Το ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει τις ωμότητες των δυνάμεων καταστολής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στους πρόσφυγες -άντρες, γυναίκες, γέρους και μικρά παιδιά- στα Διαβατά. Αυτό το άγριο σκηνικό των προπηλακισμών συμπληρώνει τη βαρβαρότητα των αμέτρητων πνιγμένων στη θάλασσα της Μεσογείου -μεταναστών και προσφύγων- χάριν των κυβερνητικών δεσμεύσεων έναντι των αντιδραστικών συμφωνίων της ΕΕ. Συμπληρώνει τη βαρβαρότητα της απάνθρωπης ζωής που ζουν οι χιλιάδες πρόσφυγες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχουν στηθεί στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Αυτή είναι η πολιτική που οπλίζει το χέρι των φασιστικών συμμοριών που δέρνουν και δολοφονούν μετανάστες στους δρόμους των πόλεων.
H κυβέρνηση αναζητά καταφύγιο πίσω από την ψευδή είδηση ότι έχουν ανοίξει τα σύνορα στην Ειδομένη, ώστε να αποφύγει τα ξεκάθαρα συμπεράσματα που μπορεί να βγάλει κάθε προοδευτικός άνθρωπος για τις ευθύνες της γύρω από τη μεταχείριση των προσφύγων. Από κοντά τα ΜΜΕ και η αντιπολίτευση, που δεν έχασαν χρόνο προκειμένου να χύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο ενάντια στους πρόσφυγες, ενώ, παράλληλα, χρησιμοποίησαν τις κινητοποιήσεις τους για να προσποριστούν πολιτικά οφέλη από την εμπέδωση ενός ολοένα και πιο αντιδραστικού κλίματος στην πολιτική και κοινωνική ζωή.
Έφτανε μια τέτοια ψευδής είδηση για να ξεχειλίσει η οργή και η απελπισία των προσφύγων που κρατούνται μέρες, μήνες και χρόνια, εγκλωβισμένοι και φυλακισμένοι στα κατ’ ευφημισμό «Κέντρα Φιλοξενίας», που στην πραγματικότητα είναι στρατόπεδα συγκέντρωσης των προσφύγων και των μεταναστών. Εγκλωβισμένοι και φυλακισμένοι, χωρίς να μπορούν να ασκήσουν κανένα στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα και ανάγκη: εργασία, σπουδές, περίθαλψη, αλλά και το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης. Εγκλωβισμένοι και φυλακισμένοι, είτε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά και στην ενδοχώρα είτε -προσωρινά- σε διάφορα άλλα σύγχρονα γκέτο, με βάση την αντιδραστική συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας.
Πρόσφυγες και μετανάστες στη συντριπτική τους πλειοψηφία αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα μόνοι, σε μια κατάσταση απόλυτης εκμετάλλευσης, μιας και παύουν να είναι «φιλοξενούμενοι» μόλις η αίτηση ασύλου ή άδειας παραμονής τους απορριφθεί. Αναγκασμένοι να επιβιώνουν σ” ένα περιβάλλον που δεν «χωρά» ούτε τους μετανάστες ούτε τους ντόπιους εργαζόμενους.
Το λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει -από κοινού με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες- πλήρη δικαιώματα (περίθαλψης, παραμονής, εκπαίδευσης, εργασίας) στις χώρες υποδοχής, αλλά και ελευθερία μετακίνησης σε όποια χώρα επιθυμούν, και όχι να είναι έγκλειστοι σε μοντέρνα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αυτή η πάλη είναι αδιαχώριστη από τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα ενάντια στο πόλεμο που γεννά τον ξεριζωμό από τις πατρίδες τους και την προσφυγιά, από τον αγώνα για την έξοδο της χώρας μας από το ΝΑΤΟ. Είναι αδιαχώριστη από την πάλη ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της εξάρτησης και των διαδοχικών εκδουλεύσεων στους Ευρωνατοϊκούς ιμπεριαλιστές.
6 Απριλίου 2018
Βουλευτικές Εκλογές 2023
Αντίσταση - Οργάνωση
