08 ΦΛΕΒΑΡΗ 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Μετασχηματισμός δια... δημοψηφίσματος;

Έχουν φουντώσει οι διεργασίες τον τελευταίο καιρό στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, στην πορεία προς το συνέδριο «μετασχηματισμού» του, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο. Όπως τάχα καταγγέλθηκε, μάλιστα, από τον Τσίπρα στην πρόσφατη Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, αλλά και σε παρέμβαση του «αντιπολιτευόμενου» Σκουρλέτη ενάντια σε αυτούς που «δημιουργούν εντυπώσεις», οι διεργασίες αυτές φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά που αρμόζουν στην αντιπαράθεση εντός μιας αστικής καθεστωτικής πολιτικής δύναμης, με διαρροές προς τον τύπο, παραγοντισμούς, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη και μάχες μηχανισμών. Σύντομα αναμένεται να επισημοποιηθεί μέσω εκδήλωσης και η ίδρυση της «κεντροδεξιάς» τάσης του ΣΥΡΙΖΑ, για να στεγάσει τα στελέχη που προέρχονται από τους ΑΝΕΛ και άλλους με ανάλογο προσανατολισμό, που κάθε άλλο παρά θέλουν να μείνουν έξω από το παιχνίδι κατανομής θέσεων και ρόλων που θα διεξαχθεί όλο το επόμενο διάστημα.

Το κύριο ζήτημα που απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι, φυσικά, το πώς θα καταφέρει να επικυρώσει τη δυναμική που παρήγαγε για αυτόν το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης του Ιούλη. Αναζητάει τους κατάλληλους τρόπους, δηλαδή, για τη συνέχιση των βημάτων στην κατεύθυνση ανάδειξής του σε δεύτερο πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος και, παράλληλα, για την εδραίωση της πρωτοκαθεδρίας του στον χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Στον οποίο το ΚΙΝΑΛ βιώνει τα δικά του ιδιαίτερα αδιέξοδα, ανάμεσα στις συμπληγάδες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Η ανάγκη αυτή δεν υπαγορεύεται, άλλωστε, αποκλειστικά από τα ιδιοτελή συμφέροντα των στελεχών του και την επιθυμία παραμονής τους σε κεντρικές θέσεις στο πολιτικό σκηνικό, αλλά, πρωταρχικά, από το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης, που σε ένα ταραγμένο γεωπολιτικά και οικονομικά τοπίο, επιδιώκει τη διαμόρφωση όρων πολιτικής σταθερότητας και τη δυνατότητα εναλλαγής των δύο βασικών διαχειριστών του στην κυβερνητική εξουσία.

Δεν χωράει αμφισβήτηση, λοιπόν, από κανέναν για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνδέσει τις τύχες του με την υπηρέτηση της ντόπιας άρχουσας τάξης και των ιμπεριαλιστικών αφεντικών. Η μετεξέλιξη του από ένα μικροαστικό ρεφορμιστικό κόμμα σε καθεστωτική πολιτική δύναμη, εξάλλου, δεν αφορά την τρέχουσα περίοδο, αλλά είναι μια διαδικασία που ξεκίνησε πολύ πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη μεριά του, με απανωτές δηλώσεις υποταγής προς το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, καθώς και τις ανεκτίμητες υπηρεσίες που τους προσέφερε για την παύση του κινήματος και την ενσωμάτωσή του σε κοινοβουλευτικά μονοπάτια. Επομένως, αυτό που κρίνεται στη σημερινή φάση δεν είναι άλλο από την επιδίωξη της ηγεσίας του για «ανανέωση» της εμπιστοσύνης που με τόση θέρμη της έδειχναν τα τελευταία χρόνια ξένοι και ντόπιοι παράγοντες του συστήματος, η εμβάθυνση των σχέσεών της με αυτούς και η διασφάλιση των όρων για να την προκρίνουν εκ νέου στο μέλλον για το ρόλο του διαχειριστή του αστικού πολιτικού σκηνικού, όταν αυτοί κρίνουν ότι η ΝΔ, λόγω φθοράς, δεν θα μπορεί να «τραβήξει» άλλο. Και αυτό, προφανώς, περνάει μέσα από την απαλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ από κάθε στοιχείο που θυμίζει τα «αριστερά» του βαρίδια και την προβολή μιας όλο και πιο αξιόπιστης και «υπεύθυνης» στάσης στα κρίσιμα ζητήματα, παρά τα αντιπολιτευτικά επικοινωνιακά τρικ που αναγκαστικά θα πρέπει συχνά να μεταχειρίζεται.

Τα προηγούμενα επιβεβαιώνονται και με το παραπάνω από τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει παίξει όλο το προηγούμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση καλλιέργειας κλίματος εθνικής ομοψυχίας στο πλευρό της ΝΔ και για λογαριασμό συνολικά των δυνάμεων του συστήματος. Αυτό δεν συμπυκνώθηκε μόνο στη στάση του κατά την ψηφοφορία της Σακελλαροπούλου, αλλά κυρίως από τις θέσεις του στα καυτά μέτωπα των ελληνοτουρκικών και του προσφυγικού, παρά τις υποκριτικές ευαισθησίες που επιχείρησε να πουλήσει στο δεύτερο, για να ξεπλύνει τον βρώμικο ρόλο που έπαιξε κατά το πρόσφατο παρελθόν. Ακόμα περισσότερο, το «παρών» στη συμφωνία για τις βάσεις των ΗΠΑ, την οποία ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και εφάρμοσε και προετοίμασε, θα έλεγε κανείς ότι είναι πέρα για πέρα συνεπές με τη στάση ενός αστικού κόμματος, που επιδιώκει να εκφράσει τις δυσαρέσκειες τμημάτων της ντόπιας άρχουσας τάξης για τα ανταλλάγματα που της παρέχουν τα ξένα αφεντικά της, όπως αντίστοιχα αποτυπώθηκε και στη στάση της ΝΔ στη συμφωνία των Πρεσπών, και κάθε άλλο παρά στρέφεται ενάντια στην υποτέλεια και το βάθεμά της.

Ο λεγόμενος μετασχηματισμός και η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με μια σειρά από έμπειρα ΠΑΣΟΚογενή στελέχη και την «Προοδευτική Συμμαχία», λοιπόν, έρχεται να εξυπηρετήσει τον ακόμα πιο σαφή προσανατολισμό του προς τα δύο θεμελιώδη «ιερά και όσια» του ντόπιου αστικού συστήματος: την εξάρτηση και την αντιλαϊκή-αντεργατική επίθεση. Καμία από τις τάσεις που αντιμάχονται σήμερα στο εσωτερικό του, είτε είναι οι «προεδρικοί» είτε οι «53+» του Τσακαλώτου, καθώς και όσοι έχουν συνταχθεί ευκαιριακά με τους μεν ή τους δε, δεν αμφισβητούν αυτές τις βασικές πολιτικές κατευθύνσεις και την περαιτέρω προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ για την αποτελεσματικότερη προώθησή τους. Η ανακοίνωση από τον Τσίπρα της διενέργειας εσωκομματικού δημοψηφίσματος τον Απρίλιο, με ενδεχόμενο επίδικο το όνομα του κόμματος, καθώς και μια σειρά από άλλα ζητήματα, αποσκοπούν στην επικύρωση και από τη «βάση» -με την κλασική αστική μέθοδο της βάσης-ψηφοφόρου- των ανοιγμάτων προς το κέντρο, κόντρα στις αντιπολιτευόμενες ομάδες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, που θέτουν προσκόμματα σε αυτήν την κατεύθυνση. Ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε και η κριτική που ασκείται στον Τσίπρα και το πολιτικό του κέντρο από διάφορα στελέχη (53+, Σκουρλέτης, Βούτσης, Φίλης κ.α.), τόσο για την ανακοίνωση αυτή, όσο και για τον βαθμό εκπροσώπησης των προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, δεν έχει ως στόχο, προφανώς, την ανακοπή της δεδομένης δεξιάς πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποβλέπει στην πολιτική επιβίωση των συγκεκριμένων, ενάντια στους «νεοφερμένους» που απειλούν τη θέση και το ρόλο τους, καθώς και στον εγκλωβισμό ενός δυναμικού σε νέες αυταπάτες για τις «αριστερές» φωνές που τάχα υπάρχουν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι σίγουρο ότι την επόμενο περίοδο θα επιχειρηθεί η καλλιέργεια νέων ψευδαισθήσεων σχετικά με τα χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, όσο η κυβέρνηση της ΝΔ θα ξεδιπλώνει την πολιτική της επίθεσης και της φασιστικοποίησης. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ -με τις απαραίτητες εξωτερικές βοήθειες διαφόρων «προθύμων»- θα πρωτοστατήσει σε αυτό, αποσκοπώντας και στην ενίσχυση των ισχνών ερεισμάτων του σε μαζικούς χώρους και νεολαία, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τις προσυνεδριακές διαδικασίες που έχει προγραμματίσει για αυτά τα ζητήματα. Κρίσιμο καθήκον, επομένως, είναι η αποκάλυψη στα μάτια του λαού και της νεολαίας του πραγματικού του ρόλου, όχι μόνο από τις εξελίξεις που θα τον σπρώχνουν σε όλο και πιο αντιδραστική κατεύθυνση, αλλά και με όρους ανασυγκρότησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος, που θα δώσει και την ουσιαστική διέξοδο και ελπίδα στις λαϊκές μάζες.

Αναζήτηση
Social Media

Βουλευτικές Εκλογές 2023
Αντίσταση - Οργάνωση

 
Κατηγορίες
Βιβλιοπωλείο-Καφέ

Γραβιάς 10-12 - Εξάρχεια
Τηλ. 210-3303348
E-mail: ett.books@yahoo.com
Site: ektostonteixon.gr