ΜΑΖΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!
Παρά τη συνεχή κυβερνητική προπαγάνδα για το αντίθετο, ο προϋπολογισμός του 2020 συνεχίζει και βαθαίνει τη λεηλασία του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, με τα αιματηρά πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ. Συνεχίζει τη μεταφορά πλούτου από “μέσα” προς τα “έξω” κι από “κάτω” προς τα “πάνω”, παρά τη δήθεν έξοδο απ’ τα μνημόνια και την κάλπικη αναπτυξιολογία. Συνεχίζει ν’ αποτελεί το βασικό πολιτικό, νομοθετικό και οικονομικό μέσο καταβύθισης της ζωής των λαϊκών μαζών. Έτσι:
Όμως, ο προϋπολογισμός δεν μένει μόνο εκεί. Περικόπτει δραματικά τις κοινωνικές δαπάνες, την ώρα που αυτές είναι ήδη πετσοκομμένες από τη μνημονιακή πολιτική. “Αξιολόγηση”-έλεγχος δαπανών σε όλα τα υπουργεία, καθορισμός “ειδικών δεικτών” για την “αποδοτικότητα των δαπανών” με στόχο να συρρικνωθούν οι λεγόμενες “οροφές δαπανών”, είναι μερικά από τα μέτρα που προβλέπονται ώστε να περικοπούν 634 εκ. ευρώ σε υπουργεία και φορείς.
Προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο και νέα βάρη στις πλάτες των λαϊκών μαζών και των εργαζομένων φέρνει λοιπόν και αυτός ο προϋπολογισμός. Βάρη που -όπως όλα δείχνουν- θα γίνουν ακόμη μεγαλύτερα για τα φτωχομεσαία λαϊκά στρώματα μέσα και από το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα έρθει το Γενάρη. Θα σημάνει ακόμη μεγαλύτερες περικοπές σε Παιδεία και Υγεία, ενώ είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά να τον ανατρέψουν προς το χειρότερο.
Αποτελεί πρόκληση να εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως “κατήγορος” της ΝΔ και δήθεν υπερασπιστής των λαϊκών νοικοκυριών, την ώρα που και ο ίδιος υπηρέτησε πιστά την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, τα ίδια αιματηρά πλεονάσματα, έτσι όπως τα όριζαν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, φτάνοντας μάλιστα να παίρνει ακόμη και τα συγχαρητήρια των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΔΝΤ. Και η όποια “αντιπαράθεσή” τους γίνεται πάνω στα επιδόματα-ψίχουλα του ενός ή του άλλου.
Όσο ο λαός δεν οργανώνει την πάλη και τις αντιστάσεις του, η βαρβαρότητα της φτώχειας, της λιτότητας, της ανεργίας θα επεκτείνεται και θα βαθαίνει, ο μόχθος και το εισόδημα του λαού θα καταληστεύεται για χάρη του ξένου και ντόπιου κεφάλαιου, και οι αστικές κυβερνήσεις θα παρουσιάζουν τα ίδια φτηνά παραμύθια στην ίδια κακόγουστη συσκευασία. Ενάντια σε αυτήν την πολιτική, ενάντια στα παλιά και νέα μνημόνια, ενάντια στη ματωμένη «ανάπτυξή» τους, ο δικός μας δρόμος θα στηριχτεί στις δικές μας δυνάμεις, στη δική μας οργάνωση, στο δικό μας αγώνα,