Στην οργάνωσή μας πάντα είχαμε την αντίληψη ότι η επαναστατική θεωρία δεν είναι δόγμα ούτε σχέδιο με το οποίο οφείλει η ανθρωπότητα να συνταχτεί και να το ακολουθήσει. Αντίθετα, η διαλεκτική ερμηνεία της επαναστατικής θεωρίας σε ενεστώτα χρόνο, η χρησιμοποίησή της ως εργαλείο για συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης, η μετατροπή της σε πολιτική στάση, άποψη, θέση και οδηγό για δράση μέσα στο λαό, αποτελούσε το ιδεολογικό στίγμα της οργάνωσής μας και διέτρεχε την πορεία της όλα τα χρόνια της παρουσίας της στους λαϊκούς αγώνες και την διεξαγωγή της ταξικής πάλης στη χώρα μας.
Με αυτή την αντίληψη πορευτήκαμε ως οργάνωση για να υπηρετήσουμε τα λαϊκά συμφέροντα, για να συμβάλουμε στη συγκρότηση κινήματος με οδηγό τις κομμουνιστικές ιδέες.
Για την υπηρέτηση της επαναστατικής υπόθεσης, για την ανάπτυξη και το δυνάμωμα της οργάνωσης, οφείλουμε να δούμε την αποτελεσματικότερη και συνεχώς αναβαθμισμένη λειτουργία των ενδιάμεσων οργάνων , ώστε να επιτελούν τον καθοδηγητικό ρόλο τους στους τομείς ευθύνης τους.
Τα ενδιάμεσα καθοδηγητικά όργανα είναι -πρέπει να είναι- εκείνα που:
Διαβάζουν την γενική εικόνα στις συνθήκες που διαμορφώνει κάθε φορά η ένταση της επίθεσης στους χώρους εργαζόμενων- νεολαίας.
Διακρίνουν αυτό που αποτελεί κάθε φορά την αιχμή στην προώθηση της πολιτικής του συστήματος στα πεδία ευθύνης τους.
Αφουγκράζονται τις αγωνιστικές διαθέσεις και τις διεργασίες στα τμήματα λαού και νεολαίας.
«Μεταφράζουν» τη γενική γραμμή και κατεύθυνση σε συγκεκριμένους στόχους πάλης στο συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.
Διατυπώνουν αιτήματα τέτοια που να υπηρετούν τους στόχους πάλης και να δίνουν αγωνιστική διέξοδο στην κίνηση των μαζών.
Μεριμνούν με την ουσιαστική πολιτική συζήτηση ώστε η γενική γραμμή και κατεύθυνση της οργάνωσης να γίνει κτήμα της βάσης και οδηγός για δράση.
Αναγνωρίζουν και αξιοποιούν τις δυνατότητες παρέμβασης στην ταξική πάλη και διαμόρφωσης ευνοϊκότερων συνθηκών για την ενίσχυση των μετωπικών μας σχημάτων.
Αναλύουν τις ιδιαίτερες πλευρές, τις δυσκολίες στην προώθηση της άποψής μας, για να τις αντιμετωπίσουν, ώστε οι θέσεις μας να γίνουν κτήμα των μαζών.
Αποτιμούν τη δράση της οργάνωσης, βοηθούν και σχεδιάζουν το περιεχόμενο δουλειάς των τομέων τους, επανεκτιμούν και προσαρμόζουν, επαναπροσδιορίζουν και εξειδικεύουν το περιεχόμενο ώστε να ανταποκρίνεται στις διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις τις ταξικής πάλης.
Επιδιώκουν το ανέβασμα του βαθμού πολιτικής ετοιμότητας και των «αντανακλαστικών» των μελών, την αναβάθμιση του πολιτικού τους κριτηρίου, ώστε σε κάθε χώρο οι απόψεις μας να αποτελούν σημείο αναφοράς, ώστε να εμπνέονται και να εμπνέουν, η οργάνωση να αξιοποιεί τις ευκαιρίες και τα μέλη της να αναδεικνύονται ως λαϊκοί αγωνιστές χτίζοντας ισχυρούς δεσμούς και σχέσεις εμπιστοσύνης με τις μάζες.
Συνεπώς ο καθοδηγητικός ρόλος των ενδιάμεσων οργάνων είναι σημαντικός, κρίσιμος και πολυεπίπεδος. Αποτελούν τον ενδιάμεσο κρίκο που συνδέει τα ανώτερα καθοδηγητικά όργανα με τη βάση της οργάνωσης. Μέσω αυτών γίνεται η «ροή» και η τροφοδότηση από πάνω προς τα κάτω και από κάτω προς τα πάνω. Μέσω αυτών η βάση της οργάνωσης και τα μετωπικά της σχήματα οπλίζονται με τις γενικές θέσεις και κατευθύνσεις και αναζητούνται οι εξειδικεύσεις για να γίνουν πράξη και να δοκιμαστούν στην ταξική πάλη. Μέσω αυτών μεταφέρεται η εικόνα της «συνάντησης» της οργάνωσης με τις διαθέσεις και τις προσδοκίες των λαϊκών μαζών και τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης. Μέσω αυτών ανοίγει η συζήτηση για τα μικρά και τα μεγάλα βήματα που απαιτούνται για το χτίσιμο των δεσμών και τη σύνδεση με τα λαϊκά στρώματα. Σφυρηλατείται η κοινή θεωρητική αντίληψη και ιδεολογία, η ενιαία πολιτική κατεύθυνση και γραμμή ως το «φορτίο» , με το οποίο θα λειτουργούν τα υποκείμενα , οι συντελεστές κίνησης, ανάλογα με τους εκάστοτε όρους και συνθήκες. Αντιστοιχίζονται οι στόχοι πάλης με τη διατύπωση αιτημάτων, τέτοιων που να επιδιώκουν την τροποποίηση των συσχετισμών προς όφελος των λαϊκών μαζών.
Το ζήτημα των αιτημάτων είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο επαναστατικό από την εξειδίκευση σε εκείνο το αίτημα που «συμπυκνώνει» τη γραμμή! Γιατί μέσα στο ειδικό βρίσκεται το γενικό!
Δεν επιδιώκουμε να καταθέσουμε απλώς την άποψή μας. Δεν επιδιώκουμε να κάνουμε μόνο γενική ζύμωση και προπαγάνδα. Επιδιώκουμε να τραβήξουμε κόσμο και αγωνιστές, να επιδράσουμε σε συνειδήσεις, να διαμορφώσουμε όρους νίκης. Τα αιτήματα που διατυπώνουμε οφείλουν να υπηρετούν αυτό τον στόχο, να πατάνε γερά στην πραγματικότητα και να έχουν στραμμένα και προσηλωμένα τα μάτια στην προοπτική. Να μην υποκύπτουν στους εκβιασμούς του συστήματος, αλλά και να μην είναι «απογειωμένα». Να καταδεικνύουν το ασυμβίβαστο των ταξικών αντιθέσεων, να αποκαλύπτουν , να καταγγέλλουν αλλά και να κινητοποιούν, να εκφράζουν, να αντιστοιχούν στο επίπεδο συγκρότησης των μαζών, της συγκεκριμένης κοινωνικής σύνθεσης, να αγκαλιάζονται και να δίνουν διέξοδο. Συνεπώς απαιτείται βαθιά γνώση και συνεχή μελέτη του χώρου!
Για την λειτουργία των γραφείων-τομέων δουλειάς
Ο τρόπος πολιτικής λειτουργίας επιδρά στο βαθμό πολιτικής συγκρότησης. Η πολιτική λειτουργία των καθοδηγητικών γραφείων οφείλει να είναι συχνή και όχι ευκαιριακή, ουσιαστική και όχι διεκπεραιωτική, να έχει ζωντάνια και να ανοίγει δρόμους στη σκέψη και δράση.
Συχνή, γιατί χωρίς συχνότητα στη λειτουργία, η εικόνα είτε χάνεται είτε θολώνει. Αποδυναμώνει η συγκέντρωση των προσπαθειών σε ορισμένη κατεύθυνση. Αδυνατίζει η διαρκής, δυναμική σχέση αλληλεπίδρασης και τροφοδότησης θεωρίας και πράξης. Διαταράσσεται η επεξεργασία πολιτικής γραμμής, αχρηστεύονται τα πλεονεκτήματα που αποκτούμε με την κίνησή μας.
Ουσιαστική, ώστε καμιά πλευρά να μην αφήνεται στην τύχη ή στην αυθόρμητη κίνηση. Να αποτελεί την κινητήρια δύναμη που συνολικοποιεί και αναλύει, συνθέτει και διαμορφώνει , παρακολουθεί στενά και μελετά, παρεμβαίνει και καθορίζει, όχι στη βάση ενός συγκεντρωτισμού που θα υποκαθιστά την ισότιμη, ενεργητική και δραστήρια συμμετοχή , αλλά στη βάση ενότητας και συντροφικότητας, συνεννόησης, συνεργασίας και ανάλογου καταμερισμού των καθηκόντων.
Η πολιτική λειτουργία οφείλει να είναι τέτοια ώστε να αφυπνίζει, να κρατά σε εγρήγορση, να ενεργοποιεί, να αξιοποιεί τις δημιουργικές δυνάμεις, να βλέπει τα νέα δεδομένα , να αναζητά απαντήσεις, να «βασανίζεται» κι όχι να επαναπαύεται.
Τα καθήκοντα των ενδιάμεσων καθοδηγητικών οργάνων είναι μεγάλα. Έχουν ευθύνη στο σχεδιασμό της δράσης, στην προώθηση των απόψεων, στην ανάπτυξη της οργάνωσης, στο χτίσιμο ισχυρών δεσμών με το αγωνιστικό δυναμικό και τα πρωτοπόρα τμήματα του λαού.
Έχουν ευθύνη να εντοπίζουν ανεπάρκειες, αδυναμίες και λάθη, ώστε να συμβάλλουν στη συνεχή βελτίωση του στυλ της δουλειάς μας. Να κάνουν ουσιαστικούς απολογισμούς και προγραμματισμούς, να εμπνέουν τον ενθουσιασμό, τη δημιουργική διάθεση, την ανάληψη πρωτοβουλιών. Να έχουν οξυμένο πολιτικό κριτήριο ώστε να καταπολεμούν συγχύσεις, αντιλήψεις και απόψεις που παγιδεύουν τη σκέψη, οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα. Να χρησιμοποιούν το όπλο της κριτικής - αυτοκριτικής ΚΑΙ για την οικοδόμηση - ισχυροποίηση των συντροφικών δεσμών.
Μια τέτοια λειτουργία , ο καθοδηγητικός ρόλος με αυτό το περιεχόμενο των ενδιάμεσων οργάνων είναι προς κατάκτηση. Είναι μέσα στις πολλές προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας και είναι από τις σπουδαιότερες. Είναι ένας δρόμος που δεν έχει ούτε διασφαλίσεις ούτε συνταγές. Που αναβαθμίζει τις απαιτήσεις της οργάνωσης από τον εαυτό της και είναι το θεμέλιο οικοδόμησης μαζικών δεσμών με εργαζόμενους – νεολαία! Γιατί όσο «βουτάμε» στις μάζες , τόσο θα μαθαίνουμε!
Ρέα Γραμματά
Οργάνωση Ηγουμενίτσας
