίου, την είσοδο της επιχείρησης, στην αρένα της ταξικής πάλης για να δούμε μέρες καλύτερες, για να έρθουν τα πάνω κάτω. Και να γίνει ο δουλευτής λαός αφέντης στο κόπο και στον τόπου του. Για να έχει μέλλον και ελπίδα η ζωή η δικιά του και των παιδιών του.
Μέρες ευκαιρίας αλλά και ευκολίας λένε πολλοί. Και με μία ψήφο τάζουν πως όλα γίνονται. Μπορεί και να φοβηθούν οι κυρίαρχοι και να παραμερίσουν να περάσει ο «κυρίαρχος λαός». Να τους τιμωρήσουμε , να τους ταπεινώσουμε, να τους κάνουμε αδύνατους, λένε… Και ας έχουν οι κυρίαρχοι την Δευτέρα 7 Μάη τα κλειδιά της δουλειάς, του σχολείου των παιδιών μας, της σύνταξης των πατεράδων και των μανάδων μας, της ίδιας της χώρας που ζούμε. Ξύλινες αυταπάτες για διαδρομές και στόχους χωρίς «διόδια». Αλλά πολλοί είναι και αυτοί που ξέρουν και πολλοί περισσότεροι αυτοί που μαθαίνουν, κάθε μέρα, ότι θα σώσουν και ότι θα κερδίσουν θα γίνει με δυσκολία, με επιμονή, με θυσίες, με συντροφικότητα. Δεν γίνεται αλλιώς. Η λαίλαπα της επίθεσης δεν σταματάει με ασκήσεις επί χάρτου. Προτάσεις και προγράμματα για κάθε γούστο. Δεν στρογγυλεύουν οι αντιθέσεις. Γίνονται αιχμές και η πιο δυνατή θα νικήσει.
Σε αυτές τις δύσκολες μέρες βγήκαν μπροστά οι αγωνιστές του ΚΚΕ(μ-λ) και του ΜΛ-ΚΚΕ για να πάρουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στην εργατική και λαϊκή υπόθεση. Χωρίς κρατικό χρήμα, για να μην έχουν κανένα αλισβερίσι με το αστικό σύστημα και τους μηχανισμούς του αποφάσισαν να παρέμβουν μαζί και στις εκλογές για να στείλουν μήνυμα αντίστασης και ελπίδας. Γιατί και από τα δύο έχουμε ανάγκη σήμερα. Και πιο πολύ αύριο όταν νέοι και παλιοί «κουμανταδόροι» του συστήματος της εξαθλίωσης και της εξάρτησης θα κάνουν την ζωή μας κόλαση. Όταν θα προσπαθούν να αναστηλώσουν το χαμένο κύρος του αστικού πολιτικού κόσμου στα ερείπια των εργατικών καταχτήσεων και δικαιωμάτων. Να δώσουν «οξυγόνο» σε νέα εξόρμηση κερδοφορίας από την ασφυξία της λαϊκής οικογένειας και των ανέργων.
Δεν χωράνε τα όνειρά μας, οι ελπίδες και οι αγώνες μας στην κάλπη. Μήνυμα θα στείλουμε για ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ.
Γρηγόρης Ανδρεάτος
